Om uroseps te begrijpen, is het belangrijk om een urineweginfectie te begrijpen. Een urineweginfectie, algemeen bekend als een UTI, is een infectie die een deel van de urinewegen aantast. De urinewegen omvat de nieren, de urineleiders, de blaas en de urethra. Een infectie bij een van deze kan ongemak, pijn, de drang om vaak te plassen en koorts veroorzaken.
De meeste urineweginfecties vinden plaats in de blaas (cystitis) en urethra (urethritis), nier- (pyelonefritis) infecties komen minder vaak voor maar zijn meestal ernstiger van aard.
Overzicht
Urosepsis is een aandoening waarbij een urineweginfectie zich van de urinewegen naar de bloedbaan verspreidt, waardoor een systemische infectie ontstaat die door het lichaam door de bloedbaan circuleert. Dit type bloedinfectie wordt sepsis genoemd. Maar liefst 25% van de mensen die sepsis ontwikkelen, blijkt een eerste urineweginfectie te hebben als bron van de aandoening.
Urosepsis is zeer ernstig en kan snel tot een levensbedreigende infectie overgaan. Zelfs bij een snelle diagnose en behandeling kan urosepsis zich nog steeds ontwikkelen tot een infectie die moeilijk onder controle te houden is met medicatie en ondersteunende behandeling. In de meest ernstige gevallen kan sepsis leiden tot orgaanfalen met meerdere systemen.
Vroege identificatie van een urineweginfectie, samen met de juiste behandeling, is de beste manier om urosepsis te voorkomen.
Het is mogelijk voor een patiënt om urosepsis te ontwikkelen zonder symptomen van een urineweginfectie te identificeren of behandeling te zoeken.
UTI-symptomen
De tekenen en symptomen van een urineweginfectie kunnen van persoon tot persoon verschillen. Sommige mensen hebben koorts, terwijl anderen zich normaal voelen, maar merken dat het uiterlijk van hun urine is veranderd.
De meest voorkomende tekenen en symptomen van een urineweginfectie zijn:
- Branden tijdens urineren
- Bekkenpijn of -druk
- Urine met een sterke geur
- Frequente drang om te urineren
- Verkleurde urine
Waarom Urosepsis vaker voorkomt na een operatie
Er zijn meerdere redenen waarom urosepsis vaker voorkomt bij chirurgiepatiënten. Veel patiënten hebben tijdens hun operatie een urinekatheter op zijn plaats en deze kan uren of dagen na de operatie op zijn plaats blijven. De plaatsing van de katheter gebeurt met een steriele techniek; het op de juiste plaats plaatsen van de katheter verhoogt echter nog steeds het risico op infectie omdat het een vreemd lichaam is.
Voor andere chirurgiepatiënten is het type operatie dat het risico op infectie verhoogt. Chirurgie die plaatsvindt in of nabij de urinewegen verhoogt het risico op een volgende urineweginfectie. Het is bekend dat operaties zoals niertransplantatie, prostaatoperaties en blaasoperaties het risico op urosepsie verhogen.
Risicofactoren
- Chirurgische patiënten
- Verzwakt immuunsysteem
- Niertransplantatiepatiënten
- Chronische ziekte
- Recente diagnose van UTI
- Geschiedenis van terugkerende UTI
- Geschiedenis van urosepsis
- Urinewegaandoeningen
- Ouderen
- Diabetes
- Frequente katheterisatie
- Recente katheterisatie
- Onvermogen om volledig leeg te raken de blaas
- Inwonende (lange termijn) katheter
Behandeling
Als de patiënt een urinekatheter op zijn plaats heeft, wordt de katheter meestal verwijderd en een nieuwe geplaatst. De katheter die wordt verwijderd, kan naar het laboratorium worden gestuurd om de oorzaak van de infectie te achterhalen.
In alle gevallen is een antibioticabehandeling noodzakelijk om de infectie te behandelen. Een bloedcultuur en gevoeligheid wordt meestal gedaan om het beste antibioticum (en) voor het individu te bepalen. De meeste patiënten zien een opmerkelijke verbetering van de toestand binnen 72 uur na de antibioticatherapie.
Bij de poging om de bron van de infectie te identificeren, kan de urosepsis-patiënt een echo laten uitvoeren, een endoscopie, een CT-scan of een MRI.
De behandeling van urosepsis is grotendeels afhankelijk van de ernst van de ziekte. Sommige patiënten met een relatief kleine aandoening kunnen thuis met antibiotica effectief worden behandeld. Andere patiënten met sepsis kunnen overgaan op een septische shock. Voor die patiënten kan een opname in de Intensive Care Unit, IV-antibiotica en belangrijke levensondersteuning, inclusief beademing, noodzakelijk zijn, samen met medicatie om de bloeddruk te handhaven.
