In november 2015 heeft de CDC aangekondigd dat de incidentie van autisme bij kinderen in 2014 was toegenomen in slechts één jaar van 1:68 tot 1:45 kinderen.
Volgens de Washington Post: Uit het rapport van de Centers for Disease Control and Prevention en het National Center for Health Statistics blijkt dat de prevalentie van autisme bij kinderen van 3 tot 17 jaar tussen 2011-2013 en 2014 met ongeveer 80 procent steeg. 1 op 80 (of 1,25 procent), kinderen met autisme – een getal dat in de afgelopen jaren gealarmeerd is voor ambtenaren van de volksgezondheid en gespannen bronnen voor staats- en schoolsystemen – onderzoekers schatten nu dat de prevalentie nu 1 op 45 is (of 2,24 procent) .
Deze alarmerende resultaten waren gebaseerd op een CDC-enquête die het afgelopen jaar was gewijzigd. Kunnen die veranderingen een duidelijke, in plaats van echte toename van de diagnoses veroorzaken? Het rapport van de CDC, getiteld Geschatte prevalentie van autisme en andere ontwikkelingsstoornissen na vragenlijstwijzigingen in de nationale gezondheidsenquête van 2014, suggereert dat dat misschien wel het geval is. Niet alleen veranderde de enquête, maar alle resultaten van de enquête waren gebaseerd, niet op medische rapporten of schoolrapporten, maar op antwoorden van ouders – die misschien niet helemaal correct zijn.
Andere interessante bevindingen uit de enquête waren een herontdekking van de realiteit dat de meeste kinderen met autisme afkomstig zijn van relatief rijke, blanke, goed opgeleide, getrouwde ouders die in een grootstedelijk gebied wonen. Hoewel dit onderzoek het feit niet vermeldt, hebben studies ook aangetoond dat de leeftijd van ouders invloed heeft op het risico van autisme.
Deze feiten suggereren een mogelijke culturele of sociaaleconomische voorkeur voor rapportage en / of diagnose.
Een ouder Deens onderzoek naar de vraag concludeerde:Veranderingen in rapportagepraktijken kunnen de meeste (60 procent) van de stijging in de waargenomen prevalentie van ASS’s bij kinderen geboren tussen 1980 en 1991 in Denemarken verklaren. Daarom ondersteunt de studie het argument dat de schijnbare toename van ASS in de afgelopen jaren voor een groot deel te wijten is aan veranderingen in rapportagemethoden. On Maar aan de andere kant, het lijdt geen twijfel dat steeds meer kinderen een autisme-diagnose lijken te hebben. Sommige onderzoekers zeggen dat het probleem niet is dat de aantallen toenemen, maar dat steeds meer mensen een nauwkeurige diagnose stellen – en de echte cijfers worden eindelijk onthuld.
Dus … is autisme in opkomst? En als het is … waarom?
Hoe en waarom autisme de eerste explosie diagnosticeert:
Autisme werd voor het eerst beschreven als een unieke aandoening in de jaren 1940. Het werd beschreven door Dr. Leo Kanner en omvatte alleen die kinderen met wat vandaag zou kunnen worden beschreven als "ernstige" of "niveau 3" autismespectrumstoornis.
Tot 1990 was autisme niet opgenomen in wetgeving die gericht is op het garanderen van een opleiding voor personen met een handicap. In 1990 voegde de nieuwe Education Act voor personen met een handicap autisme toe aan zijn lijst met categorieën kinderen en jongeren die onder de wet dienden. De nieuwe wet voegde ook overgangsdiensten en ondersteunende technologieën toe aan zijn vereisten. Autisme is nooit als een educatieve statistiek gevolgd vóór 1990. Sinds 1990 is de incidentie van autisme op scholen dramatisch gestegen.
In 1991 werd het Autism Diagnostic Interview gepubliceerd. Dit was de eerste algemeen erkende tool voor het diagnosticeren van autisme.
In 1992 bracht de American Psychiatric Association de Diagnostic and Statistical Manual (DSM-IV) uit, die de diagnostische criteria voor autistische stoornis verfijnde. Autisme werd een spectrumstoornis; in wezen werd het mogelijk dat iemand heel autistisch of licht autistisch was. Nieuwe diagnoses, waaronder het "hoogfunctionerende" Asperger-syndroom en de "catch-all" PDD-NOS, werden aan de handleiding toegevoegd.
Begin jaren negentig, toen nieuwe diagnostische hulpmiddelen en categorieën beschikbaar waren, begonnen autisme-diagnoses te stijgen. In de 10 jaar tussen 1993 en 2003 steeg het aantal Amerikaanse schoolkinderen met autisme-diagnoses met meer dan 800%.
Tussen 2000 en 2010 ging het aantal van 1: 150 naar 1:68.
Waarom diagnosticeerde Autisme Soar?
Het is duidelijk dat er twee stromingen zijn over dit onderwerp. Aan de ene kant zijn degenen die zeggen dat de verandering in diagnostische criteria, gecombineerd met nieuwe schoolstatistieken en toenemend bewustzijn van autisme allemaal een schijnbare (maar niet echte) epidemie hebben gecreëerd. Deze theorie is vrijwel zeker correct – tot op zekere hoogte – maar hoewel het een groot percentage van de toename kan verklaren, kan dit misschien niet een meer bescheiden toename verklaren.
Aan de andere kant zijn degenen die zeggen dat een of andere externe factor een reële toename heeft veroorzaakt in het aantal personen dat daadwerkelijk symptomen heeft die met autisme te diagnosticeren zijn. Er zijn veel verschillende theorieën over wat die externe factor kan zijn – en (natuurlijk) is het mogelijk om de toename in autismediagnoses te correleren met een toename van veel andere dingen, gaande van gsm-gebruik tot GGO’s tot vaccingebruik. Hoewel sommige van deze correlaties ronduit dom lijken, hebben anderen serieuze belangstelling van onderzoekers getrokken.
Zijn er nog steeds Autisme-diagnoses over de opkomst?
Deze vraag is nog steeds in de lucht, vooral nu de definitie van en criteria voor het diagnosticeren van autisme zijn veranderd (met de 2013-publicatie van de DSM-5). Er zijn veel verschillende perspectieven op wat er waarschijnlijk zal gebeuren met de nieuwe criteria. Sommige deskundigen verwachten een afname in autismediagnoses nu het Asperger-syndroom en de PDD-NOS niet langer beschikbaar zijn als "catch-all" -opties. Anderen verwachten een toename, naarmate het bewustzijn en de dienstverlening verbeteren. De nieuwe gegevens bieden enig inzicht – maar er zijn duidelijk veel meningen over de geldigheid en het nut ervan!
Bronnen
Geschatte prevalentie van autisme en andere ontwikkelingsstoornissen naar aanleiding van vragenlijst Wijzigingen in de nationale gezondheidsenquête van 2014,
- CDC-factsheet over autisme
- Geschiedenis van het onderwijs van IDEA door het departement van onderwijs
- Hansen SN, Schendel DE, Parner ET. De toename in de prevalentie van autismespectrumstoornissen verklaren: het aandeel dat toegerekend kan worden aan wijzigingen in rapportagemethoden.
- JAMA Pediatr. 2015; 169 (1): 56-62. doi: 10,1001 / jamapediatrics.2014.1893. Suresh, Arvind.
- Autisme vergroot mysterie opgelost: nee, het zijn geen vaccins, GGO’s glyfosaat of biologische voedingsmiddelen. 9 januari 2015, Genetic Literacy Project.
