Als uw kind vlak voor of zelfs tijdens de slaap een deel van haar lichaam rockt of ritmisch beweegt, kan dit een aandoening zijn die slaapgerelateerde ritmische bewegingsstoornis (RMD) wordt genoemd. Deze toestand kan zelfs bij volwassenen aanhouden. Wat is RMD? Aan welke voorwaarden is het gerelateerd en welke soortgelijke stoornissen moeten worden uitgesloten? Meer informatie over ritmische bewegingsstoornissen, inclusief behandelingsopties om uw kind veilig te houden.
De bevindingen in de ritmische bewegingsstoornis
Ritmische bewegingsstoornis (RMD) kan worden waargenomen bij jonge kinderen in de periode vlak voor of tijdens de slaap. Gedurende deze periode kan een getroffen kind op ritmische wijze schommelen of een deel van het lichaam bewegen. Dit kan betrekking hebben op de arm, hand, hoofd of romp. Andere gedragingen zoals hoofd bonzen of rollen kunnen worden waargenomen.
Hoewel deze bewegingen relatief mild kunnen zijn en een vorm van zelfverlichtend kunnen vormen om gemakkelijker in slaap te komen, kunnen ze ook extremer zijn. Meer gewelddadige bewegingen kunnen optreden en zelfs verwondingen kunnen het gevolg zijn.
De aandoening wordt soms jactatio capitis nocturna of rhythmie du sommeilgenoemd, die verwijst naar de oorspronkelijke beschrijvingen van de toestand uit 1905.
Wanneer treedt ritmische bewegingsstoornis op?
Kinderen met een ritmische bewegingsstoornis kunnen de aandoening vóór de leeftijd van 3 jaar ontwikkelen. In de meeste gevallen vervagen de symptomen als het kind ouder wordt.
Het kan zelden blijven bestaan bij volwassenen.
RMD treedt meestal vroeg op tijdens de inslaapperiode, meestal tijdens lichte of niet-REM-slaap. De bewegingen verminderen meestal tijdens fase 2 van de slaap. Het kan echter ook tijdens REM optreden, waardoor het moeilijk te onderscheiden is van REM-gedragsstoornis.
Er zijn een aantal andere voorwaarden verbonden aan RMD. Deze omvatten:
- Attention deficit hyperactivity disorder (ADHD)
- Tourette-syndroom
- Autisme
- Rett-syndroom
- Angelman-syndroom
- Slaapapneu
De aanwezigheid van de beweging betekent niet noodzakelijk dat het kind waarschijnlijk andere aandoeningen ontwikkelt.
Hoe wordt de ritmische bewegingsstoornis gediagnosticeerd?
Veel ouders herkennen mogelijk de bewegingen van hun kinderen. Het kan belangrijk zijn om met een kinderarts over uw observaties te praten en een grondiger slaapgeschiedenis te verkrijgen. Er zijn een paar andere aandoeningen die RMD kunnen nabootsen en deze kunnen verschillende behandelingen vereisen.
Ongecontroleerde bewegingen van een deel van het lichaam kunnen optreden als onderdeel van een nachtelijke aanval. Contracturen van spieren, vaak dystonie genoemd, kunnen ook lijken op een ritmische bewegingsstoornis. Er zijn bepaalde slaapstoornissen bij kinderen die gepaard kunnen gaan met bewegingen, waaronder parasomnieën en verwarrende gevoelens. Bovendien kunnen andere gedragsproblemen zich manifesteren met symptomen die vergelijkbaar zijn met RMD.
Sommige medicijnen kunnen ook overmatige bewegingen veroorzaken tijdens de slaapperiode en deze moeten worden overwogen. Als uw kind medicijnen gebruikt om allergieën, braken en bepaalde psychiatrische aandoeningen (waaronder antidepressiva en neuroleptica) te behandelen, kunnen deze als mogelijke oorzaak worden geïmpliceerd.
In deze gevallen kan het stoppen van de medicatie na overleg met uw kinderarts de bewegingen verlichten.
Het kan nodig zijn om een paar tests uit te voeren om de oorzaak van de bewegingen te onderscheiden. Een routine elektro-encefalogram (EEG) kan worden uitgevoerd. Slaap kan formeel worden bestudeerd met een polysomnogram dat het EEG als onderdeel van het kan bevatten.
Welke behandelingsopties zijn er voor Ritmische bewegingsstoornissen?
Er zijn maatregelen die kunnen worden genomen om de kans te verkleinen dat uw kind zichzelf tijdens deze bewegingen kwaad doet.
Ten eerste is het belangrijk om een regelmatig slaapschema te onderhouden en betere slaaprichtlijnen voor kinderen te volgen.
Deze stappen zorgen voor een goede nachtrust en voorkomen verergerende factoren zoals slaaptekort.
Wanneer de bewegingen extremer of gewelddadiger zijn, wat kan leiden tot zelfverwonding, kan het nodig zijn om bepaalde veiligheidsmaatregelen te nemen. Het kan nodig zijn de matras op de vloer te verplaatsen, weg van de muren van de slaapkamer of andere objecten. Sommige kinderen met een hevige hoofdblessure slapen in een beschermende helm.
In sommige gevallen kunnen sederende medicijnen worden gebruikt om de bewegingen te minimaliseren. Als voorbeeld is de medicatie clonazepam, die vaak wordt gebruikt om angst te behandelen, gebruikt. Andere ontspanningstechnieken zijn ook effectief gebleken.
In de meeste gevallen is het, hoewel ritmische bewegingsstoornissen pijnlijk zijn om te observeren, relatief onschadelijk. Kinderen hebben er doorgaans geen last van. Omdat de meeste mensen de voorwaarde ontgroeien, is er mogelijk geen langdurige behandeling nodig. Zelfs als het blijft bestaan, is het misschien niet bijzonder hinderlijk voor de persoon in kwestie of anderen, vooral als de bewegingen milder zijn.
Als u getuige bent van ongecontroleerde bewegingen tijdens de slaap bij uw kind, wilt u misschien eerst beginnen met in te checken bij uw kinderarts om te bespreken of verdere evaluatie noodzakelijk is.
