Het farmaceutische medicijn Silenor (doxepin) is een tricyclisch antidepressivum dat ook als een hypnoticum wordt gebruikt om de slaap te initiëren en te behouden. Het werd in maart 2010 door de FDA goedgekeurd voor de behandeling van slapeloosheid.
Silenor wordt door de fabrikant aangeprezen als een niet-ontoelaatbare optie voor slapeloosheidsverlichting en is niet geclassificeerd als een gereguleerde stof door de DEA. Aangezien er een gebrek aan misbruikpotentieel lijkt, kan het een goede optie zijn voor personen die zich zorgen maken dat ze verslaafd raken aan slaappillen.
Gebruik
Silenor kan effectief worden gebruikt om de symptomen van slapeloosheid of acute slapeloosheid te behandelen. Het helpt om de slaap te initiëren en te behouden door slaperigheid te veroorzaken. Bij hogere doses wordt het ook gebruikt om angst en depressie te behandelen.
Hoe het werkt
Het is niet precies bekend hoe Silenor werkt. Er wordt aangenomen dat het inwerkt op neurotransmitters, die chemische boodschappers in de hersenen zijn. Het maakt het mogelijk dat een specifieke neurotransmitter genaamd histamine zich ophoopt in de ruimten tussen zenuwcellen door de opname ervan in de nabijgelegen cellen te blokkeren.
Wie mag het niet gebruiken
Jongeren onder de 25 jaar mogen dit medicijn niet gebruiken, omdat er een verhoogd risico op zelfmoord is bij mensen met ernstige depressies en andere psychiatrische stoornissen. Silenor mag ook niet worden gebruikt als u herstelt van een recente hartaanval. Als u glaucoom of problemen heeft met urineretentie, wordt u geadviseerd dit medicijn niet te gebruiken.
Silenor moet met voorzichtigheid worden gebruikt als u hart- en vaatziekten, toevallen, schildklierproblemen, diabetes, astma, de ziekte van Parkinson, leverproblemen of ouderen heeft.
Silenor kan ook niet geschikt zijn als u een bipolaire stoornis of schizofrenie heeft, of als u een risico loopt op zelfmoord.
Silenor moet worden vermeden als u zwanger bent of borstvoeding geeft.
Silenor heeft de potentie om met veel andere geneesmiddelen in contact te komen, dus uw medicijnen moeten zorgvuldig worden beoordeeld door uw zorgverzekeraar voordat u Silenor gaat gebruiken.
Abrupt stoppen met de medicatie moet worden vermeden.
Bijwerkingen
Er zijn veel potentiële bijwerkingen van een medicijn. Hoewel van een persoon niet verwacht wordt dat het de meeste bijwerkingen ervaart – en mogelijk ook niet heeft – zijn sommige die vaak voorkomen bij Silenor onder andere:
- Slaperigheid
- Droge mond
- Duizeligheid
- Constipatie
- Wazig zien
- Hartkloppingen
- Snelle hartslag
- Incontinentie
- Verhoogde eetlust
- Misselijkheid of braken
- Zweten
- Zwakte
- Desoriëntatie en verwarring
- Rusteloosheid
- Slapeloosheid
- Angst of opwinding
- Urineretentie of frequentie
- Uitslag of galbulten
- Jeukende huid
- Gewichtstoename
- Verandering in seksuele begeerte
- Impotentie
- Borstweefsel vergroting of melkachtige afscheiding
- Tremor (beverigheid)
- Veranderingen in bloedglucosewaarden
- Gevoelloosheid of tintelingen
- Gevoeligheid voor licht
Bij het gebruik van geneesmiddelen zijn er ook risico’s op ernstige bijwerkingen. Deze komen meer zelden voor. Bij gebruik van Silenor kunnen deze het volgende omvatten:
- Orthostatische hypotensie (lage bloeddruk tijdens staan)
- Hypertensie (hoge bloeddruk)
- Flauwvallen
- Abnormaal hartritme
- Hartaanval
- Beroerte
- Beschadigingen
- Extrapiramidale symptomen
- Tardieve dyskinesie
- Hypomanie / manie
- Moeilijkheidsgraad lopen
- Verhoogde oogdruk
- Darmobstructie
- Abnormaal bloedbeeld
- Hallucinaties
- Verergering van de psychose
- Verergering van de depressie
- Zelfmoordgedachten
- Hepatitis (leverontsteking)
- SIADH
- Verhoogde lichaamstemperatuur
Veiligheidsmaatregelen
Zoals hierboven vermeld, moeten sommige mensen Silenor voorzichtig gebruiken of helemaal niet. In zeldzame gevallen kan de medicatie uw hartritme beïnvloeden, waardoor QT-verlenging optreedt. Daarom moet u een basiselektrocardiogram (ECG) krijgen voordat u met Silenor begint om risico’s te identificeren en om complicaties zoals flauwvallen of een plotselinge dood te voorkomen.
Het is belangrijk dat u door uw arts wordt gecontroleerd wanneer de medicatie wordt gestart of wanneer wijzigingen in de dosis worden aangebracht. In het bijzonder moet gekeken worden naar symptomen van suïcidaliteit of ongewone gedragsveranderingen.
Het medicijn mag niet abrupt worden gestopt omdat het ontwenningsverschijnselen zal veroorzaken. Als u problemen ondervindt, moet u in nauw contact zijn met uw primaire zorgaanbieder.
