Ventilatiebuizen worden gebruikt om vocht in het oor te behandelen. Wanneer de ruimte in het middenoor zich vult met vloeistof, vanwege een verstopte of ingeklapte gehoorbuis, is het soms nodig om een manier te creëren waarop de vloeistof kan ontsnappen. Door chirurgisch een piepkleine synthetische slang door het trommelvlies te plaatsen, kan de vloeistof die niet in staat is om op natuurlijke wijze de gehoorbuis af te tappen, in de gehoorgang terechtkomen.
Deze buis wordt ook wel beademingsbuis genoemd. Ventilatiebuizen worden ook soms gebruikt om chronische middenoorontstekingen te behandelen.
Ook bekend als:oorbuizen, oordopjes, myringotomiebuizen, tympanostomiebuis of drukvereffeningsbuis (PE)
Meest voorkomende reden voor beademingsbuizen
Vloeistof in het oor is een veel voorkomende aandoening bij kinderen, maar het kan ook voorkomen in volwassenen. Kinderen hebben een meer horizontale oorbuis die kleiner is en gemakkelijker verstopt kan raken, waardoor vocht en ander vuil in het oor wordt opgevangen. Vocht in het oor resulteert soms in symptomen zoals:
- Vermindering van het gehoor
- Oorpijn
- Infecties
- Verlies van evenwicht
- Vertragingen in de ontwikkeling
Vloeistof in het oor kan vaak asymptomatisch zijn en kan een moeilijke diagnose zijn. Veel artsen probeerden vocht in het oor te behandelen met decongestivummedicijnen zoals pseudo-efedrine, maar de American Academy of Pediatrics beveelt deze behandeling niet langer aan, omdat uit studies is gebleken dat deze medicijnen niet effectief zijn.
De voorkeursbehandeling voor vocht in het oor is een myringotomie, met het inbrengen van beademingsbuizen.
Hoe worden beademingsbuizen ingevoegd?
Een myringotomie is het creëren van een klein gaatje of een incisie in het trommelvlies; Zodra dit gat is gemaakt, wordt de beademingsbuis vervolgens in het gat gestoken. Als na een myringotomie geen buisje wordt ingebracht, zal het trommelvlies na enkele dagen genezen.
Ventilatieslangen blijven meestal ongeveer een jaar op hun plaats en vallen dan vanzelf uit. Dit is meestal een pijnloos proces, en tenzij het oor weer volloopt met vocht – of er zijn andere complicaties – realiseren de meeste mensen zich niet eens wanneer de slang eruit valt. In sommige gevallen kan de beademingsbuis vast komen te zitten in een zijwaartse positie binnenin de gehoorbuis. In deze gevallen moeten de beademingsbuizen chirurgisch worden verwijderd door een eenvoudige procedure, die sterk lijkt op het plaatsen van de buizen.
Een myringotomie met het inbrengen van beademingsbuizen is waarschijnlijk de meest voorkomende procedure die in de Verenigde Staten wordt uitgevoerd, en het is ook heel eenvoudig. Hoewel alle operaties risico’s met zich meebrengen, vooral wanneer anesthesiemedicatie wordt gebruikt, duurt deze chirurgische ingreep over het algemeen minder dan 30 minuten en is deze heel gemakkelijk te herstellen. De meeste patiënten hebben geen pijnstillers nodig, hoewel vrij verkrijgbare paracetamol indien nodig kan worden gebruikt. De procedure wordt meestal uitgevoerd in chirurgische ingrepen op dezelfde dag en de patiënt kan binnen enkele uren na de procedure naar huis worden gestuurd.
Na het plaatsen
Er zijn een paar dingen waar u voorzichtig mee moet zijn nadat u uw beademingsbuisjes hebt geplaatst.
Hoewel het vroeger noodzakelijk werd geacht om water uit het oor te houden, wordt dit niet langer noodzakelijk geacht. Als uw oren echter ondergedompeld zijn, voelt u zich ongemakkelijk. U kunt dan oordopjes krijgen om te voorkomen dat de vloeistof in het middenoor komt. Je kunt oordopjes kopen bij je plaatselijke kruidenier of drogist; ze zijn meestal goedkoop en effectief. Als u echter van plan bent veel te zwemmen, kunt u aangepaste oordopjes van uw arts of audioloog kopen. Als u of uw kind per ongeluk water in uw oren krijgt, hoeft u dit niet aan uw arts te melden, tenzij u symptomen van een middenoorontsteking of zwemmeroor ontwikkelt.
Als u vergelijkbare symptomen krijgt voordat u beademingsbuisjes heeft ingebracht, moet u uw arts raadplegen. Ze kunnen in je gehoorgang kijken en zien of de buizen eruit zijn gevallen, in een positie zijn gedraaid waardoor het afvoeren moeilijk wordt, of je hebt zoiets als oorsmeer dat de buis blokkeert. U mag nooit een medicijn in uw oor inbrengen zonder toestemming van uw arts, omdat sommige medicijnen het middenoor kunnen beschadigen.
