Symptomen van gordelroos

Hoewel gordelroos (herpes zoster) het vaakst wordt geassocieerd met een ernstige huiduitslag, kan het soms misleidend zijn. Voordat er verschijnselen van blaren verschijnen, kan het lijken alsof u alleen maar griep krijgt. Al snel zal echter de eerste van de typische tweestapsontwikkeling van gordelroos symptomen beginnen – een prodromale periode waarin intense pijn in een specifiek, gelokaliseerd deel van het lichaam is, samen met koude rillingen, koorts en andere symptomen. Een paar dagen later begint het uitbarstende stadium van gordelroos, dat is wanneer uitslag verschijnt. De gordelroos uitslag bestaat uit clusters van kleine, puistje-achtige blaren die zeer snel vorderen.

Als u bekend bent met de tekenen en symptomen van gordelroos, kunt u herkennen wat er aan de hand is, snel een diagnose krijgen en deze onverwijld afhandelen. Hoe eerder u begint met de behandeling van gordelroos, hoe kleiner de kans dat u een van de complicaties krijgt waarmee het gepaard gaat, zoals postherpetische neuralgie (PHN, een zenuwaandoening), aangezichtspijn of bacteriële huidinfecties.

Prodromale fase

De eerste tekenen dat het varicella-virus in het lichaam is gereactiveerd, zijn vaak vergelijkbaar met wat u zou verwachten aan het begin van een infectie. Deze symptomen komen soms voor op momenten dat u gestrest of uitgeput bent en dat ze systemisch zijn, wat betekent dat ze het hele lichaam beïnvloeden. Je mag aannemen dat je net oververmoeid bent of verkouden bent als je echt gordelroos hebt.

Een van de systemische symptomen die in de eerste paar dagen van het prodromale stadium van gordelroos kunnen optreden zijn:

• Koorts
• Rillingen
• Boosheid van de maag
• Hoofdpijn
• Gevoeligheid voor licht

Of het in het begin al of niet griep voelt, het meest veelzeggend eerste symptoom van gordelroos is meestal pijn. Vaak ondraaglijk, is het ongemak beschreven als brandend, stekend, tintelend, stekelig, jeukende, verdovende, pijnlijke of schieten. Het kan hardnekkig of intermitterend zijn, maar zal beperkt zijn tot één kant van het lichaam. Dit symptoom kan echter misleidend zijn.

Omdat de pijn van gordelroos is gelokaliseerd, kan deze worden aangezien voor andere omstandigheden, afhankelijk van waar deze is gefocust. Bijvoorbeeld, een stekende of aanhoudende pijn aan de ene kant van de onderrug kan worden toegeschreven aan ischias of een nierprobleem, terwijl het in feite het vroege teken is van een uitbraak van gordelroos van het been. Evenzo kan gordelroos pijn rond de lippen suggereren dat een koortslip opkomt, terwijl pijn gericht langs het oog of oor lijkt het begin van een migraine.

Eruptive Stage

De huid op het gebied van de prodromale pijn veroorzaakt door gordelroos is vaak gevoelig voor de aanraking en roodachtig van uiterlijk. Naarmate deze symptomen erger worden, kan het beginnen te voelen als een zonnebrand.

Binnen twee tot zeven dagen nadat de aanvankelijke pijn van gordelroos zich heeft ontwikkeld, zullen een paar kleine puistjesachtige vlekken verschijnen en zich snel vermenigvuldigen tot clusters, een uitslag vormen die stekelig aanvoelt. Vanaf daar, soms binnen enkele minuten of uren, ontwikkelen de puistjes zich tot met water gevulde blaren, of blaasjes, die zich vervolgens consolideren tot grotere blaren. Vaak vergezellen roodheid en zwelling de uitslag.

De gordelroos huiduitslag zal zich vormen over een periode van drie tot vijf dagen en dan geleidelijk korst over. Hoewel het binnen twee tot vier weken zal genezen, is de pijn die ermee gepaard gaat, soms zo ondragelijk dat het eenvoudigweg grazen van de huid met kleding kan leiden tot een gevoel van een elektrische schok, dat het weken, maanden of zelfs jaren meegaat.

De huiduitslag met shingles lijkt erg op de waterpokkenuitslag, met een belangrijk verschil: waterpokken blaren zijn wijd verspreid over het hele lichaam. Met gordelroos bezet de uitslag bijna altijd een eindige strook van de huid, meestal op het gezicht, nek of borst, aan slechts een kant van het lichaam. Het aangetaste gebied van de huid wordt een dermatoom genoemd, een gebied dat wordt geleverd door de sensorische vezels van een specifieke rugzenuw.

Uitbraken kunnen twee aangrenzende dermatomieën omvatten, maar zelden twee niet-aangrenzende dermatomieën. De uitzondering kan zijn bij mensen van wie het immuunsysteem ernstig bestaat, zoals die met een voortgeschreden HIV-infectie. Ze lopen vaak het risico van verspreide gordelroos (voorkomend in drie of meer dermatomen), gordelroos van de ogen of inwendige organen en een herhaling van gordelroos binnen zes maanden.

Veel voorkomende complicaties

Afgezien van het ongemak dat gepaard kan gaan met gordelroos, is het vooral zorgwekkend vanwege de mogelijke complicaties.

Postherpecische neuralgie

De meest voorkomende complicatie van gordelroos is een mogelijk slopende aandoening die postherpetische neuralgie (PHN) wordt genoemd en zich ontwikkelt wanneer zenuwvezels worden beschadigd. Het wordt gekenmerkt door aanhoudende pijn in het gebied waar een gordelroos huiduitslag is geweest. Bijvoorbeeld, wanneer gordelroos zenuwen in het hoofd beïnvloedt, kan hardnekkige aangezichtspijn doorgaan lang nadat de huiduitslag opklaart.

Symptomen van PHN kunnen ernstig genoeg zijn om het dagelijks leven te verstoren en omvatten:

• Brandende, scherpe of diepe, pijnlijke pijn die drie maanden of langer aanhoudt nadat de gordelroosuitslag is genezen
• Allodynie (gevoeligheid voor lichte aanraking): zelfs de sensatie van kleding op de huid kan ondraaglijk zijn.
• Jeuk en gevoelloosheid
• Moeilijkheden bij het waarnemen van temperatuur en trillingen

Leeftijd verhoogt vatbaarheid voor PHN. De Centers for Disease Control and Prevention (CDC) meldt dat maar liefst 13 procent van de mensen boven de 60 die gordelroos hebben, PHN zullen hebben. Andere risicofactoren zijn het ervaren van een bijzonder ernstige en pijnlijke huiduitslag met gordelroos. De huiduitslag op het gezicht of de romp verhoogt ook het risico op de aandoening.

De behandeling van PHN kan gecompliceerd zijn, maar het is belangrijk omdat de aandoening kan leiden tot verdere complicaties zoals depressie, vermoeidheid, concentratiestoornissen, slaapstoornissen en verlies van eetlust. Er is echter geen one-size-fits-all aanpak en het kost vaak verschillende medicijnen om de pijn en andere symptomen te verlichten. Tot de geneesmiddelen die het vaakst worden gebruikt om PHN te behandelen zijn:

• Lidocaine-pleisters (verkocht onder de merknaam Lidoderm)
• Capsaïcine, een natuurlijk derivaat van chili pepers, in de vorm van een crème of een pleister
• Anticonvulsieve medicijnen zoals Neurontin (gabapentine) en Lyrica (pregabaline)
• Antidepressiva, waaronder Aventyl (nortriptyline) en Cymbalta (duloxetine)
• Opioïden zoals Oxycontin (oxycodon) en morfine
• Steroidinjecties

Bacteriële huidinfecties

De blaren veroorzaakt door gordelroos kunnen open zweren achterlaten, waardoor de huid kwetsbaar wordt voor microben die kan wat de CDC beschrijft als "bacteriële superinfectie van de laesies" veroorzaken. De meest voorkomende fouten voor dergelijke infecties zijn Staphylococcus aureus en groep A beta hemolytische streptococcen.

Een bacteriële huidinfectie die soms wordt geassocieerd met gordelroos is impetigo, wat meestal kinderen treft. Het begint met jeukende zweren die barsten en dan honingkleurige korsten vormen. Impetigo is uiterst besmettelijk, maar kan effectief worden behandeld met antibiotica.

Cellulitis is een andere huidinfectie waarvan bekend is dat deze het gevolg is van gordelroos. In tegenstelling tot impetigo, dat de buitenste huidlaag aantast, is cellulitis een infectie van de diepere lagen en zelfs het weefsel onder de huid, volgens de American Academy of Dermatology. Het begint met een gebied dat rood, gezwollen en voelt warm en zacht aanvoelt. Als het niet wordt behandeld, kan cellulitis zich snel verspreiden en zelfs de lymfeklieren aantasten, wat uiteindelijk kan leiden tot een bloedinfectie. Zolang het meteen wordt behandeld met orale antibiotica en goed voor de aangetaste huid zorgt, is cellulitis zeer geneeslijk en is het onwaarschijnlijk dat het permanente schade zal aanrichten.

Herpes Zoster oftalmicus (HZO)

Tien tot 15 procent van de tijd heeft gordelroos invloed op het trigeminale ganglion – een drievoudig vertakte zenuw die een gevoel geeft aan structuren in het gezicht. Specifiek omvat het trigeminusganglion het oog (de oftalmische tak); de wang (de maxillaire tak); en de mandibulaire tak (de kaak). Hiervan is de oftalmische tak het meest aangetast door herpes zoster. De medische term voor hoofd- of aangezichtspijn door gordelroos is "pijnlijke trigeminusneuropathie die wordt toegeschreven aan herpes zoster."

Volgens de American Academy of Ophthalmology (AAO) is 25 procent van de 300.000 tot 500.000 gevallen van gordelroos die elk jaar voorkomen, herpes zoster ofthalmicus (HZO).

HZO kan elk deel van het oog beïnvloeden, van de oogzenuw tot het bindvlies (het membraan dat de voorkant van het oog bedekt en het ooglid bedekt). Zonder antivirale behandeling zal bijna de helft van de mensen met gordelroos in de buurt van het oog oogletsel krijgen of zelfs oogletsel, dus het is van vitaal belang om onmiddellijk een oogarts te raadplegen.

Ongewone complicaties

Andere mogelijke, hoewel ongebruikelijke, gezondheidsproblemen veroorzaakt door gordelroos zijn:

Ramsay Hunt-syndroom

Anders bekend als herpes zoster oticus, is dit een ontsteking van een aangezichtszenuw bij een van de oren. De symptomen omvatten gezichtsverlamming, oorpijn en kleine, met vocht gevulde blaren (vesikels genoemd) in de gehoorgang. Mensen met Ramsay Hunt ervaren vaak duizeligheid of gebrek aan evenwicht. De aandoening kan ook permanent gehoorverlies veroorzaken als het niet snel wordt behandeld.

Meningitis

Dit is een infectie van de hersenvocht rond de hersenen en het ruggenmerg. Symptomen zijn koorts, ernstige hoofdpijn, gevoeligheid voor licht en pijnlijke spieren. Omdat dit type meningitis wordt veroorzaakt door een virus en niet door een bacterie, kan het niet met antibiotica worden behandeld. Het moet in wezen zijn gang gaan, hoewel pijnmedicatie kan worden voorgeschreven om de hoofdpijn te behandelen.

Encefalitis

Zoals meningitis is dit een secundaire virale infectie. Het beïnvloedt de hersenen en kan symptomen veroorzaken zoals hoofdpijn, geheugenverlies, koorts en veranderingen in de persoonlijkheid.

Motorische neuropathie

Normaal beïnvloedt het varicella-virus alleen de sensatie in de huid, maar in zeldzame gevallen kan het dieper in het spierweefsel doordringen, wat zwakte of atrofie veroorzaakt. Ongeveer 75 procent van degenen die motorische neuropathie ervaren, zal de motorische functie terugkrijgen.

Wanneer moet u een arts raadplegen? Als u vermoedt dat u gordelroos heeft, moet u meteen een arts raadplegen. U kunt dan beginnen met de juiste behandeling die uw symptomen verlicht, uw herstel versnelt en uw risico op complicaties verlaagt. Dit is vooral belangrijk als u:

​​ouder bent dan 60 jaar

• een aandoening heeft waardoor u een verzwakt immuunsysteem hebt, zoals HIV
• Neem medicijnen in die de immuunrespons van uw lichaam kunnen verminderen (bijv. Geneesmiddelen voor chemotherapie, steroïden of immunosuppressiva na een orgaantransplantatie)
• Je deelt een huis met iemand met een verzwakt immuunsysteem
• De uitslag is op je gezicht: blaren in de buurt van je oog kunnen leiden tot ernstig oogletsel of zelfs tot gevolg hebben dat je het zicht uit het oog verliest.
• Als u last heeft van gordelroos en een van de volgende symptomen ervaart, laat dan de arts die u behandelt meteen weten:

U krijgt geen verlichting van de pijn bij de behandeling.

• De pijn verdwijnt na drie of vier weken niet.
• De uitslag verspreidt zich voorbij het oorspronkelijke gebied.
• U begint symptomen te krijgen van een secundaire infectie, zoals zeer hoge koorts, koude rillingen en ernstige hoofdpijn