1Wat is Living Related Organ Donation?
Voor patiënten die orgaanfalen hebben en een transplantatie nodig hebben, kan het vinden van een levende orgaandonor de beste manier zijn om een transplantatie te krijgen zonder een langere wachttijd. Leven gerelateerde donatie is het oorspronkelijke type orgaandonatie, beginnend met de eerste niertransplantatie in 1954, met een nier gedoneerd door de identieke tweeling van de patiënt.
Leven gerelateerde donatie wordt steeds populairder als patiënten langer dan ooit wachten op een transplantatie. De beste kans van een patiënt voor een transplantatie, zonder de lange wachttijd, is om een donor te vinden van hun familie of een vriend.
Nieren zijn niet het enige orgaan dat door een levende donor kan worden gedoneerd; leversegmenten, longsegmenten en darmsegmenten kunnen door een familielid worden geschonken. Dit type donatie vermindert het wachten op een transplantatie, wat vooral belangrijk is omdat patiënten vaak zieker worden als ze wachten. Kortere wachttijden verbeteren de kans op een uitstekend resultaat, omdat de ontvanger gezonder is en chirurgie op het moment van transplantatie beter kan verdragen.
2Wie kan een levende orgaandonor zijn?
Een levende orgaandonor zijn, is niet zo eenvoudig als het hebben van bloedtesten om te zien of u een match bent met de potentiële ontvanger. Je moet emotioneel en fysiek gezond zijn om met succes een orgel te doneren.
Potentiële donoren moeten:
- gezond zijn zonder grote medische problemen
- zijn in verhouding tot de lengte evenredig
- hebben geen voorgeschiedenis van diabetes, hoge bloeddruk of hartaandoening
- zijn een volwassene onder de 65 jaar
- hebben een compatibel bloedgroep
- hebben geen mentale problemen die van invloed zijn op de besluitvorming
3Testen voor levende orgaandonatie
Er zijn substantiële testen nodig voordat iemand een orgaan kan doneren. Psychologische tests worden uitgevoerd om te zorgen dat een potentiële donor in staat is om de beslissing om te doneren, de risico’s van donatie en het donatieproces te begrijpen. Uitgebreide medische testen worden gedaan om zowel de donor als de ontvanger te beschermen. Voor de donor is het essentieel dat testen aantoont dat ze gezond zijn en dat ze geen schade zullen ondervinden van de donatie. Voor de ontvanger moet worden vastgesteld dat het orgaan een goede match is en niet wordt afgewezen, en dat de donor geen ziekten heeft die aan de ontvanger kunnen worden overgedragen, waaronder hepatitis, HIV of kanker.
Bloed zal worden getrokken voor verschillende tests. Een standaard bloedtyperingstest zal worden uitgevoerd, evenals weefseltypering, cross-matching en screening op antilichamen. Deze tests worden gebruikt om te zien of de donor compatibel is met de ontvanger, of dat er een grote kans is dat het orgaan afstoot.
Standaardfoto’s worden gemaakt om te controleren of er hart- en longproblemen zijn. Urinemonsters zullen worden geanalyseerd op orgaanfunctie in het geval van nierdonoren. Vrouwelijke donoren krijgen een volledig gynaecologisch onderzoek en mogelijk een mammogram. Aanvullende orgaanspecifieke testen kunnen worden besteld zoals de transplantatiechirurg noodzakelijk acht.
4Organ Donatieopties wanneer een relatieve niet overeenkomt
Als een familielid of echtgenoot die bereid is te doneren geen partij is voor donatie, is een gepaarde donatie een optie. Een gepaarde donatie vindt plaats wanneer een persoon die een transplantatie nodig heeft, geen match is met de persoon die in aanmerking komt om te doneren. Het paar wordt dan gekoppeld aan een vergelijkbaar paar, die ook niet bij elkaar passen.
Een voorbeeld is dit: ontvanger A en zijn partner, donor A, komen niet overeen. Ontvanger B en zijn echtgenoot, Donor B, komen niet overeen. Ontvanger A ontvangt de nier van donor B en ontvanger B ontvangt de nier van donor A, allemaal op dezelfde dag.
Als een gepaarde donatie geen optie is, is de volgende optie de traditionele wachtlijst, waar patiënten wachten op een orgaan van een overleden donor.
5De risico’s van orgaandonatie
Naast de algemene risico’s van een operatie heeft het doneren van een orgaan extra risico’s.
Het risico van een nierdonor zijn
- Hoge bloeddruk
- Eiwit in de urine, wat vroegtijdig nierfalen kan signaleren
De risico’s van de longdonatie
- Bloedstolsels, vooral in de longen
- Moeilijkheden met ademhalen
- Ingevouwen longen
- Hartproblemen, inclusief abnormale hartritmen
- Infectie en ontsteking van de longen
Risico’s van leverdonatie
- Bloedproppen
- Kleine darmobstructies
- Bloedproblemen
6De kosten van een orgaandonorend orgaan Donor
Als u overweegt orgaandonor te zijn, is het belangrijk om de kosten van donatie te kennen. De medische kosten in verband met het doneren van een orgaan worden betaald door de verzekering van de ontvanger, inclusief ziekenhuisrekeningen, testen voor de operatie en alle andere medische kosten die direct verband houden met de donatie. Dit geldt voor alle soorten orgaandonatie.
De extra kosten die een levende donor ervaart, waaronder het verlies van lonen, uitgaven voor kinderverzorging tijdens herstel, eten, accommodatie en reiskosten, zijn niet gedekt. Als de donor een arbeidsongeschiktheidsverzekering heeft, kan er geen loonverlies optreden of kan het verlies worden geminimaliseerd.
Voor donoren die moeite hebben met de kosten die niet door de verzekering worden gedekt, kan het National Living Donor Assistance Program hulp bieden bij onkosten.
7Kopiëren met een levende gerelateerde donatie
Er zijn belangrijke emotionele problemen bij zowel het doneren als het ontvangen van een orgaan, en het vermogen om met deze problemen om te gaan is essentieel voor zowel de donor als de ontvanger. Het is belangrijk om een open en openhartige discussie te hebben over verwachtingen die de donor en ontvanger kunnen hebben, samen met zorgen en problemen, voorafgaand aan de transplantatie.
Lees meer over de problemen waarmee donors en ontvangers te maken hebben in Coping After Organ Transplantation voordat problemen tussen familieleden en vrienden ontstaan.
