Als je een medische fout of vergissing begaat, of een arrogante aanbieder tegenkomt, of een onrustige ziekenhuisopname overleeft – een probleem dat een verhaal creëert – dan wil je dat vertellen verhaal voor iedereen die bereid is te luisteren en ontzet, medelevend en empathisch is.
Toegegeven, er zijn enkele horrorverhalen in de gezondheidszorg die we niet graag delen. Misschien zijn we bang voor een soort vergelding ("Als mijn dokter weet dat ik die dingen over hem zei, zou hij me misschien niet goed behandelen").
Of sommige verhalen zijn gênant ("Ik wil niet dat iemand weet dat ik een SOA heb, dus ik kan beter niet vertellen hoe de dokter mij heeft beledigd"). Maar voor de meeste van onze verhalen willen we ze gewoon van onze kisten halen.
De voordelen van het delen van uw verhaal over slechte medische zorg
Als mensen kunnen het delen van onze verhalen bijdragen aan ons emotionele welzijn. Velen van ons voelen zich verzorgd wanneer vrienden onze gruwel delen en ons inleven. Bovendien is er een zekere mate van catharsis in het vertellen. In mijn eigen geval was ik zo boos dat ik, toen ik mijn medische diagnose over verkeerde diagnoses verliet, me hielp mijn woede te verspreiden. Anderen kunnen mogelijk hun verdriet of hun verdriet doorstaan door te delen. Of, zoals Gramma altijd zei: "gedeelde problemen zijn problemen gehalveerd."
Het is ook mogelijk om je leven te verbeteren door je verhalen te vertellen. Sommige mensen beseffen dat hun verhalen een platform voor hen hebben gecreëerd om anderen te helpen.
Ik noem deze mensen proactieve overlevenden omdat ze hun eigen ervaringen gebruiken om te voorkomen dat de verschrikkelijke omstandigheden die ze hebben ervaren, ook bij anderen overkomen. Hoewel de verhalen zelf nooit de feitelijke omstandigheden zullen verbeteren die hen hebben aangespoord, krijgen hun levens een nieuwe passie en betekenis als resultaat van de manier waarop ze ervoor kiezen om het hoofd te bieden.
Het risico van het delen van uw medische horrorverhaal
De enige waarschuwing voor het vertellen van verhalen is dat er een moment is waarop het schadelijk kan worden voor onze psychische gezondheid. Woede, verdriet en verdriet zijn natuurlijke reacties op slechte omstandigheden en gebeurtenissen. Ze delen nadat het feit nuttig is, zolang het genezing helpt. Maar voorbij een bepaald punt wonen, voor iedereen verschillend, kan zo’n put worden dat het de weg van genezing begint te raken. Je weet dat je dat punt hebt bereikt als je vrienden en familie je lijken te mijden (ze willen het gewoon niet meer horen), of als er maanden of jaren verstreken zijn en je verhaal nog steeds het eerste is dat je denkt van wanneer je ’s ochtends wakker wordt. Dat is het punt waar je professionele hulp nodig hebt om voorbij je verhaal te komen en je kijk op het leven te verbeteren.
Richtlijnen voor het delen van uw verhaal over slechte medische zorg
Verstandige vertellers weten het volgende:
- Ze vertellen hun verhalen slechts één keer per luisteraar. Ze weten dat het steeds opnieuw herhalen van hetzelfde verhaal voor dezelfde persoon een barrière kan vormen voor de relatie en de omstandigheid zelf niet verbetert. Ze vertellen hun verhalen kort , vertellen alleen de belangrijkste en relevante details, en houden anderen niet ‘gegijzeld’ terwijl ze voortdurend doorrennen. Ze weten dat hun luisteraars de beknoptheid waarderen, terwijl ze de ernst van de situatie nog steeds begrijpen. Als de luisteraar meer details wil, zullen ze ernaar vragen.
- Ze vertellen hun verhalen feitelijk en verfraaien ze niet om ze erger te laten klinken dan ze waren. Het is duidelijk dat emotie een deel van het verhaal zal zijn, maar als de emotie centraal staat in het verhaal, dienen ze niet voor anderen, het is gewoon een manier om te ontluiken.Ze vertellen hun verhalen op gepaste momenten
- , onderbreken de verhalen van anderen niet en proberen niet ‘op te houden’ door te proberen hun verhaal indrukwekkender te maken dan dat van iemand anders. Verhalen mogen niet worden gebruikt om slechte niveaus te vergelijken; ze moeten worden gebruikt om anderen te helpen begrijpen. Ze gebruiken hun verhalen niet als excuses . De omstandigheid zelf kan een excuus zijn. Bijvoorbeeld, na het lijden van een ziekenhuisinfectie, kan iemand weken werk missen – dat is redelijk. Maar er is geen reden om het verhaal zelf te gebruiken om verantwoordelijkheden in de weg te staan. Bijvoorbeeld, omdat je een verkeerde diagnose hebt gesteld, wil dat nog niet zeggen dat je deze week niet met de carpool kunt rijden.
- Ze gebruiken hun verhalen om anderen te helpen focus en focussen op het voordeel dat ze de luisteraar bieden – de "waarschuwende" aspecten, niet de "medelijden met mij" -aspecten. Het vertellen over de arrogantie van een arts kan anderen waarschuwen voor het gebruik van die arts. Praten over het verkrijgen van een infectie in het ziekenhuis zal anderen helpen om voorzichtiger te zijn wanneer ook zij in het ziekenhuis worden opgenomen. Waar kunnen patiëntenverhalen over slechte medische gebeurtenissen worden gedeeld?Verhalen delen in persoon:
- Woord van mond is altijd erg krachtig. Of het nu gaat om een een-op-eengesprek of om een persoonlijke ondersteuningsgroep, het mondeling delen van uw verhaal zorgt ervoor dat niet alleen de feiten, maar ook de emoties door het vertellen gaan. Audio of video:U kunt overwegen uw verhaal op video- of audiomodus te vertellen en het vervolgens te uploaden naar YouTube of Vimeo (video) of iTunes of Hipcast (audio.)
- Verhalen schriftelijk delen Terwijl sommigen van ons graag schrijven een dagboek, anderen geven er de voorkeur aan om onze verhalen online te publiceren, of in een boek of tijdschrift. Velen van ons hebben ontdekt dat alleen het opschrijven van de feiten en gevoelens over ons lijden louterend is. Hier zijn enkele manieren waarop u uw verhaal kunt schrijven: Online ondersteuningsgroepen, die elke ziekte of aandoening vertegenwoordigen, zijn beschikbaar voor uw deelname. Als een dergelijke locatie past bij jouw omstandigheden, zullen er veel mensen gewoon op je wachten om te delen.
Als u een proactieve overlevende bent, overweeg dan een blog te starten over uw ervaring om anderen te helpen.
Schrijf een boek. De publicatiewereld is de afgelopen jaren drastisch veranderd, en nu is het relatief eenvoudig om je eigen boek te schrijven en zelf te publiceren – een echte, cover en alles – goedkoop, of zelfs gratis.Controlepunten voor artsen kunnen nuttig zijn voor andere patiënten als de beoordelingen eerlijk en feitelijk worden uitgevoerd. Meer informatie over het schrijven van recensies op sites voor beoordeling door artsen.
Als u uw verhaal online wilt publiceren op een bestaande locatie waar verhalen over medische fouten slechte ervaringen met patiënten worden verwelkomd, overweeg dan het volgende:– Consumer’s Union: deel uw medische foutenverhaal
– Bekrachtigde patiëntencoalitie: een bijwerking melden
- – Pro Publica (nieuwsorganisatie): vraagt u om uw verhaal te delen op Facebook
