De media worden soms verward door het verschil tussen een eerstehulpverlener, een medische hulptechnicus en een paramedicus. Helaas, met zoveel mensen die hun informatie krijgen van de nieuwsmedia, heeft de verwarring zich verspreid. In ieder geval zijn de dagen van het verwijzen naar deze getrainde professionals als ambulancechauffeurs meestal achter ons. In tegenstelling tot andere hulpdiensten gaat onze apparatuur (de ambulance) enkele tientallen jaren vooraf aan onze trainingen en certificeringen.
Nu de training veel diepgaander is geworden, doen ambulancemedewerkers veel meer dan autorijden.
Iedereen is een eerste responder
Er zijn twee betekenissen voor first responder:
- De eerste persoon die bij een noodscène arriveert. Vaak wordt first responder gebruikt als algemene term voor alle hulpdiensten die verwacht worden te reageren op medische noodsituaties of grootschalige rampen.
- Een ambtenaar van de openbare veiligheid, zoals een politieagent of een brandweerman, die is gecertificeerd om elementaire levensondersteunende vaardigheden te bieden die vergelijkbaar zijn met een EMT. Wanneer wordt verwezen naar een gecertificeerd eerste antwoordapparaat, wordt de term in hoofdletters geschreven.
Ambulance begint met EMT
De meest voorkomende certificering voor een ambulance is de medische noodhulptechnicus (EMT). Er zijn twee certificatieniveaus die in bijna elke staat gelden, EMT en EMT-Paramedicus. Staten zullen soms andere namen gebruiken voor EMT op basisniveau. Californië gebruikt EMT-1 als basisniveau.
Sommige staten erkennen een gemiddeld certificatieniveau (vaak EMT-Intermediate genoemd) dat tussen EMT en paramedicus ligt. EMT-Intermediate valt geleidelijk uit de gratie in de meeste gebieden. Binnen de industrie is het heel gebruikelijk om te verwijzen naar een eenvoudige EMT als eenvoudigweg EMTen om te verwijzen naar EMT-paramedici als paramedici.
Dus, het is OK om een paramedicus "EMT" te bellen, maar niet OK om een EMT "paramedicus" te bellen.
Wat is het verschil?
De grootste verschillen tussen paramedici en EMT’s zijn de training en de reikwijdte van de praktijk (wat ze mogen doen). Basis-EMT’s ontvangen meestal 120-150 uur training, terwijl paramedici tussen de 1.200 uur en 1.800 uur training krijgen. Paramedische programma’s kennen vaak tweejarige graden toe.
De verschillen in praktijk tussen EMT’s en paramedici kunnen worden samengevat door het vermogen om de huid te breken. In de meeste staten is het niet toegestaan om basishulpverlenende medische technici opnames te geven of intraveneuze levenslijnen te starten. Paramedici kunnen daarentegen ook foto’s maken en meer geavanceerde apparaten voor de luchtwegbehandeling gebruiken om de ademhaling te ondersteunen. Basis EMT’s zijn meestal beperkt tot het gebruik van zuurstof, glucose, astma-inhalatoren en auto-injectoren voor epinefrine (een veel voorkomende uitzondering op de regel voor geen naalden). Paramedici worden getraind in het gebruik van 30-40 medicijnen, afhankelijk van de toestand.
Canada houdt het simpel
Sommige provincies in Canada hebben geprobeerd het algemene begrip van medische noodcertificeringsniveaus te vereenvoudigen en de lettergrepen te verminderen door te verwijzen naar alle niveaus van opleiding als paramedicus. Binnen de algemene term van de paramedicus gebruiken ze de termen EMA-1, EMA-2, enz.
EMA staat voor medisch noodmedewerker. De training voor spoedeisende hulpverleners in veel delen van Canada is langer dan die van vergelijkbare gecertificeerde EMT’s in de VS.
Zoals de VS verschillen de EMS-systemen van Canada in het hele land en zijn er aanzienlijke verschillen tussen de provincies. Jammer dat we niet iedereen een paramedicus gaan noemen.
Reageren op noodsituaties
Alle vormen van first responder, inclusief EMT’s en paramedici, reageren op dringende medische incidenten. Ambulancemedewerkers moeten minimaal de EMT-certificering hebben om patiënten achter in een ambulance te begeleiden.
Basistraining biedt de belangrijkste elementen van medische noodopleidingen, terwijl de meer geavanceerde paramedische training gericht is op ondersteunende zorg en het onderhouden van patiënten na de eerste reanimatie.
Beide opleidingsniveaus zullen ook worden ingeroepen om zorg te verlenen aan patiënten tijdens overschakeltransfers. Wanneer een patiënt van de ene medische faciliteit naar de andere moet worden verplaatst, worden ambulances gebruikt om de verhuizing uit te voeren. Of het nu gaat om het reageren op noodsituaties of het verlenen van zorg tijdens transfers van interfaciliteit, ambulances kunnen worden bemand met twee paramedici, twee EMT’s of een van beide. In sommige gebieden bepaalt de personeelsbezetting welk type ambulance naar een oproep voor service wordt gestuurd.
Spoedeisende medische hulp is een ingewikkelde bedrijfstak. Er zijn verschillende regels in elke staat en soms in elke stad of provincie. Neem voor meer informatie contact op met het EMS-kantoor in uw land.
