Er zijn enkele bekende verbanden tussen zware menstruatiebloedingen en haarverlies. Wanneer u elke maand een zware menstruatie krijgt, zult u waarschijnlijk bloedarm worden. Dit type bloedarmoede ontwikkelt zich langzaam en in de loop van de tijd, dus u herkent mogelijk niet de gebruikelijke symptomen van vermoeidheid en een verhoogde hartslag, maar u kunt merken dat u wat haaruitval opmerkt.
Omdat bloedarmoede je lichaam belast, nemen de minder belangrijke functies zoals de haargroeicyclus een grote hit.
Dat wil zeggen, uw zware bloeding veroorzaakt chronische bloedarmoede, die op haar beurt haaruitval kan veroorzaken. Haarverlies en zware menstruatiebloedingen zijn ook twee veel voorkomende symptomen die verband houden met hypothyreoïdie. Een evaluatie van uw schildklierfunctie is absoluut aangewezen als u een van deze twee symptomen ervaart.
Maar buiten deze bekende verbindingen ontdekken onderzoekers ook dat er een diepere verbinding kan zijn tussen haarverlies en zware menstruatiebloedingen, vooral bij vrouwen van Afrikaanse afkomst. In een retrospectieve analyse online gepubliceerd op JAMA Network, tonen de auteurs een statistisch significante associatie tussen een bepaald type haaruitval dat centrale centrifugale cicatriciale alopecia (CCCA) en baarmoederfibromen wordt genoemd, een veel voorkomende oorzaak van zware menstruatiebloedingen. De auteurs erkenden de verhoogde incidentie van deze twee aandoeningen bij jonge vrouwen van Afrikaanse afkomst. Hun analyse ondersteunt de hypothese dat er een genetisch verband bestaat tussen deze twee aandoeningen.
Genetische associaties
Het verband tussen haarverlies en fibromen is fibroproliferatieve ziekte.
Er zijn bepaalde omstandigheden in het lichaam wanneer uw bindweefsel, waaronder collageen en al het vezelweefsel dat uw lichaam bij elkaar houdt, te groot wordt en littekenweefsel vormt. Samen zijn deze aandoeningen bekend als fibroproliferatieve ziekten.
Ze komen vaker voor bij mensen van Afrikaanse afkomst.
Waarom dit waar is, is best interessant. Er wordt gedacht dat de profibrotische genen die de fibroproliferatieve ziekten veroorzaken op de een of andere manier ook beschermen tegen infectie door parasitaire wormen. Dus na verloop van tijd heeft het lichaam een selectieve aanpassing gedaan om de profibrotische genexpressie te bevorderen, waardoor de geassocieerde ziektetoestanden vaker voorkomen.
Sikkelcelanemie is een ander voorbeeld van een ziekteproces dat zich ontwikkelt wanneer het lichaam zich aanpast om zich te beschermen tegen een infectie. Nogmaals, sikkelcelanemie wordt gevonden bij mensen van Afrikaanse afkomst en men denkt dat het beschermend is tegen malaria.
Naast keloïde littekens zijn baarmoederfibromen en CCCA beide fibroproliferatieve ziekten die vaker voorkomen bij vrouwen van Afrikaanse afkomst die geassocieerd zijn met toegenomen profibrotische genexpressie.
Centrale Centrifugale Cicatricial Alopecia
Centrale centrifugale cicatriciale alopecia-de naam van deze aandoening is bijna een tongverdraaiing, maar het beschrijft in wezen het patroon van dit type haaruitval:
- Het haarverlies begint bij de kruin van het hoofd (centraal)
- haaruitval expandeert naar buiten vanaf dit centrale startpunt in een cirkelvormig patroon (centrifugaal)
- De haarzakjes worden vervangen door littekenweefsel (cicatricial)
- Het haarverlies (alopecia) is permanent.
CCCA is het meest voorkomende type littekenvorming bij vrouwen met Afrikaanse afkomst. De delen van de hoofdhuid die worden aangetast, verliezen de haarzakjes door de vorming van littekenweefsel, dus de hoofdhuid wordt erg glanzend in deze gebieden. Sommige kleine broze haren kunnen blijven. Soms kan de aangetaste hoofdhuid jeuken of zacht worden.
CCCA begint als een ontstekingsproces dat na verloop van tijd leidt tot de vernietiging van de haarzakjes. Dit type haaruitval is uiteindelijk onomkeerbaar, omdat de haarzakjes worden vervangen door littekenweefsel. Maar omdat CCCA begint als een ontstekingsproces, kunnen vroege diagnose en behandeling het haarverliesproces vertragen.
Eerstelijnsbehandeling is meestal met een of andere vorm van lokale steroïde die werkt door de ontstekingsreactie van uw lichaam te verstoren.
Hoewel de gebruikelijke hairstyling-praktijken bij vrouwen van Afrikaanse afkomst geen oorzaak van CCCA zijn, bevelen de meeste experts aan om veel van deze hairstylingpraktijken te vermijden, omdat ze extra de nadruk leggen op de haarwortels en follikels. Deze hairstylingpraktijken omvatten die die de haarwortel belasten (vlechten en weeft) en die die de ontsteking van de follikels kunnen doen toenemen (hitte en chemisch rechttrekken).
Als u enige vorm van ernstig haarverlies ervaart, is het belangrijk om dit met uw zorgverlener te bespreken. Niet alleen is vroege interventie essentieel voor het verbeteren van CCCA, maar andere soorten haarverlies kunnen een symptoom zijn van een significante onderliggende gezondheidstoestand die dienovereenkomstig kan worden gediagnosticeerd en behandeld.
Uteriene fibromen als een fibroproliferatieve ziekte
Uteriene fibromen zijn zeer vaak voorkomende goedaardige tumoren van de baarmoeder. Men denkt dat ze zich ontwikkelen als een resultaat van een mutatie in een enkele glad spiercel van de baarmoeder. De meest voorkomende symptomen zijn abnormale uteriene bloedingen en bekkendruk.
Het bewijs suggereert dat tot 80 procent van de vrouwen tijdens hun leven vleesbomen zal ontwikkelen. Voor de meesten zullen deze vleesbomen asymptomatisch zijn, maar ongeveer 25 procent van de vrouwen zal significante symptomen hebben.
Vrouwen van Afrikaanse afkomst worden aanzienlijk beïnvloed door baarmoedervleesbomen. In vergelijking met andere raciale groepen hebben ze meer kans om:
- Op jongere leeftijd vleesbomen te ontwikkelen
- Ernstigere symptomen te hebben
- Een hoger aantal fibroomtumoren
Onderzoek wijst ook op een genetische associatie met de andere fibroproliferatieve aandoeningen die vaker voorkomen in vrouwen van Afrikaanse afkomst.
Er zijn veel behandelingsopties voor baarmoederfibromen, variërend van controle van zware bloedingen met orale anticonceptiva tot hysterectomie.
Een woord van heel dichtbij
Het is zeer waarschijnlijk dat veranderingen of symptomen die in uw lichaam voorkomen tegelijkertijd verbonden zijn in plaats van het resultaat van twee verschillende ziekteprocessen. Het is belangrijk om alle symptomen die u heeft op te schrijven voordat u uw arts over een gezondheidsrisico gaat raadplegen.
Vaak helpen deze groepen symptomen uw arts om een diagnose te stellen. Soms is er geen enkel bewijs om een vastgesteld verband tussen twee symptomen te ondersteunen, maar dat betekent niet dat er geen verband is.
