Jicht, ook bekend als jichtartritis, kan ontstaan wanneer er overtollig urinezuur in het lichaam aanwezig is. Symptomen kunnen plotseling en ernstig zijn, waardoor pijn, roodheid en zwelling in het aangetaste gewricht ontstaat, meestal de grote teen. Aanvallen komen het vaakst voor in de nacht of in de vroege ochtenduren. Indien onbehandeld, kunnen terugkerende aanvallen leiden tot gewrichtsmisvorming en de progressieve bewegingsbeperking.
Hoewel de ernst van de symptomen kan variëren, heeft jicht de neiging om in fasen te vorderen en na verloop van tijd te verergeren. Door de symptomen vroegtijdig te herkennen en te behandelen, kunt u veel van de complicaties op de lange termijn vermijden en uw algehele kwaliteit van leven verbeteren.
Frequente symptomen
De symptomen van jicht kunnen variëren afhankelijk van het stadium van de ziekte. Aanvallen die zich in de vroege stadia voordoen, kunnen vaak mild en beheersbaar zijn, maar neigen na verloop van tijd te verergeren als ze niet worden behandeld.
De drie stadia worden in grote lijnen als volgt beschreven:
- Asymptomatische hyperurikemie waarbij er geen symptomen zijn, maar zich rond een gewricht urinezuurkristallen vormen
- Acute intermitterende jicht waarin de symptomen zich ontwikkelen en terugkeren
- Chronische jicht boven op de tonale huid waarin urine zure kristallen vormen zich in dikke afzettingen, genaamd tophi, in en rond de gezamenlijke ruimtes, en veroorzaken aanhoudende ontstekingen en andere complicaties op de lange termijn
Acute periodieke moord
Acute jichtaanvallen duren gewoonlijk drie tot tien dagen, met of zonder medicatie.
Terwijl de pijn plotseling kan toeslaan, heeft het de neiging om te intensiveren in het begin van een aanval voordat het geleidelijk aan verdwijnt. Meer dan de helft van de gevallen betreft het middenvoetsbeentje-falangeale gewricht aan de basis van de grote teen. Andere veel voorkomende sites zijn de knie, enkel, hiel, middenvoet, elleboog, pols en vingers.
Aanvallen komen vaker voor ’s nachts of in de vroege ochtenduren.
Dit is gedeeltelijk het gevolg van nachtelijke uitdroging (die de urinezuurconcentratie verhoogt) en lagere lichaamstemperatuur (die de kristallisatie van urinezuur bevordert).
De meest voorkomende tekenen van een jichtaanval zijn onder andere:
- Een plotselinge en ernstige pijn in de gewrichten die sommige patiënten beschrijven als verwant aan het breken van een bot, gestoken worden met glas of een ernstige brandwonden hebben
- Gezamenlijke zwelling, roodheid en warmte veroorzaakt door acute ontsteking
- Gewrichtsstijfheid en pijn bij beweging
- Lichte koorts
- Vermoeidheid
Jichtaanvallen kunnen vaak voorkomen in clusters wanneer de urinezuurspiegels aanhoudend verhoogd zijn (een aandoening die bekend staat als hyperurikemie). Over het algemeen zullen de eerste 36 uur het meest pijnlijk zijn, waarna de pijn zal beginnen te verzakken, zij het geleidelijk.
Chronische bloedluis Jicht
Chronische hyperurikemie kan leiden tot de extensieve vorming van tophi onder de huid en in en rond een gewrichtsruimte. De opeenhoping van deze harde, klonterige afzettingen kan bot en kraakbeen eroderen en leiden tot de ontwikkeling van chronische artritis-symptomen.
Terwijl jicht wordt gekenmerkt door acute aanvallen, wordt chronische artritis gedefinieerd door aanhoudende pijn en ontsteking vergezeld van vermoeidheid, bloedarmoede en een algemeen gevoel van onwelheid. Na verloop van tijd kan het gewricht vervormd raken en de mobiliteit en beweging belemmeren.
Hoewel de meeste tophi zich in de grote teen, rond de vingers of aan het uiteinde van de elleboog zullen ontwikkelen, kunnen tophi-knobbels vrijwel overal in het lichaam voorkomen. In sommige gevallen kunnen ze de huid binnendringen en knapperige, krijtachtige knobbeltjes veroorzaken. Ze hebben zich ook ontwikkeld in de oren, op de stembanden of zelfs langs de wervelkolom. De meesten worden als ongevaarlijk beschouwd tenzij ze de gewrichtsmobiliteit beïnvloeden.
Complicaties
De gewrichten en de huid zijn niet de enige organen die door jicht kunnen worden aangetast. Langdurige, onbehandelde hyperurikemie kan ook leiden tot de vorming van kristallen in de nieren en de ontwikkeling van nierstenen.
In ernstige gevallen kan zich een aandoening voordoen die bekend staat als acute urinezuurnefropathie (AUAN), wat leidt tot nierstoornissen en een snelle vermindering van de nierfunctie. Mensen met een onderliggende nierstoornis lopen het grootste risico.
De symptomen van de AUAN kunnen variëren afhankelijk van de mate van beperking, maar kunnen zijn:
- Verminderde urineproductie
- Hoge bloeddruk
- Misselijkheid
- Vermoeidheid
- Kortademigheid
- Bloedarmoede
- Weefselzwelling (oedeem), meestal in de onderste ledematen
- "Uremische ijsvorming", waarbij ureum uitgescheiden in zweet uitkristalliseert op de huid
Wanneer moet u naar een arts
Niet iedereen met jicht zal verergerende symptomen ervaren of uraatverlagende therapie nodig hebben. Met dat gezegd zijnde, als je de symptomen negeert of geen actie onderneemt om aanvallen te voorkomen, kun je jezelf op de lange termijn schade toebrengen.
Mensen met jicht denken soms dat de langdurige afwezigheid van symptomen betekent dat de ziekte spontaan verdwenen is. Dit is meestal een denkfout. Tenzij de onderliggende oorzaak van disfunctie onder controle is, kan de ziekte zich in stilte voortzetten en onomkeerbare schade aanrichten.
Hiervoor moet u een arts raadplegen als:
- dit uw eerste aanval is. Zelfs als de behandeling niet is voorgeschreven, moet u uw bloedresultaten blijven controleren om er zeker van te zijn dat u uw urinezuurwaarden onder 6,0 mg / dL kunt houden.
- Uw symptomen verbeteren niet na 48 uur of langer dan een week. Als u in therapie bent, kan dit een aanwijzing zijn dat er veranderingen nodig zijn, waaronder dieet- en leefstijlinterventies.
- Je hebt hoge koorts. Hoewel een lichte koorts gepaard kan gaan met een jichtaanval, kan een hoge koorts (meer dan 100,4 graden F) een teken zijn van een infectie.
