De uitdrukking "6 voet onder" is een veel voorkomend eufemisme voor de dood vanwege het idee dat begraafplaatsarbeiders altijd graven graven tot een standaarddiepte van 1,88 meter. Dit artikel geeft antwoord op de vraag of begraafplaatsen graven echt zes voet diep zijn en onderzoekt de mogelijke oorsprong van dit wijdverspreide geloof.
Waar komt "6 voet onder" vandaan?
Er zijn veel theorieën en verklaringen over waarom mensen er vaak van uitgaan dat graven altijd 6 voet diep zijn, maar één idee wint zeker de "Most Believable But Proverbably Not True" Award:
The London Plague of 1665
Veel bronnen wijzen op een reeks orders uitgegeven in Londen om een nieuwe uitbraak van de pest of "Zwarte Dood" in 1665 te stoppen om uit te leggen waarom we vandaag nog steeds "6 voet onder" gebruiken. Het pamflet met de titel Orders bedacht en uitgegeven door de Lord Major en wethouders van de stad Londen met betrekking tot de infectie van de pest, bevat een sectie met de titel "Burial of the Dead" met deze zin: "… alle graven zijn minstens 6 voet diep. "
Helaas bieden deze "Orders" geen uitleg over waarom deze specifieke diepte werd opgelegd, maar het is mogelijk dat ambtenaren geloofden dat 6 voet aarde voldoende was om te voorkomen dat dieren lijken zouden opgraven en / of zouden voorkomen dat de ziekte zich zou verspreiden naar de levenden. (Londenaren wisten nog steeds niet dat ze meer te vrezen hadden van de vlooien die op de ratten leefden en gedijden in hun smerige stadsstraten en minder te vrezen van pest slachtoffers.)
Hoewel het mogelijk is dat de 1665 pestbestellingen in Londen de blijvende indruk hebben gewekt dat graven zijn altijd 6 voet diep, het is niet waarschijnlijk. Ten eerste waren deze orders niet lang van kracht omdat de pestepidemie verdween in 1666 na het Great London Fire. Om de naar schatting 100.000 slachtoffers die stierven van de pest in 1665-66 af te schaffen, gebruikten ambtenaren bovendien massale begrafenissen in tientallen "pestputten" in Londen, die een diepte van 20 voet of meer konden bereiken, gewoon om bij te blijven. met de hoeveelheid slachtoffers van de pest die begrafenis nodig hebben.
Het is dus nauwelijks waarschijnlijk dat de "6-voet vereiste" genoeg tijd of aanhangers had om een traditie te worden, gevolgd door latere generaties grafdelvers.
Er zijn verschillende andere mogelijke verklaringen waarom we geloven dat graven 6 voet diep zijn gegraven:
Veiligheid
Hoewel de bodemgesteldheid sterk varieert over de hele wereld, hebben sommigen gesuggereerd dat, gezien de afmetingen van de opening van de graven, 6 feet de maximale diepte is, iemand kan veilig een graf graven voordat de zijkanten beginnen te spartelen zonder enige vorm van steun, met name in zandige grond.
Gemiddelde Gravedigger-hoogte
Een andere verklaring suggereert dat 6 feet de maximale diepte was waarop een gemiddelde doodgraver kon staan en nog steeds in staat was om vuil met een schep uit het graf te gooien of het graf in of uit te stappen zonder een ladder te hoeven gebruiken.
Voorkomen dat het leed wordt gestoord
Ongelooflijk, ernstige overvallen of "rukken van lichamen" bleek een ernstig probleem in de vroege jaren 1800 – vooral in Engeland en Schotland. Omdat medische scholen destijds kadavers kochten voor anatomische studie en dissectie, leverden sommige mensen de vraag door verse lijken op te graven. Hoewel begraafplaatsen hun toevlucht namen tot veel ingewikkelde technieken om grafroof te voorkomen – inclusief het gebruik van zware stenen platen, stenen kisten, afgesloten bovengrondse gewelven en mantsafes – is het mogelijk dat het begraven van een lichaam op een diepte van 6 voet gezien werd als een middel tegen diefstal. .
Bovendien geloofden veel mensen dat het begraven van lichamen op grotere diepten, zoals 6 voet, hielp om ontgeuren te voorkomen die anders de ongewenste aandacht van dieren zouden kunnen trekken.
Ten slotte, sommigen theoretiseren dat graven tot 6 voet diep hielpen te voorkomen dat boeren lichamen opgraven bij het ploegen van hun velden in landelijke gebieden.
Om de verspreiding van ziekten te voorkomen
Zoals eerder vermeld, dachten Londense functionarissen en artsen in 1665 ten onrechte dat overleden slachtoffers van de pest de ziekte verspreiden (naast vele andere onjuiste verklaringen), en dat het begraven van deze lichamen "6 voet onder" zou helpen om te vertragen / stop de verspreiding van de ziekte.
Folklore / vuistregel
Eindelijk, zoals zoveel bijgeloof rond de dood, is er een oude "vuistregel" van onbekende oorsprong, waarin staat dat graven zo diep moeten zijn als de overledene lang is. Omdat het gemiddelde mannetje in de 17e en 18e eeuw slechts 1,67 meter lang was, was het mogelijk dat het 6 meter diepe adagium een goede vuistregel bleek te zijn bij het graven van graven.
Dus, zijn graven echt 6 voeten diep?
De titel van de populaire HBO-tv-show Six Feet Under, die gericht was op het fictieve huis van de fictieve Fisher-familie in Los Angeles, Californië, was gebaseerd op het feit dat de meeste mensen denken dat een graf altijd diep 1,8 meter diep is gegraven . In werkelijkheid is er geen federaal verplichte eis of landelijke norm betreffende de diepte van graven in de Verenigde Staten; in plaats daarvan bestuurt elke afzonderlijke staat de diepten binnen zijn grenzen, of laat hij de zaak over aan steden, plaatselijke gemeenten of zelfs naar de begraafplaatsen.
Terwijl de staat New York bijvoorbeeld een over de gehele staat geldende diepte-eis mist, vereist New York City dat "wanneer menselijke overblijfselen in de grond worden begraven, zonder een betonnen kluis, de bovenkant van de kist of kist op minste 3 ‘onder het niveau van de grond.’ (twee voeten in het geval van een betonnen gewelf). "
In het naburige Pennsylvania moeten begraafplaatsen van graven met een betonnen gewelf of grindbak echter zo diep zijn dat de "afstand tot delen van de bovenkant van de buitenkast die de kist bevat niet minder dan 1,5 voet (18 inch) van de natuurlijke oppervlak van de grond. " Wanneer een begrafenis alleen de kist betreft, of alleen het lichaam van de overledene tijdens een "groene" of natuurlijke begraving, dan moet het graf diep genoeg worden gegraven zodat "de afstand tot delen van de kist of het lichaam niet minder dan 2 mag zijn. voeten – 24 inch – van het natuurlijke oppervlak van de grond. "
In het algemeen zijn de meeste graven gegraven vandaag niet 6 voet diep. Volgens Nancy Faulk, directeur van Prairie Home Cemetery in Waukesha, Wisconsin, "Veel staten vereisen eenvoudigweg minimaal 18 centimeter grond bovenop de kist of grafkelder (of twee voet aarde als het lichaam nergens ingesloten is). ." Ze voegde eraan toe dat de bemanning op Prairie Home Cemetery "een geschatte diepte van 4 voet gebruikt voor traditionele en natuurlijke begraving".
Waar het om gaat is dat begraafplaatsengraven in de Verenigde Staten niet altijd 6 meter diep zijn en dat voor enkele graven, ongeveer vier voet (1,22 meter) diep dichter bij de norm ligt. Dat gezegd hebbende, bieden sommige begraafplaatsen dubbel- of zelfs driedimensionale plots, waarbij kisten verticaal in hetzelfde graf worden "gestapeld". In deze gevallen kan een enkel gravesiet ongeveer 7 tot 12 voet (2,13 tot 3,66 meter) diep worden gegraven.
