Cerebrale hyperperfusie (CHS) is een zeldzame complicatie die kan optreden na een chirurgische ingreep die bekend staat als carotis-arteriële revascularisatie. Het doel van revascularisatie is het voorkomen van beroertes veroorzaakt door de vernauwing van de halsslagader (het bloedvat dat zuurstofrijk bloed naar de hersenen transporteert).
De term hyperperfusie wordt gebruikt om de verhoogde arteriële bloeddruk te beschrijven die kenmerkend is voor het syndroom.
Als CHS niet goed wordt behandeld, kan dit leiden tot ernstige hersenzwelling (oedeem), intracraniële bloedingen en zelfs de dood.
Hoe CHS gebeurt
Interne stenose van de carotisader wordt gekenmerkt door de vernauwing van de slagader, die geleidelijk de bloedstroom en zuurstof naar de hersenen afsnijdt.
In tegenstelling tot een hemorragische beroerte, die optreedt wanneer een bloedvat barst, wordt dit type beroerte als ischemisch beschouwd, wat betekent dat de hersenen zuurstof missen vanwege de beperking of verstopping van de bloedstroom.
Als de diagnose wordt gesteld, zullen artsen vaak één van de twee procedures uitvoeren om te zorgen dat de bloedtoevoer ononderbroken verloopt:
- Endarteriëctomie, een procedure die wordt gebruikt om blokkades in het bloedvat te verwijderen
- Stenting, het inbrengen van een gaasbuis om het bloedvat te houden open
Hoewel beide procedures effectief zijn bij de behandeling van arteriële stenose, kunnen ze soms te effectief zijn. Wanneer de bloedstroom plotseling en volledig wordt hersteld, kan het netwerk van kleinere bloedvaten en capillairen mogelijk niet meer werken, vooral als ze zelf vernauwing en verharding ervaren.
Deze plotselinge bloeding kan een enorme drukpiek veroorzaken die het vaatweefsel kan verstoren, waardoor lekkage en plaatselijke zwelling ontstaat. In sommige gevallen kunnen de bloedvaten volledig scheuren, waardoor een enorme hemorragische beroerte ontstaat – precies wat de ingreep moest voorkomen.
Risicofactoren die verband houden met CHS
Van de twee procedures wordt carotis-endarteriëctomie beschouwd als de gouden standaardbenadering voor de behandeling van arteriële stenose.
Het risico op een beroerte na een endarterectomie wordt geschat op ongeveer vijf procent en wordt meestal veroorzaakt wanneer een stuk van de arteriële plaque afbreekt tijdens een operatie en een bloedvat blokkeert in een ander deel van de hersenen.
Zelfs als de procedure zonder problemen verloopt, zal ergens tussen negen en veertien procent van de patiënten hyperperfusie ervaren. Alles bij elkaar resulteert minder dan drie procent van de carotis-endarterectomieën in symptomatische CHS.
Symptomen van CHS
Symptomen van CHS komen het meest voor bij personen die na de operatie een toename van meer dan 100 procent in de bloedtoevoer naar de hersenen ervaren. Ze kunnen in ernst variëren van mild en van voorbijgaande aard naar potentieel levensbedreigend en omvatten:
- Hoofdpijn
- Misselijkheid
- Braken
- Duizeligheid
- Flauwte
- Wazig zien
- Gevallen
- Beroerte
- Coma
Afhankelijk van waar de zwelling of bloeding optreedt, kan een willekeurig aantal andere neurologische symptomen kunnen ontwikkelen, waaronder geheugenverlies, spraakstoornissen, ademhalingsonregelmatigheden en motorische problemen.
Preventie van CHS
De grootste individuele risicofactor voor CHS is postoperatieve hypertensie. Het is daarom belangrijk dat iedereen die een endarterectomie ondergaat, nauwlettend gevolgd wordt om het probleem vroegtijdig te identificeren. Beeldvormingsopties omvatten de transcraniële Doppler, een vorm van echografie die de snelheid van bloed door de hersenen meet.
Uiteindelijk zijn vroegtijdige interventie en bloeddrukbeheersing essentieel voor het beheersen of verlichten van symptomen van CHS.
