Virussen zijn intracellulaire parasieten die co-opereren om te reproduceren. Tijdens de reproductie vernietigen virussen cellen en gaan andere cellen infecteren.
Tijdens de jaren 1950, tijdens het onderzoek naar mogelijke behandelingen voor kanker, ontdekten wetenschappers chemische verbindingen die virale DNA-replicatie zouden kunnen remmen. In de jaren tachtig en negentig, nadat hiv een probleem werd, ervoeren antivirale medicijnen een renaissance.
Tegenwoordig worden antivirale medicijnen gebruikt om veel ziekten te behandelen.
Om effectief te zijn, moeten antivirale medicijnen gericht zijn op virale binnenkomst of op exit of op het virus, terwijl het zich in een cel bevindt. Antivirale medicijnen moeten ook specifiek zijn om geen systemische toxiciteit te veroorzaken. Bovendien moeten antivirale geneesmiddelen krachtig en stabiel zijn.
Hier zijn korte beschrijvingen van enkele van de antivirale geneesmiddelen die momenteel beschikbaar zijn.
Antivirale geneesmiddelen voor de behandeling van herpes simplex-virus (HSV) en varicella-zoster-virus (VZV)
De drie belangrijkste geneesmiddelen die worden gebruikt voor de behandeling van herpes simplex (herpes) en varicella zoster-virussen zijn acyclovir, valaciclovir en famciclovir. Varicella zoster-virus veroorzaakt zowel waterpokken na acute infectie als gordelroos (herpes zoster) na latente of gereactiveerde infectie.
Alle 3 deze medicijnen zijn relatief veilig en hebben vergelijkbare werkingsmechanismen. Ze werken bijvoorbeeld allemaal door te binden aan virale DNA-polymerase, een enzym dat wordt gebruikt om viraal DNA te repliceren.
Let op, omdat valaciclovir (Valtrex) en famciclovir hogere bloedconcentraties bereiken, zijn deze 2 geneesmiddelen het meest effectief bij de behandeling van gordelroos.
Geneesmiddelen voor de behandeling van genitale wratten (humaan papillomavirus)
Geneesmiddelen voor de behandeling van genitale wratten zijn onder meer:
- Ribavirine, dat ook wordt gebruikt voor de behandeling van respiratoir syncytieel virus (RSV), bronchiolitis of pneumonie en (minder vaak) influenza
- (actueel) imiquimod
Antiviraal geneesmiddelen voor de behandeling van influenza (griep)
Griep is in het winterseizoen een veelvoorkomende oorzaak van griep. Gelukkig hebben we vaccins die immuniteit verlenen aan de seizoensgriep. Het is belangrijk om uw jaarlijkse griepprik te krijgen omdat griep soms longontsteking kan worden en soms longontsteking kan doden, vooral bij kinderen en oudere mensen.
Geneesmiddelen zoals Tamiflu (oseltamivir) en zanamivir (Relenza) kunnen worden gebruikt om griepverschijnselen te voorkomen en de duur van de ziekte te verkorten. Naast geneesmiddelen die worden gebruikt om griep of pathologie te voorkomen, zijn er ook geneesmiddelen die virale machines infecteren na infectie met influenza waaronder amantadine, rimantadine, oseltamivir en zanamivir,
antivirale geneesmiddelen die worden gebruikt voor de behandeling van cytomegalovirus (CMV) -infecties
Cytomegalovirus-infectie doorgaans komt voor bij mensen die erg ziek zijn (denk aan immuniteitsverlies door aids of orgaantransplantatie). Net als het varicella-zoster-virus, dat herpes zoster (gordelroos) veroorzaakt, herbergen de meesten van ons het cytomegalovirus, maar het virus wordt alleen opnieuw geactiveerd als het immuunsysteem is vervuild.
Bij degenen die al behoorlijk ziek zijn, hebben symptomen van cytomegalovirusinfectie invloed op vele orgaansystemen en omvatten:
- retinitis
- esophagitis
- colitis
- hersen- en ruggemerginfectie (CNS)
- pneumonitis
Geneesmiddelen voor de behandeling van cytomegalovirusinfectie zijn valganciclovir, ganciclovir, foscarnet en cidofovir. (Vanwege de grotere biologische beschikbaarheid, is het gebruik van valganciclovir grotendeels vervangen door ganciclovir.) Net als andere antivirale geneesmiddelen hebben antivirale geneesmiddelen die worden gebruikt voor de behandeling van cytomegalovirus, deels te maken met virale enzymen zoals viraal DNA en RNA-polymerase.
Antivirale middelen die worden gebruikt voor de behandeling van hepatitis
Verschillende antivirale middelen worden gebruikt voor de behandeling van hepatitis B en hepatitis C. De meeste van deze geneesmiddelen zijn rechtstreeks van invloed op de virale voortplanting, waaronder:
- nucleoside- en nucleotide-analogen
- proteaseremmers
- polymeraseremmers
Interferon, waarschijnlijk het meest voorkomende medicijn geassocieerd met de behandeling van hepatitis-infectie, werkt met complexe mechanismen die antivirale, immunomodulerende en antiproliferatieve acties omvatten.
Antivirale middelen voor de behandeling van HIV
De afgelopen drie decennia zijn er grote verbeteringen geweest in de behandeling van HIV-infectie en meer mensen met de ziekte leven AIDS-vrij. (AIDS is een ernstiger vorm van HIV-infectie gediagnosticeerd nadat het niveau van witte bloedcellen in het bloed gevaarlijk laag daalt.)
Er zijn verschillende soorten antiretrovirale geneesmiddelen:
- proteaseremmers
- fusieremmers
- nucleoside / nucleotide reverse transcriptase-remmers
- niet -nucleoside reverse transcriptase-remmers
- entry-remmers
- HIV-integrase strengoverdrachtremmers (INSTI’s)
Deze geneesmiddelen richten zich op verschillende stadia van de virale replicatiecyclus. Merk op dat retrovirussen repliceren door middel van reverse transcriptie.
Houd er rekening mee dat deze lijst absoluut niet volledig is en dat er verschillende andere geneesmiddelen zijn die virale infecties behandelen. Even goed, mechanismen van actie zijn veel ingewikkelder dan hier gepresenteerd. Beoordeel in plaats daarvan dit artikel als een inleiding op het onderwerp.
