Arthroscopische chirurgie is een chirurgische ingreep om een kleine camera in een gewricht te plaatsen. Een artroscopie kan worden uitgevoerd op elk gewricht in het lichaam, maar het wordt meestal uitgevoerd in de knie- en schoudergewrichten. Dat gezegd hebbende, veel chirurgen verrichten arthroscopische chirurgie op andere gewrichten, waaronder de heupen, enkel, elleboog en de pols. Door kleine incisies kunnen instrumenten worden ingebracht om beschadigde constructies te repareren of verwijderen.
Arthroscopie van de pols, vaak ‘polsbeweging’ genoemd, is een behandelingsoptie voor sommige soorten polspijn.
Goede redenen om de pols te reiken
Er zijn enkele chirurgische procedures die zowel arthroscopisch als door een normale incisie kunnen worden uitgevoerd. Sommigen worden echter het best tot stand gebracht door een arthroscopische benadering te gebruiken. Waarschijnlijk de beste reden om een arthroscopische pols procedure te overwegen, in vergelijking met een traditionele open operatie, is om kraakbeenproblemen chirurgisch aan te pakken, inclusief schade aan het driehoekige fibrocartilage complex (TFCC). De TFCC is een stukje kraakbeen, net als de meniscus in de knie, wat belangrijk is voor de stabiliteit en beweging van de pols. Schade aan de TFCC kan pijn, zwelling en kliksensaties veroorzaken.
Behandeling van TFCC-tranen wordt vaak het best arthroscopisch volbracht en waarschijnlijk de beste reden om een arthroscopische benadering van het polsgewricht te overwegen. Kleinere TFCC-scheuren kunnen worden bijgesneden, terwijl grotere TFCC-scheuren meestal zullen worden gerepareerd.
Er zijn ook enkele andere aandoeningen die goed kunnen worden aangepakt door een arthroscopische polsoperatie.
Mogelijke redenen voor polsartroscopie
- Behandeling van ligamentletsels / instabiliteit
Ligamentletsels van de pols kunnen moeilijk te beoordelen zijn zonder het ligament visueel te inspecteren. Een arthroscopische procedure kan helpen de omvang van ligamentletsel te bepalen. Als ligamentschade wordt gevonden, kan een operatie een grotere incisie vereisen om de ligamenten te herstellen.
- Behandeling van specifieke typen polsbreuken
Polsbreuken waarbij meestal het kraakbeen van het polsgewricht betrokken is (in plaats van bot dat verder van het gewricht verwijderd is) kunnen behandeld worden met arthroscopie van de pols. Sommige chirurgen kunnen ervoor kiezen om de camera te gebruiken om het kraakbeen van het gewricht visueel te inspecteren om ervoor te zorgen dat het perfect op één lijn ligt. Slechts een klein percentage van polsfracturen vereist het gebruik van artroscopie om te helpen bij hun behandeling. - Behandeling van ganglioncysten
Sommige chirurgen kiezen ervoor om ganglioncysten arthroscopisch te behandelen. De meeste ganglioncysten ontwikkelen zich vanuit de capsule rondom het gewricht en de cyste zelf is gevuld met gewrichtsvloeistof. Door de cyste vanuit de oorzaak van het probleem aan te pakken, denken sommige chirurgen dat ze de kans op terugkeer van de ganglioncysteus kunnen verminderen.
Polsartroscopie is misschien niet altijd het beste
Niet elke oorzaak van polspijn kan worden geholpen met een arthroscopische procedure. Bovendien zijn sommige van deze procedures ongebruikelijk en mogen ze alleen worden uitgevoerd door chirurgen die routinematig polskathroscopie uitvoeren. Als u vragen hebt over het feit of polsartroscopie geschikt is voor uw aandoening, moet u dit met uw arts bespreken.
Arthroscopie van de pols uitvoeren
De chirurgische ingreep om een arthroscopie van de pols uit te voeren, kan onder algemene of regionale anesthesie worden uitgevoerd.
Na adequate anesthesie maakt uw chirurg ‘portalen’ om toegang te krijgen tot het polsgewricht. De portals worden op specifieke locaties geplaatst om de kans op verwonding van omringende zenuwen, bloedvaten en pezen te minimaliseren. Via één portaal wordt een camera in het gewricht geplaatst en via anderen kunnen kleine instrumenten worden gebruikt om het probleem aan te pakken.
De lengte van de arthroscopie van de pols hangt af van wat uw arts nodig heeft om te volbrengen. Na de operatie wordt een zacht verband of een spalk geplaatst. De meeste patiënten zullen samenwerken met een fysiotherapeut om de beweging en kracht van het gewricht te hervinden.
De duur van de revalidatie zal ook variëren afhankelijk van wat er wordt uitgevoerd op het moment van de operatie.
Complicaties van polskathroscopie en soms, maar ze kunnen voorkomen. Deze complicaties kunnen zenuwbeschadiging, peesverwonding, infectie en reflex-sympathische dystrofie omvatten. Sommige complicaties kunnen een hoger risico hebben in vergelijking met traditionele open operaties, terwijl artroscopie de kans op andere complicaties kan verkleinen. Bespreek met uw chirurg de risico’s van een specifieke procedure die u overweegt te hebben uitgevoerd op uw pols.
