Wanneer de meeste mensen het woord vaccin horen, denken ze aan een manier om ziekte te voorkomen. Er worden echter geen therapeutische vaccins gebruikt voor preventie. In plaats daarvan worden ze gebruikt als behandelingsmethode. Net als een regulier vaccin worden therapeutische vaccins gebruikt om het immuunsysteem te stimuleren een infectie of een zieke cel als een kankercel aan te pakken.
Met andere woorden, ze helpen het lichaam om zichzelf beter te beschermen en zo een moeilijk behandelbare aandoening onder controle te houden of er vanaf te komen.
Een groot deel van de discussie over therapeutische vaccins draait om gerichte behandelingen voor kanker. Een aantal onderzoekers werkt echter ook aan de ontwikkeling van therapeutische vaccins die mogelijk in staat zijn virale SOA’s en hun complicaties te beheersen. Niet alle lopende HIV-vaccinonderzoek zoekt bijvoorbeeld naar een manier om hiv-infecties te voorkomen. Sommige wetenschappers werken ook aan de ontwikkeling van een therapeutisch vaccin om op dit moment besmette patiënten te helpen lagere virale belastingen te behouden. Dit zou theoretisch mogelijk moeten zijn, omdat wetenschappers weten dat sommige geïnfecteerde patiënten langdurig niet-progressief zijn wiens lichamen in staat zijn om hun hiv-infecties van nature onder controle te houden.
Een andere virale SOA die het doelwit was van vaccinonderzoekers, is het humaan papillomavirus (HPV).
Twee preventieve vaccins zijn al op de markt, maar miljoenen mannen en vrouwen waren besmet met HPV voordat die vaccins beschikbaar kwamen, en nog meer worden elke dag geïnfecteerd. Daarom zijn wetenschappers op zoek naar manieren om vrouwen te helpen bij het opruimen van deze infecties om hun progressie naar baarmoederhalskanker te voorkomen – of voor een van de andere vormen van kanker die HPV bij zowel vrouwen als mannen kan veroorzaken.
Dit onderzoek overlapt eigenlijk met gericht onderzoek naar kankertherapie, aangezien sommige vaccins op dit gebied na de tumoren worden gebruikt die door HPV worden veroorzaakt in plaats van de virale infectie.
Bovendien werken wetenschappers, ondanks wat sommige mensen denken, ook actief aan zowel therapeutische als preventieve vaccins tegen herpes. Helaas is tot nu toe het grootste deel van het onderzoek niet erg succesvol geweest. Toch is het een krachtig en belangrijk doel, en er zijn zeker mensen die proberen betere vormen van herpesbehandeling te bedenken.
Tot slot blijft hepatitis C een belangrijk doelwit voor de ontwikkeling van vaccins, hoewel de verwachtingen niet erg hoog zijn. Een van de redenen waarom hepatitis C zo problematisch is, is dat het immuunsysteem over het algemeen een behoorlijk slechte taak heeft om het te bestrijden. Gelukkig maakt de ontwikkeling van zeer effectieve direct werkende antivirale middelen de vraag naar een vaccin momenteel iets minder urgent, maar veel mensen zouden blij zijn als het even voorkombaar zou zijn als hepatitis A en B – waarvoor al veilige, effectieve vaccins beschikbaar zijn .
