Reumatoïde artritis is gecompliceerd. De meeste mensen met reumatoïde artritis zullen u vertellen dat er enige tijd verstreken is voordat zij een definitieve diagnose kregen. Zelfs als hun arts al vroeg vermoedt dat er reumatoïde artritis is, bestaat er geen enkele test of bewijsstuk dat de diagnose bevestigt. Bevindingen van het lichamelijk onderzoek, de medische geschiedenis, laboratoriumtests en beeldvormingsstudies van een patiënt moeten allemaal in overweging worden genomen.
Niet alleen zijn er weinig ziektespecifieke kenmerken geassocieerd met reumatoïde artritis, patiënten met verschillende manifestaties van de ziekte. Bij de meeste patiënten met reumatoïde artritis treedt het begin van de symptomen geleidelijk op en is het goed ingeburgerd voordat het wordt herkend. Het polyarthritis-aspect omvat meestal de kleine gewrichten van de handen en voeten voordat het naar grotere gewrichten gaat. Maar er zijn andere manieren waarop reumatoïde artritis zich presenteert die minder vaak voorkomen: palindroom (korte periodes van terugkerende pijn en stijfheid, die één of meerdere gewrichten aantasten, later persistent worden); Polymyalgic (vaak een oudere patiënt met primaire aandoening van stijfheid, vaak schouders of heupen); systemische (niet-articulaire manifestaties, zoals koorts, malaise, gewichtsverlies); aanhoudende monoartritis (artritis in een enkel groot gewricht dat aanhoudt).
Vroege reumatoïde artritis kan verschillen van wat wij zien als typische reumatoïde artritis.
Veel patiënten hebben normale inflammatoire markers wanneer ze voor het eerst een arts raadplegen over hun eerste symptomen. Velen hebben normale röntgenstralen. Wat nog meer verwarrend kan zijn voor de diagnosticus, en derhalve voor de patiënt, is dat er verschillende andere aandoeningen zijn die worden gekenmerkt door polyartritis die kenmerken heeft die kenmerkend zijn geassocieerd met reumatoïde artritis.
Omdat deze aandoeningen reumatoïde artritis nabootsen, moeten ze worden overwogen en vervolgens worden uitgesloten voordat de diagnose reumatoïde artritis met zekerheid kan worden vastgesteld. Hier zijn enkele van de aandoeningen die reumatoïde artritis nabootsen:
Post-virale artritis
Acute en chronische virale infecties kunnen resulteren in een polyartritis die net als reumatoïde artritis klinisch lijkt. Acute virale infecties, zoals parvovirus B19, kunnen meestal worden onderscheiden door de blootstellingshistorie, huiduitslag en het feit dat de symptomen een bepaalde duur hebben. Het is belangrijk dat de diagnosticus een chronische hepatitis-infectie of humaan immunodeficiëntievirus uitsluit, vooral als behandeling met immunosuppressiva wordt overwogen.
Seronegatieve spondyloartritis
Artritis psoriatica kan moeilijk te onderscheiden zijn van reumatoïde artritis, vooral als er geen huiduitslag bestaat. Betrokkenheid van de sacro-iliacale gewrichten of de distale interfalangeale gewrichten van de handen kan de diagnose verkleinen tot artritis psoriatica. De andere seronegatieve spondyloarthropathieën (reactieve artritis, spondylitis ankylopoetica, inflammatoire darmziekte-geassocieerde arthropathie) kunnen ook reumatoïde artritis nabootsen. "Asymmetrische gewrichtsbetrokkenheid, de afwezigheid van een kleine gewrichtsaandoening, een worstachtig uiterlijk van cijfers en de betrokkenheid van de lumbosacrale wervelkolom zijn allemaal gunstig voor de seronegatieve arthropathieën", aldus de Cleveland Clinic.
Lupus
Systemische lupus erythematosus kan in verband worden gebracht met gewrichtsaandoening die reumatoïde artritis nabootst, maar lupus verschilt zelden door een eroderende ziekte. Met lupus kunnen misvormingen ontstaan die lijken op die in verband met reumatoïde artritis – het verschil is dat het te wijten is aan pees- en ligamentlaxiteit met lupus, en niet aan gewrichtsvernietiging.
Sclerodermie
Een volledig aantal bloedcellen, uitgebreid chemiepanel en serologische studies (bijvoorbeeld antinucleaire, anticentromere en antitopoisomerase-antilichamen) worden doorgaans geordend wanneer van een patiënt wordt vermoed dat hij sclerodermie heeft. Creatinekinase-metingen, erythrocytensedimentatiesnelheid en C-reactieve proteïnemetingen kunnen ook nuttig zijn als de diagnose wordt geformuleerd.
"Verhoogde resultaten duiden op myositis, vasculitis, maligniteit of overlap van systemische sclerose met een andere auto-immuunziekte," aldus de AAFP.
Vasculitis
Polymyalgia rheumatica (PMR) en reuzencelarteritis (GCA) kunnen voorkomen bij symmetrische polyartritis. Meestal kan een gedetailleerde medische geschiedenis van deze patiënten PMR of GCA helpen onderscheiden (bijv. Hoofdpijn, schouder- en heuppijn). In sommige gevallen kan de diagnose afhankelijk zijn van waarneming van de ziekte in de tijd. Met andere woorden, er kunnen zich na verloop van tijd ernstige complicaties ontwikkelen die wijzen op een vasculitide. Systemische vasculitis kan zich ook manifesteren met polyartritis. Wegener-granulomatose kan reumafactor-positief zijn.
Artrose
De afwezigheid van tekenen en symptomen van systemische ontsteking, begin bij oudere volwassenen en het patroon van gezamenlijke betrokkenheid (asymmetrisch) zijn vaak voldoende om osteoartritis te onderscheiden van reumatoïde artritis. "Erosieve artrose kan een ontstekingsverschijning hebben bij onderzoek, maar het heeft de neiging de PIP-gewrichten primair te betrekken, is niet geassocieerd met proliferatieve synovitis, is niet RF (reumafactor) positief en heeft een duidelijk radiografisch uiterlijk", meldt de Cleveland Clinic.
Jicht
Acute jicht wordt gewoonlijk geassocieerd met asymmetrische monodeeltjes of oligoarticulaire ontstekingen en artritis, die 3 tot 10 dagen aanhouden. Maar jichtaanvallen kunnen frequenter worden, langer duren en mogelijk niet worden opgelost, wat leidt tot chronische jichtige arthropathie. Gouty arthropathie kan erosies en gezamenlijke vernietiging veroorzaken. Het onderscheidt zich van reumatoïde artritis door de afwezigheid van gewrichtsruimtevernauwing en afwezigheid van periarticulaire osteopenie, volgens de Cleveland Clinic.
Pseudogout
CPPD-kristalafzettingsziekte is gekoppeld aan een reeks klinische manifestaties. Het kan asymptomatisch zijn, jicht-achtige (pseudogout), reumatoïde artritis-achtige of osteoartritis-achtige. Pseudogout onderscheidt zich door acute aanvallen van synovitis die jicht nabootsen. Synoviale vloeistofanalyse wordt gebruikt voor de differentiële diagnose.
Syndroom van Sjögren
Het syndroom van Sjögren is een auto-immuunontstekingsziekte. Het kan voorkomen als een primaire aandoening zonder andere reumatische ziekte of als een secundaire aandoening samen met een andere reumatische aandoening. Het primaire Sjogren-syndroom kan reumatoïde artritis nabootsen. Ongeveer 60 tot 70 procent van de patiënten van de primaire Sjogren is positief voor de reumafactor. Er is ook typisch pijn, stijfheid en lichte zwelling van de gewrichten. Gespecialiseerde testen kunnen helpen onderscheid te maken tussen het syndroom van Sjögren en reumatoïde artritis.
Sarcoïdose
Sarcoïdose kan zich met synovitis in verschillende gewrichten manifesteren en kan reumafactor-positief zijn. Maar andere kenmerken helpen het te onderscheiden van reumatoïde artritis. In sommige gevallen kan een biopsie van het weefsel vereist zijn om de diagnose vast te stellen.
Fibromyalgie
Fibromyalgie kan worden gekenmerkt door diffuse symmetrische artralgie’s en stijfheid in rust, maar de afwezigheid van synovitis, het ontbreken van bewegingspijn en normale laboratorium- en beeldvormende onderzoeken bevorderen de diagnose van fibromyalgie, waarbij deze wordt onderscheiden van reumatoïde artritis, volgens de Cleveland Clinic.
De bottom line
Er zijn aandoeningen die reumatoïde artritis nabootsen, vooral vroeg in de loop van de ziekte. Het primaire algemene kenmerk is polyartritis. De medische geschiedenis van een patiënt, de observatie van symptomen en ziekteverschijnselen in de loop van de tijd, en aanvullende diagnostische tests helpen de omstandigheden te onderscheiden van reumatoïde artritis.
