MR Neurografie, ook bekend als magnetische resonantie neurografie of MRN, is een type MRI dat duidelijk laat zien wat er met uw zenuwen speelt. Het werd voor het eerst ontwikkeld in het begin van de jaren negentig en sindsdien zijn er talloze onderzoeken gedaan die getuigen van het vermogen om artsen te helpen de toestand van de zenuwen echt te zien.
Zhang, et., Al., Onderzocht magnetische resonantie-neurografieën van 137 patiënten met ischias.
Sommige van deze patiënten hadden compressie van de zenuwwortel, een spinale aandoening waarbij een hernia of een andere structuur op de zenuw drukt op de plek waar het zich van het ruggenmerg aftakt. De meeste mensen noemen de resulterende symptomen van een zenuwwortelcompressie, met andere woorden – pijn, zwakte, gevoelloosheid, spelden en naalden, tintelingen, elektrische schokken en / of andere elektrische gevoelens, allemaal maar een been omlaag – ischias. De onderzoekers rapporteerden dat in alle 137 afbeeldingen de foto duidelijk was. Ze zeiden dat ze de heupzenuw konden zien, en dat de hoofdtakken gedifferentieerd en gemakkelijk zichtbaar waren.
De studie van Zhang, getiteld "Morfologische analyse bij patiënten met ischias: een onderzoek naar magnetische resonantie beeldvorming met behulp van driedimensionale hoge resolutie diffusie-gewogen magnetische resonantie neurografietechnieken", werd gepubliceerd in het aprilnummer van het tijdschrift Spine.
Zenuwing en sciatica
MR-neurografie kan aantonen waar zenuwen zijn ingesloten en wordt gebruikt om de brachiale plexus te evalueren op symptomen die zich in de nek, schouders en / of armen voelen.
Voor zover sciatica gaat, kan het het syndroom van piriformis vertonen, een aandoening waarbij uw heupzenuw samengedrukt wordt door een strakke of verkeerd uitgelijnde heupspier die bekend staat als de piriformis.
Tot aan de ontwikkeling van MRN (en momenteel ook) vertrouwden radiologen op röntgenstralen, MRI-, CT-scans en zenuwgeleidingstesten om de oorzaken van zenuwklachten te bepalen.
In hoge mate werden hun vaststellingen indirect gedaan. Maar nu, met deze nog steeds relatief nieuwe beeldvormingsproef, zeggen sommige artsen dat ze in staat zijn om meer zelfverzekerd zenuwproblemen te diagnosticeren, waaronder zeldzame aandoeningen die vaak anders over het hoofd worden gezien in het proces.
In zijn onderzoek getiteld "Magnet resonantie neurografie en diffusie tensor-beeldvorming: oorsprong, geschiedenis en klinische impact van de eerste 50.000 gevallen met een beoordeling van de werkzaamheid en bruikbaarheid in een prospectieve studiegroep van 5000 patiënten", gepubliceerd in het oktobernummer van het tijdschrift Neurochirurgie, MRN-initiatiefnemer Aaron Filler zegt dat neurografie een aantal dingen toont die relevant zijn voor een klinische diagnose, waaronder mechanische vervorming van zenuwen, hyperintensiteit (dwz zenuwirritatie), zenuwzwelling, discontinuïteit, relaties van zenuwen tot massa’s en beeld kenmerken die vervorming van de zenuwen op beknellingspunten onthullen. Filler merkt op dat deze bevindingen vergelijkbaar zijn met het soort dingen dat zenuwgeleidingstests kunnen onthullen.
Hoewel MRN goed is voor het aantonen van de conditie van perifere zenuwen, onthult een gerelateerde technologie, bekend als diffusie tensor imaging, de binnenkant van de hersenen en het ruggenmerg. Over het algemeen wordt diffusie tensor-beeldvorming naast MRN bestudeerd.
Gerelateerd: Hoeveel straling wordt u tijdens een diagnostische beeldvormingstest blootgesteld?
