Ringworm is een huidinfectie die wordt veroorzaakt door een schimmel. Het is zeer besmettelijk en verspreidt zich gemakkelijk door huid-op-huid contact, wat betekent dat je ringworm kunt krijgen door iemand met de infectie aan te raken. Ringworm kan ook worden doorgegeven van dieren en huisdieren, vooral puppy’s en kittens. Het is zelfs mogelijk om ringworm te krijgen van levenloze objecten, bijvoorbeeld door hoeden te delen.
Onderzoek toont aan dat schimmelinfecties 20 tot 25 procent van de wereldbevolking treffen en iedereen op elke leeftijd kunnen treffen. Kinderen zijn vooral vatbaar voor ringworm. Ondanks dat het zo wijd verspreid is, is ringworm gemakkelijk te herkennen, behandelen en voorkomen, en veroorzaakt zelden ernstige complicaties.
Typen
Klinische namen voor ringworm zijn tinea en dermatophytosis. De infectie heeft niets met wormen te maken. Het is geclassificeerd als een dermatofytische infectie. De naam komt van de ronde vorm van de ringwormuitslag.
Ringworm is ook bekend onder andere namen, afhankelijk van waar het op het lichaam verschijnt. De Centers for Disease Control and Prevention (CDC) somt de volgende delen van het lichaam op die kunnen worden aangetast door ringworm:
- Torso, benen of armen (tinea corporis)
- Voeten (tinea pedis, gewoonlijk "voetschimmel" genoemd)
- Lies , binnenkant van dijen of billen (tinea cruris, gewoonlijk "jock itch" genoemd)
- Hoofdhuid (tinea capitis)
- Baard (tinea barbae)
- Handen (tinea manuum)
- Teennagels of vingernagels (tinea unguium, ook wel onychomycosis genoemd)
Symptomen
Ringworm is niet moeilijk te herkennen, hoewel het kan worden verward met andere huiduitslag. Op de meeste delen van het lichaam begint ringworm als een platte, schilferige laesie die geleidelijk een rand ontwikkelt voordat deze zich naar buiten uitstrekt om een cirkelvormige ringvorm te creëren.
De rand is meestal verhoogd en schilferig, terwijl het centrale gebied meestal vlak is met fijne schilfers. Sommige ringworminfecties ontwikkelen blaasjes (met vocht gevulde blaasjes) veroorzaakt door de overdreven respons van het immuunsysteem op de infectie.
Ringworm kan er op bepaalde delen van het lichaam anders uitzien. Voetschimmel veroorzaakt meestal een jeukende, fragmentarische uitslag met scheuren en schilferen tussen de tenen, bijvoorbeeld.
Het meest voorkomende symptoom van tinea-capitis is haarverlies. Er is ook uitslag, die er anders uit kan zien, afhankelijk van of de schimmel in de haarschacht terechtkomt of aan de buitenkant van de haarschacht blijft.
Ringworm op de hoofdhuid kan ook leiden tot wat soms zwarte stip wordt genoemd – een stukje haaruitval met zwarte stippen op de hoofdhuid, veroorzaakt door haren die vlak onder het huidoppervlak worden afgebroken; grijze vlek, delen van haaruitval met droge, schilferige vlekken op de hoofdhuid; en kerion, gebieden van haaruitval met moerassige, verdikte hoofdhuid en blaren.
Oorzaken
Ongeveer 40 verschillende soorten schimmels kunnen ringworm veroorzaken, volgens de CDC. De wetenschappelijke namen voor deze schimmels zijnTrichophyton, MicrosporumenEpidermophyton.
Deze dermatofyten overleven op dode keratine, een eiwit in de bovenste laag van de epidermis.
Keratine wordt ook aangetroffen in het haar en de nagels, waardoor tenen, voeten en hoofdhuid zo gevoelig zijn voor schimmelinfecties.
Diagnose
Ringworminfectie is vrij duidelijk, gezien de onmiskenbare uitstraling. Ringworm kan echter soms andere huidaandoeningen nabootsen, waaronder granulomaeliminare, eczeem en tinea versicolor. Hetzelfde kan gezegd worden voor infecties van de hoofdhuid, die vaak moeilijk te onderscheiden zijn van psoriasis of seborrheic dermatitis.
Een huisarts of dermatoloog in de eerste lijn zal waarschijnlijk ringworm kunnen diagnosticeren door ernaar te kijken. Maar als het niet duidelijk is dat een schimmelinfectie de oorzaak is van huiduitslag, kan een huidcultuur die bekendstaat als een KOH-test, bewijzen.
Bij deze test wordt de geïnfecteerde huid verwijderd en onder een microscoop bekeken met behulp van een kaliumhydroxide (KOH) -kleuring om schimmelhyfen of -takken te identificeren.
Soms gebruikt een arts een speciaal lampje, de lamp van Wood, om een schimmelinfectie te diagnosticeren. Wanneer verlicht door de lichte haren aangetast door een schimmel zal verschijnen als blauwgroen van kleur.
Behandeling ring Wanneer ringworm niet goed wordt behandeld, kan dit leiden tot een aantal complicaties (waaronder de verspreiding van de infectie naar andere delen van het lichaam, bacteriële huidinfecties en huidaandoeningen zoals contactdermatitis).
Er zijn talloze manieren om ringworminfecties te behandelen, die voor een groot deel afhankelijk zijn van het getroffen gebied. De behandelingen omvatten:
Zonder recept verkrijgbare medicijnen (OTC) en voorgeschreven plaatselijke schimmelwerende crèmes of zalven die rechtstreeks worden toegepast op schimmellaesies
- Schimmeldodende shampoos die worden gebruikt om infecties van de hoofdhuid te behandelen
- Orale medicijnen voor schimmelinfecties die resistent zijn voor plaatselijke behandelingen
- Er zijn ook een paar natuurlijke benaderingen voor het behandelen van ringworm die veelbelovend zijn gebleken in onderzoeken, waaronder theeboomolie voor voetschimmel en knoflookextract.
Een woord van heel dichtbij
Schimmelinfecties van de huid zijn nooit aangenaam. Ze kunnen jeuken, ongemakkelijk zijn en zelfs lelijke en staarveroorzakende laesies veroorzaken. Tinea op het hoofd kan resulteren in kale plekken. En als een schimmel vingernagels of teennagels vasthoudt, zal zelfs de meest deskundige manicure of pedicure het probleem waarschijnlijk niet maskeren.
Aan de andere kant zijn schimmelinfecties bijna altijd gemakkelijk te behandelen en er zijn veel effectieve stappen die u kunt nemen om ze te voorkomen op basis van gezond verstand en goede hygiëne. Als u, uw kind of een geliefd huisdier een schimmelinfectie mee naar huis neemt, een snelle diagnose krijgt, de instructies van uw arts opvolgt voor behandeling en maatregelen neemt om de rest van het gezin tegen infecties te beschermen, is alles voldoende om tinea uit uw huishouden.
