Een studie rapporteerde de metabolische voordelen van intermitterend vasten. Ik denk dat het onderzoek goed was, maar heb kritiek op de neiging van de media om bepaalde specifieke voordelen van vasten te overdrijven. Eten voor bijvoorbeeld 25 dagen op 30 betekent bijna onvermijdelijk minder eten dan wanneer je elk van die 30 dagen op 30 eet, en minder eten leidt vaak tot gewichtsverlies.
Dat is wat er in de studie gebeurde.
Het verband tussen overmatig lichaamsvet en metabole afwijkingen
Overtollig lichaamsvet, zelfs op een nogal ondergeschikt niveau, wordt geassocieerd met soms subtiele metabole afwijkingen – van verhoogde bloedlipiden tot verhoogde bloeddruk, hoge bloedglucose of insuline, of zelfs stijgingen in inflammatoire markers die niet routinematig worden gemeten. In feite heeft een nogal beroemde studie aangetoond dat het idee van "gezonde obesitas" misleidend is, omdat vergeleken met degenen die zowel slank als gezond zijn, mensen met overgewicht maar ogenschijnlijk gezond nog steeds vaker zulke subtiele metabole afwijkingen hebben.
Gewichtsverlies neigt om die afwijkingen te verbeteren, en dat werd gezien in de nuchtere studie. Maar vergelijkbare kortetermijnverbeteringen in markers van cardiovasculair en metabool risico worden gezien met zo ongeveer elke benadering van kortetermijn-gewichtsverlies, inclusief die welke duidelijk slechte ideeën zijn.
Serumlipiden hebben de neiging om te plunderen, bijvoorbeeld bij acuut zieke mensen die worden opgenomen in het ziekenhuis, ongeacht of het om een ernstige infectie, een beroerte of een trauma gaat. Cholera zal metabole markers van hart- en diabetesrisico ‘verbeteren’; dat betekent niet dat het goed voor ons is.
Naar mijn mening heeft het recente onderzoek niets specifieks over vasten aangetoond.
Integendeel, het toonde aan dat minder eten leidt tot gewichtsverlies en gewichtsverlies voorspelbare effecten heeft op alle standaardmarkers van cardiometabolisch risico. Wat dat betekent voor de gezondheid op lange termijn hangt af van wat het gewichtsverlies veroorzaakt, de raadzaamheid en de duurzaamheid ervan, maar dat kan een onderwerp zijn voor een andere dag. Vandaag wil ik wijzen op de voor de hand liggende, maar schijnbaar over het hoofd geziene boodschap in de vastenstudie: calorieën tellen natuurlijk echt mee.
Waarom calorieën belangrijk zijn: zowel kwaliteit als kwantiteit Kwestie
Misschien moet het niet nodig zijn om dat punt te maken, omdat het zo voor de hand ligt. In de afgelopen jaren hebben sommige vrij spraakmakende, zogenoemde ‘dieetgoeroes’ echter het tegenovergestelde geval gemaakt door te argumenteren in artikelen en zelfs boeken die calorieën niet tellen, of dat een calorie geen calorie is. Onlangs ben ik begonnen berichten in mijn inbox nog een stap verder te krijgen, me te vertellen dat calorieën niet "echt" zijn, of dat "calorieën niets zijn."
Laten we, voordat we deze argumenten weerleggen en wijzen op de schade erin, eens kort overwegen de basis voor hen. Het argument dat een calorie niet echt is, is meestal een beetje esoterisch, en roept de aard van energie versus materie op. Ik denk niet dat het de moeite waard is om daar veel tijd mee door te brengen.
Als warmte echt is en koude echt, dan zijn calorieën ook echt. Als calorieën niet echt zijn omdat ze "gewoon" energie zijn, is hitte ook niet zo, want dat is het ook. Ik twijfel liever aan het argument dat "hitte niet echt is" je zal beschermen als je je hand in een pan met kokend water steekt – daarom raad ik het sterk af.
Het argument dat calorieën niet meetellen, is een verlengstuk van het argument ‘een calorie is geen calorie’ en beweert in feite dat het de kwaliteit van voedsel is, niet de hoeveelheid die er toe doet. De openlijk dwaze misvatting hierom is: waarom kiezen? Waarom kan het niet allebei uitmaken?
Beide doen er toe. Overweeg bijvoorbeeld een vuur in een open haard.
Welke invloed heeft u op de hoeveelheid warmte, het licht en de vlam die u kunt produceren: het soort brandstof dat u hebt of de hoeveelheid? Het juiste antwoord ligt voor de hand: allebei. Denserhout brandt bijvoorbeeld heter en langer; een grotere toevoer van hout genereert meer totale warmte, licht en vlam dan een kleinere toevoer. De bewering dat als de kwaliteit van brandstof van belang is en de hoeveelheid niet betekent dat een lucifer van eik, of een pallet ervan, hetzelfde is. Zij zijn niet. Evenzo is een log van eiken niet hetzelfde als een log van papier mache.
Een beroemde, als gekunstelde en eerder beperkte studie, toonde aan dat een dieet van niets anders dan Twinkies tot gewichtsverlies zal leiden, mits de geconsumeerde hoeveelheid beperkt is. Minder bekend is een onderzoek dat aantoont dat een overmaat aan hoogwaardige eiwitten tot vetverbranding leidt. Beide, en vele andere studies over het onderwerp, tonen duidelijk aan dat onafhankelijk van de kwaliteit van voedsel, de hoeveelheid van belang is voor het gewicht en de gezondheid.
Wat ons allemaal is voorgehouden, is het idee dat omdat ons lichaam verschillende brandstoffen anders verwerkt, sommige met insuline en sommige zonder, dat calorieën er niet toe kunnen doen. Maar dit is gemartelde logica als het helemaal logisch is. We kunnen het er allemaal over eens zijn dat een gallon een gallon is, maar een gallon van wat er ook toe doet. Er is een groot verschil tussen water en Coca-Cola, melk en benzine. We kunnen het er allemaal over eens zijn dat een mijl een mijl is, maar een wandeling langs een tropisch strand is niet zo als de laatste 5.280 meter omhoog Mt. Everest. Waarom calorieën een ingewikkelde redenering rechtvaardigen zouden we niet opleggen aan een andere maatregel, ik weet het echt niet.
Ik weet echter waarom je het zou moeten schelen. Winnaar Michael Moss, winnaar van een prijs met prijzengeld, herinnert ons aan een zeer goede reden. De voedingsindustrie weet heel goed dat zowel de kwaliteit als de kwantiteit van het voedsel van belang is. Ze kennen ook de specifieke manieren om de kwaliteit van onze voedingsmiddelen te ondermijnen die de hoeveelheden die we consumeren op betrouwbare wijze vergroten. We hebben rapporten gehad over de manipulatie van bewerkte voedingsmiddelen om onze inname van calorieën voor meer dan een decennium te maximaliseren. Als we niet gewaarschuwd zijn voor dit verband tussen voedselkwaliteit en -hoeveelheid, zijn we er niet voor gebaat.
De onderste regel: hoe u uw calorieën kunt laten tellen
Het goede nieuws is dat deze relatie ook omgekeerd werkt. Een van de beste, meest betrouwbare, minst "pijnlijke" manieren om het aantal calorieën dat je consumeert, en dus je gewicht, te beheersen, is om kwalitatief hoogwaardig, minimaal verwerkt voedsel te kiezen, vooral groenten en fruit. Er zijn veel deugden voor gezond, van nature voedzaam voedsel; een van de belangrijkste is dat ze ons helpen om ons te vullen en ons tevreden te stellen over een redelijk in plaats van overmatig aantal calorieën.
Een calorie is een calorie, net zoals een mijl een mijl is en een gallon een gallon. Calorieën tellen echt mee. Maar naar mijn mening is de beste manier om de hoeveelheid ervan te beheersen niet om ze te tellen, maar om gezond, minimaal verwerkt, kwalitatief hoogwaardig voedsel te kiezen, meestal planten, en ze te laten opvullen. Drink water, geen frisdrank, omdat vloeibare calorieën meestal niet veel verzadigingsvoordeel bieden.
Maak niet de fout om te denken dat u moet kiezen tussen het belang van de kwaliteit en hoeveelheid brandstof die u aan uw lichaam levert. Als je dat doet, profiteren zowel de afvallige dieetgoeroes als Big Food op jouw kosten. Reken maar.
