Heeft uw arts ooit "Obecalp" of "Cebocap" voorgeschreven om uw hoofdpijn te kalmeren, uw maagklachten te verminderen of uw pijn te verlichten? Obecalp en Cebocap zijn eigenlijk placebos-nep-medicijnen. Obecalp is gewoon het woord placebo achterwaarts gespeld. Cebocap is een naam van een pil gemaakt van lactose, wat suiker is.
Artsen schrijven Placebos voor
Onderzoekers van de Universiteit van Chicago hebben de resultaten bekendgemaakt van een onderzoek waaruit bleek dat 45 procent van de ondervraagde internisten (alle huisartsen in het Chicago gebied) placebo’s hadden voorgeschreven voor hun patiënten.
Van de artsen die placebo’s hebben voorgeschreven, vertelde 34 procent de patiënten dat het recept geen pijn zou doen en mogelijk zelfs zou kunnen helpen; 19 procent zei simpelweg dat het medicatie was; 9 procent zei dat het medicatie was met "geen specifieke effecten"; en slechts 4 procent vertelde hun patiënten dat ze een placebo voorschreven.
Enquêtes lijken consistent aan te tonen dat sommige artsen placebo’s gebruiken in hun klinische praktijken in een poging om patiënten te helpen. Een recent onderzoek naar de ethische dilemma’s van artsen meldde dat 34 procent van de ondervraagden zei dat het acceptabel is om een placebo voor te schrijven aan een patiënt die geen behandeling nodig heeft, maar toch op aandringt.
Soorten placebo’s
Er zijn twee soorten placebo’s:
- Pure of inactieve placebo’s, zoals suikerpillen of zoutoplossing-injecties
- Onzuivere of actieve placebos, zoals het voorschrijven van een antibioticum voor een virale infectie of een vitamine, hoewel de patiënt niet nodig hebben
Placebos kan werken
Dit is de echte verrassing: soms, vaak genoeg om te worden geteld, werken placebo’s om de patiënt te helpen.
Ondanks het feit dat er geen echt geneesmiddel wordt ingenomen, voelen patiënten zich beter. Hun pijn of andere symptomen verdwijnen. Zelfs in zorgvuldig gecontroleerde klinische onderzoeken waarbij placebo’s werden gebruikt als controle in het experiment, verbeteren sommige patiënten eenvoudig omdat ze denken dat are ze het echte medicijn krijgen. Dat effect – het placebo-effect – staat nu centraal in discussies over de verbinding tussen geest en lichaam. Westerse geneeskunde (in tegenstelling tot oosterse, meestal meer alternatieve geneeswijzen) begint deze connectie tussen geest en lichaam te omarmen als echte therapeutische waarde.
Placebos mag een legitieme behandeling worden in de toekomst
Een professor in de geneeskunde aan de Harvard, Ted Kaptchuk, is bezig geweest met baanbrekend onderzoek naar placebo’s met een aantal verbazingwekkende resultaten: mensen open-place placebo’s geven, suikerpillen waarvan de patiënten weten dat het suiker is pillen, heeft geholpen bij het verlichten van de symptomen van patiënten met chronische gezondheidsproblemen zoals het prikkelbare darm syndroom (IBS) en lage rugpijn.
In dit geval heeft de verlichting van het symptoom niets te maken met een mind-over-materie situatie of zelfs met verwachtingen van de patiënt, omdat de meeste van deze patiënten meerdere artsen hebben gezien met weinig succes. Integendeel, Kaptchuk gelooft dat neurotransmitters worden geactiveerd in de hersenen van de patiënt door interactie met een zorgzame arts en het ontvangen van het recept en dit helpt lichamelijke klachten te verlichten. Er moeten meer onderzoeken worden gedaan voor langere tijd, maar het potentieel ziet er veelbelovend uit voor mensen die lijden aan chronische pijn, vermoeidheid en malaise.
Potentiële ethische valkuilen van Placebos
Het gebruik van placebo’s als een manier om patiënten zonder hun kennis te behandelen, is beladen met ethische vragen en implicaties, waaronder:
Het potentieel voor een patiënt om niet te verbeteren omdat de placebo geen echt medicijn is.
- De beslissing om het medicijn al dan niet aan de patiënt te vertellen is nep.
- De mogelijkheid dat de arts gewoon in gebreke blijft om de problemen van de patiënt te denken, zit hem allemaal in haar hoofd.
- Het potentieel voor een wanpraktijkenpak als iemand wordt geschaad of sterft omdat zij een verkeerde diagnose hebben gesteld of niet gediagnosticeerd zijn en een placebo hebben voorgeschreven.
- Wat patiënten denken over placebo’s
Eén onderzoek bij een groep patiënten ging op zoek naar wat hun mening was over artsen die placebo’s voorschreven.
De studie concludeerde dat er onder de groep twee fundamentele opvattingen waren: Eén groep had een negatief beeld van artsen die placebo’s voorschreven als er implicaties zijn dat de arts bedrieglijk was en / of als ze vinden dat de placebo niet werkt. Ze voelden dat het bedrog mogelijk verlicht kon worden als de arts de patiënt op de hoogte bracht dat de voorgeschreven medicatie een placebo was. De andere groep patiënten had een positieve mening over het voorschrijven van placebo’s, zolang ze het potentieel hadden om te werken, zelfs als dit een bedrog van de arts inhield. Het is duidelijk dat meer onderzoek nodig is om erachter te komen hoe de positieve effecten van placebo’s in de klinische praktijk het best kunnen worden gebruikt.
