U hebt meer dan 100 spieren in uw nek, hoofd en gezicht. Ze helpen je om elke dag duizenden acties uit te voeren, alles van kijken over je schouders bij parallel parkeren of van rijstrook wisselen op de snelweg tot het knipperen van de tranen als we het jammer vinden om een hapje te eten van je favoriete eten.
De scalenes zijn een van deze spiergroepen in je nek, en het zijn degenen die je vaak problemen kunnen geven, omdat ze vaak last hebben van veel spanning.
Ze bestaan uit drie spieren, met een set aan weerszijden van je lichaam. Om je voor te stellen hoe ze eruit zien, kun je denken aan de schuine tuigage van een scheepsmast; de scalenes lijken op en zijn op dezelfde manier geplaatst op de nek en het sleutelbeen.
Wanneer de scalenes gezond zijn en op een gebalanceerde manier werken, ondersteunen ze de rechtopstaande houding van uw cervicale wervelkolom, het gedeelte van de wervelkolom dat overeenkomt met uw nek. Maar omdat ze gevoelig zijn voor veel spanning, spelen deze spieren ook een rol bij veelvoorkomende medische aandoeningen die de nek beïnvloeden.
Voordat we in deze omstandigheden duiken en wat je kunt doen om je scalenes te verminderen, laten we de drie groepen eens nader bekijken. Dit zijn enkele van de onderstaande termen en ideeën – het doorlezen is optioneel maar kan nuttig zijn.
- Spinal flexion
- Spinale draaiing en rotatie
- Spierinsertie
- Spieroorsprong
- Cervicale wervelkolom
- Lordosis
- Anatomie van de wervelkolom (w / foto’s)
De 3 Scalene-spieren
- Anterior Scalenes: Van de drie spieren die deel uitmaken van de scalenes, de anterior bevindt zich het dichtst bij de voorkant (anterior is een directionele aanduiding die naar voren of naar voren wijst). Net als alle scalene spieren, wordt het beschouwd als een nekkraag.
Wat doet de anterieure scalenespier eigenlijk voor jou? Een aantal dingen, maar eerst, het is nuttig om te onthouden dat je deze spieren aan beide kanten van je nek hebt.
De anterieure scalene, die alleen aan één kant van uw nek werkt, kan buigen en uw nek draaien. Het tilt ook de eerste rib op, maar dat is een vrij subtiele actie die aan je bewustzijn ontsnapt terwijl het gebeurt. Wanneer de anterieure scalene aan de ene kant van de nek werkt met zijn tegenhanger die zich aan de andere kant bevindt (dit wordt "bilateraal werken" genoemd), buigt het (buigt) je nek.
Interessant is dat de anterieure scalenespier als een accessoire wordt beschouwd ademspier omdat het tijdens een inademing de eerste rib optilt.
- Mediale scalenen:Zoals de naam al doet vermoeden, bevindt de mediale scalene (scaleneus medius) zich tussen de voorste en achterste takken van de scalenespier.
Zoals met de andere spiertakken van deze groep, het feit dat je aan beide kanten van je nek medial scalene hebt, plus het feit dat elk werkt in combinatie met de andere scalene spieren, betekent dat de medius – evenals de anderen – meer dan één actie produceren.
Wanneer slechts één zijde (de rechter of linker spier) trekt samen, de taak van de scalenus medius is om de eerste rib op te tillen (ook elevate genoemd), te buigen (buigen) en de nek lateraal te buigen. beide kanten zijn contr acteren, buigen ze de nek. Deze acties lijken erg op die van de anterieure scalene, waarschijnlijk omdat de aanhechtingslocaties (oorsprong en inserties) voor beide takken zeer dicht bij elkaar liggen.
De scalenus posterieure spier wordt beschouwd als een ademhalingsspier omdat deze de eerste rib opheft tijdens het inhaleren. - Achterste Scalenes:De achterste scalene neemt de meeste positie van alle scaleenspiertakken in acht (posterior betekent rug). Het draagt niet bij aan de scalenedriehoek – alleen de voorste en middelste takken doen dat.
Wanneer slechts één posterieure scaleen samentrekt, buigt het en roteert het de nekgewrichten, net als de andere twee scalenes. Wanneer zowel de rechter als de linker posterieure scalenes werken, is het resultaat nekflexie en ook een verhoging van de tweede rib, een actie die mogelijk moeilijk te detecteren is wanneer deze plaatsvindt. De posterieure scalenespier wordt beschouwd als een bijkomende ademhalingsspier omdat het de tweede rib optilt tijdens het inhaleren.
- De Scalene-driehoek:De anterieure scalene en de mediale scalene vormen samen met een deel van de eerste rib een anatomisch gebied dat bekend staat als de scalenedriehoek. Een andere naam voor deze formatie is de scalenscheur, of scalenehaitus.
De scalenedriehoek is belangrijk omdat de plexus zenuwachtige plexus takken er doorheen gaan. Scalenespanning kan deze takken samendrukken en dat kan een teken zijn van het thoracic outlet syndrome (TOS). Auteurs van een studie uit februari 1990, gepubliceerd in hetAmerican Journal of Surgery, suggereren dat fibrotische scalene spieren een belangrijke oorzaak zijn van symptomen van traumatisch thoracaal uitlaatsyndroom.
Wat maakt de Scalene-spieren strak?
De scalenes zijn betrokken bij een aantal nekkwalen. Hieronder staan enkele van de meest voorkomende.
- Torticollis: Torticollis, ook bekend als wrange nek, is een aandoening waarbij uw nekspieren blijven samentrekken in chronisch verkorte posities. Mensen met torticollis leven over het algemeen met hun nek in een gedraaide nekpositie die erg moeilijk los te laten is. Het hoofd kantelt ook naar de andere kant. Het is gemakkelijk te begrijpen hoe de scalene spieren kunnen worden beïnvloed door torticollis – alle drie spelen belangrijke rollen bij nekrotatie en kantelen.
Soms is torticollis het gevolg van genetische factoren en soms wordt het verkregen na trauma. Dat gezegd hebbende, worden gedraaide nekposities met betrekking tot genetische torticollis gewoonlijk gecontroleerd door het zenuwstelsel (de genetische variëteit). Torticollis kan ook door drugs worden veroorzaakt. - Voorwaartse hoofdhouding en buikspierboer: Volgens Til Luchau zijn in zijn artikel "Werken met de Scalenes", online gepubliceerd door de Associated Bodywork & Massage Professionals, de anterieure scalenes vaak "hard, strak en kort, de onderste halswervel naar voren trekken in een rigide gebogen positie. "Mensen die bodywork of massage doen weten maar al te goed hoe strak de scalenes, vooral de anterieure scalene, kunnen komen.
Luchau zegt verder dat terwijl normaal gesproken de scalenes helpen de nek naar voren te buigen, wanneer je een voorhoofdshouding of de bult van de Dowager hebt, je waarschijnlijk je hoofd naar boven moet brengen, zodat je kunt zien wat er voor je ligt. Deze verandering komt tot stand omdat in de positie van de voorste kop de scalenes niet in de positie zijn om de spanning in de achterkant van de nek te compenseren, wat op zijn beurt het houdingsprobleem bestendigt.
Hoewel gewoonlijk cervicale flexoren worden beschouwd, kunnen de scalenen, zodra de nek is verlengd, cervicale extensoren worden. - Whiplash:Hoewel er weinig informatie beschikbaar is over scalenespanningen die beschikbaar zijn via conventioneel medisch onderzoek, hebben de bodyworkers en massagetherapeuten van de wereld opnieuw de voorkeur aan dit probleem. In het artikel hierboven vermeld, Luchau ook opmerkingen over whiplash, zeggen dat scalenes vaak worden beïnvloed door deze blessure, vooral wanneer het trauma aan de zijkant van de nek is. Luchau waarschuwt dat deep tissue-werk aan scalenes symptomen kan verergeren als het te snel na het aanzettende incident wordt gedaan.
- Ademhalingsproblemen:De scalene spieren worden door velen beschouwd als accessoire ademhalingsspieren. Ze samentrekken als je inademt, wat helpt ruimte te maken in de thorax zodat de longen kunnen uitzetten door de bovenste ribben op te tillen. Wanneer u ademhalingsproblemen heeft (bijvoorbeeld astma), kunnen uw scalenes chronisch worden verkort.
Tips voor Happy Scalene-spieren
Afhankelijk van wat uw scalenespierspanning veroorzaakt, is een ding dat u kunt doen om ze flexibel te houden, een massagetherapeut die klinische ervaring heeft (mogelijk een zeer ervaren sporttherapeut ook).
Natuurlijk is het uitrekken van je scalenes ook nuttig. Om dit te doen tilt u uw hoofd naar één kant. Deze beweging zal waarschijnlijk de middelste aanvalsschaal bereiken aan de andere kant. Terwijl je de middelste scalene uitrekt, kijk je over de schouder die tegenovergesteld is aan de richting waarin je kantelt je hoofd waarschijnlijk de voorste scalien (de anterieure scalene genoemd), terwijl je naar beneden kijkt met je hoofd naar dezelfde kant gericht dat uw hoofd gekanteld is, kan u helpen de achterste (achterste) scalene te bereiken.
Bewegingssystemen zoals Feldenkrais, de Alexandertechniek en (de vele vormen van) somatica kunnen ook helpen. Deze systemen, en anderen die vergelijkbaar zijn, benaderen over het algemeen spierspanning en zwakte via de uitlijning van het lichaam, het vermogen om te bewegen, en vooral, de manier waarop de hersenen en het ruggenmerg "praten" met de spieren.
