IJzer is een voedingsspore-mineraal dat door uw lichaam wordt gebruikt voor het transport van zuurstof naar cellen in uw lichaam. Het is ook essentieel voor celgroei en differentiatie. Het grootste deel van het ijzer van uw lichaam wordt gevonden in rode bloedcellen met een kleine hoeveelheid in spiercellen en sommige enzymen.
Het Institute of Medicine van de National Academy Sciences, Engineering and Medicine, Health and Medicine Division heeft de voedingsnormen (DRI) voor ijzer bepaald.
De DRI’s zijn gebaseerd op de dagelijkse voedingsbehoeften van een gemiddeld gezond persoon en verschillen per leeftijd en geslacht. Als u medische problemen hebt, moet u met uw zorgverlener praten over uw ijzeren behoeften.
Voedingsnormen
Mannen
1 tot 3 jaar: 7 milligram per dag
4 tot 8 jaar: 10 milligram per dag
9 tot 13 jaar: 8 milligram per dag
14 tot 18 jaar: 11 milligram per dag
19 tot 50 jaar: 8 milligram per dag
51+ jaar: 8 milligram per dag
Vrouwtjes
1 tot 3 jaar: 7 milligram per dag
4 tot 8 jaar: 10 milligram per dag
9 tot 13 jaar : 8 milligram per dag
14 tot 18 jaar: 15 milligram per dag
19 tot 50 jaar: 18 milligram per dag
51+ jaar: 8 milligram per dag
Zwangere vrouwen: 27 milligram per dag
Vrouwen die borstvoeding geven: 9 milligram per dag
IJzerbronnen
Het is niet te moeilijk om genoeg ijzer in uw dieet te krijgen, vooral als u een vleeseter bent, maar er zijn veel plantaardige voedingsmiddelen die dit belangrijke mineraal bevatten zoals goed.
IJzer-rijk voedsel omvat vlees, vis, gevogelte, haver, peulvruchten en spinazie. Er zijn twee vormen: de vorm die wordt aangetroffen in dierlijk weefsel wordt heem ijzer (uit hemoglobine) genoemd, en niet-heem ijzer is de vorm die in planten wordt aangetroffen. Hoewel beide vormen aanvaardbaar zijn, wordt het heemijzer gemakkelijker geabsorbeerd. Je kunt de beschikbaarheid van niet-heemijzer vergroten door de plantaardige bronnen te combineren met voedingsmiddelen die rijk zijn aan vitamine C.
IJzergebrek leidt tot een verminderde hoeveelheid zuurstof die aan de cellen wordt afgegeven en leidt tot vermoeidheid en een aandoening die microcytische anemie wordt genoemd. Niet genoeg ijzer krijgen kan ook een negatief effect hebben op je immuunsysteem. Een tekort kan optreden door gebrek aan ijzer in het dieet, moeite met het absorberen van voldoende ijzer uit het voedsel dat u eet, of door chronisch bloedverlies tijdens de menstruatie of door stoornissen in het spijsverteringsstelsel.
Wat gebeurt er als u te veel ijzer inneemt?
Je kunt ijzersupplementen kopen in supermarkten, apotheken en andere winkels, maar je moet voorzichtig zijn met hen omdat het mogelijk is om te veel te nemen. Het Institute of Medicine stelt de hoogste tolerantie in voor ijzersupplementen, de hoogste dagelijkse dosis die veilig lijkt te zijn, met 45 milligram per dag. Meer dan 45 milligram per dag innemen kan leiden tot spijsverteringsproblemen zoals misselijkheid, braken en obstipatie.
IJzer kan ook acuut giftig zijn, vooral voor jonge kinderen. IJzersupplementen moeten altijd in kinderveilige containers worden bewaard, omdat een enkele grote dosis ijzer (meer dan 60 milligram) ernstige ijzervergiftiging kan veroorzaken bij kinderen jonger dan vijf jaar. Zoek onmiddellijk hulpdiensten als u denkt dat een jong kind mogelijk een grote dosis ijzer heeft genomen.
IJzeroverbelastingsziekte
Hemochromatose is een aandoening waarbij te veel ijzer in de lever en in andere organen wordt opgeslagen. Het wordt niet veroorzaakt door te veel ijzer, maar mensen die het hebben, zijn niet in staat om extra ijzer te verwijderen dat hun lichaam niet nodig heeft.
Het komt vaker voor bij mannen dan bij vrouwen en kan leiden tot orgaanbeschadiging als het onbehandeld blijft. Mensen met hemochromatose moeten hun ijzerinname in de gaten houden. Ze kunnen ook medicijnen slikken of bloed af en toe laten verwijderen om de ijzerophoping te verminderen.
