Richtlijnen voor het beheer van polymyalgia rheumatica (PMR) werden vrijgegeven in september 2015, als onderdeel van een gezamenlijke inspanning van het American College of Rheumatology (ACR) en de European League Against Rheumatism (EULAR) ). De richtlijnen zijn de eerste reeks internationale aanbevelingen voor de behandeling en het beheer van patiënten met polymyalgia rheumatica.
Wat is Polymyalgia Rheumatica?
Naar schatting hebben ongeveer 711.000 Amerikaanse volwassenen polymyalgia-reumatica – een aandoening die zich meestal geleidelijk ontwikkelt. Hoewel symptomen zich plotseling kunnen ontwikkelen, is dat niet typerend voor polymyalgia rheumatica. Symptomen zijn onder andere de wijdverspreide musculoskeletale stijfheid, met de heupen en schouders typisch betrokken, evenals de bovenarmen, nek en onderrug. Meestal is er geen zwelling van de gewrichten. Het is mogelijk om polymyalgia rheumatica te krijgen samen met een andere reumatische aandoening. Er is een grote variatie in de behandeling van polymyalgia rheumatica, zoals wanneer glucocorticoïden of disease modifying anti-reumatic drugs (DMARD’s) moeten worden gebruikt en voor hoelang.
Uitgangspunten en aanbevelingen voor het managen van PMR
De 2015-richtlijnen van de ACR en EULAR omvatten overkoepelende principes en specifieke aanbevelingen met betrekking tot toegang tot medische zorg, verwijzing naar specialisten, follow-up van patiënten en specifieke behandelstrategieën.
De specifieke aanbevelingen werden gecategoriseerd als:
- "sterk aanbevolen" wanneer bewijs wees op een significant voordeel met weinig tot geen risico
- "voorwaardelijk" wanneer er weinig tot bescheiden bewijs van voordeel was of wanneer het voordeel niet significant opweegt tegen de risico’s
De overkoepelende principes omvatten:
- goedkeuring van een aanpak om polymalgie-reumatica vast te stellen, met klinische evaluatie gericht op het uitsluiten van aandoeningen die polymyalgie-reumatica nabootsen.
- Alvorens een behandeling voor te schrijven, moet elk geval gedocumenteerde laboratoriumtestresultaten hebben.
- Afhankelijk van tekenen en symptomen moeten aanvullende tests worden besteld om omstandigheden van imitatie uit te sluiten. Comorbiditeiten moeten worden bepaald. Risicofactoren voor terugval of langdurige behandeling moeten worden overwogen.
- Er moet rekening worden gehouden met specialistische verwijzing.
- Beslissingen over de behandeling moeten door de patiënt en de arts worden gedeeld.
- Patiënten moeten een geïndividualiseerd behandelplan voor polymyalgia rheumatica hebben.
- Patiënten moeten toegang hebben tot voorlichting over de behandeling en het beheer van polymyalgia rheumatica.
- Elke patiënt die wordt behandeld voor polymyalgia rheumatica moet worden gecontroleerd met behulp van specifieke beoordelingen. In het eerste jaar moeten patiënten elke 4 tot 8 weken worden gezien. In het tweede jaar moeten bezoeken elke 8-12 weken worden gepland. Het monitoren zou net zo nodig moeten zijn voor relapsing of voor het afbouwen van prednison.
- Patiënten moeten rechtstreeks toegang hebben tot hun zorgverleners om veranderingen te melden, zoals fakkels of ongewenste voorvallen.
Specifieke aanbevelingen voor het beheer van polymyalgia-reumatica zijn: Sterke aanbeveling voor het gebruik van glucocorticoïden in plaats van NSAID’s (niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen), behalve een kortdurend beloop van NSAID’s of pijnstillers bij patiënten met pijn in verband met andere aandoeningen.
- Sterke aanbeveling voor de minimale effectieve geïndividualiseerde duur van de behandeling met glucocorticoïden (d.w.z. gebruik het medicijn voor de kortste hoeveelheid tijd die nodig is om een effectieve respons te verkrijgen).
- Voorwaardelijke aanbeveling voor de minimale effectieve aanvangsdosis glucocorticoïden tussen dagelijks 12,5 en 25 mg prednison-equivalent. Een hogere dosis kan worden overwogen voor degenen met een hoog risico op terugval en een laag risico op bijwerkingen. Een lagere dosis kan worden overwogen voor patiënten met comorbiditeit of risicofactoren voor bijwerkingen gerelateerd aan het gebruik van glucocorticoïden. Een initiële dosis van 7,5 mg / dag werd voorwaardelijk ontmoedigd en initiële doses van 30 mg / dag werden sterk afgeraden.
- Sterke aanbeveling voor geïndividualiseerde tapering-schema’s en regelmatige monitoring. Het voorgestelde schema voor de initiële tapering is om binnen 4 tot 8 weken af te bouwen naar de orale dosis van 10 mg prednison-equivalent per dag. Voor terugvaltherapie moet orale prednison worden verhoogd tot de dosis die de patiënt gebruikte vóór de terugval en daarna geleidelijk afnam over 4 tot 8 weken tot de dosis waarbij de terugval plaatsvond. Zodra de remissie is bereikt, kan de dagelijkse orale prednison met 1 mg per 4 weken of met 1,25 mg worden afgebouwd volgens een ander dagschema totdat de prednison wordt stopgezet, op voorwaarde dat de remissie niet wordt verstoord.
- Voorwaardelijke aanbeveling voor het gebruik van intramusculair methylprednisolon of orale glucocorticoïden.
- Voorwaardelijke aanbeveling voor een enkele dosis in plaats van verdeelde dagelijkse doses van orale glucocorticoïden.
- Voorwaardelijke aanbeveling voor vroeg gebruik van methotrexaat naast glucocorticoïden, vooral voor bepaalde patiënten.
- Sterke aanbeveling tegen het gebruik van TNF-blokkers.
- Voorwaardelijke aanbeveling voor geïndividualiseerd oefenprogramma om de spiermassa en -functie te behouden en het risico op vallen te verkleinen.
- Sterke aanbeveling tegen het gebruik van Chinese kruidenpreparaten Yanghe en Biqi.
