Hoe levensverzekering te krijgen als u HIV hebt

Levensverzekering is een belangrijk middel om uw dierbaren te beschermen in het geval van uw overlijden. Het vinden van een betaalbaar beleid kan vaak een uitdaging zijn als u ouder bent of niet de beste gezondheid hebt. Voor sommigen met een chronische of reeds bestaande aandoening kan het vrijwel onmogelijk lijken.

Dat is het geval bij mensen met hiv. Ongeacht hoe gezond u bent of hoe hecht u bent aan de behandeling, uw opties zijn tegenwoordig niet veel en vele malen duurder dan de gemiddelde persoon zou verwachten te betalen.

Dat wil niet zeggen dat je geen levensverzekering kunt krijgen; In sommige gevallen kan dat. Maar de harde realiteit is dat een levensverzekeringsovereenkomst voor HIV extreem kostbaar kan zijn, zelfs exorbitant, waardoor het probleem niet zozeer gaat over toegankelijkheid, maar over betaalbaarheid.

Levensverzekering als discriminatie?

Laten we beginnen met te zeggen zoals het is: verzekeringen zijn en zijn altijd al discriminerend geweest. Verzekeringsmaatschappijen baseren hun kosten en kwalificaties op actuarieel risico en trekken een statistisch overzicht van wie wel en wie geen goed risico loopt. Ze beschouwen jou niet als een individu, maar eerder als een amalgaam van factoren die ervoor kunnen zorgen dat je eerder sterft dan je zou moeten.

Het enige dat eraan is verbonden, is dat levensverzekeringen een gokspel zijn, en voor de meeste verzekeraars zijn mensen met hiv gewoon een slechte gok.

Maar is dit een weergave van de feiten of een ongegronde vooroordeel dat actief discrimineert tegen het geheel van de HIV-bevolking? Wanneer we objectief kijken naar overlevingsstatistieken, weten we dit zeker:

Volgens onderzoek van de Noord-Amerikaanse AIDS -cohortsamenwerking voor onderzoek en ontwerp (NA-ACCORD), kan een 20-jarige, HIV-positieve persoon op antiretrovirale therapie nu verwachten in zijn vroege jaren 70 te leven.
Een onderzoek uit 2014 van de Multicenter AIDS Cohort Study (MACS) ondersteunde deze beweringen verder en concludeerde dat mensen die vroeg met de therapie beginnen (wanneer hun CD4-aantal boven de 350 ligt) een levensverwachting moeten hebben die gelijk is aan of zelfs groter dan die van de algemene bevolking.

Ter vergelijking: mensen die roken, scheren gemiddeld 10 jaar van hun leven af . Hoewel dit niet suggereert dat ze niet gestraft worden door verzekeraars, zouden ze niet automatisch worden geblokkeerd of onderworpen aan dezelfde hoge premies die een gezonde niet-roker met hiv zou hebben.

Waarom verzekeraars zich verzetten tegen mensen met hiv

Verzekeraars zien het niet op dezelfde manier. Hun doel is om de risico’s en onzekerheden te beheren die van invloed kunnen zijn op beide zijden van de balans, en voor hen wegen de statistieken zwaar op de mensen met HIV. Overweeg dit:

Ondanks stijgingen in de levensverwachting, hebben mensen met hiv meer kans om niet-hiv-gerelateerde ziekten jaren eerder te krijgen dan hun niet-besmette tegenhangers. Hartaanvallen, bijvoorbeeld, worden meestal 16 jaar eerder gezien dan in de algemene bevolking, terwijl niet-HIV-geassocieerde vormen van kanker ergens tussen de 10 en 15 jaar eerder worden vastgesteld.
Hoewel normale levensverwachtingen zijn bereikt als gevolg van vroege antiretrovirale therapie, blijft er een enorme kloof bestaan in het aantal mensen dat in staat is om een niet-detecteerbare virale lading op te houden. Tegenwoordig kan slechts ongeveer 30 procent van de mensen met HIV de virale suppressie bereiken, terwijl minder dan de helft in de zorg blijft na de diagnose.

Uiteindelijk stellen de verzekeraars dat ongeacht hoe ‘goed’ een individuele kandidaat is, zij niet het enige kunnen beheersen dat verband houdt met een lange levensduur, ongeacht of een persoon zijn of haar pillen inneemt.

In sommige opzichten is het een achterhaald argument, aangezien HIV-therapie veel effectiever en "vergevingsgezinder" is dan in het verleden. In de ogen van de verzekeraar plaatst het chronische beheer van de ziekte HIV echter in dezelfde risicocategorie als mensen met congestief hartfalen.

Het enige verschil is dat u niet ziek hoeft te zijn van de chronische aandoening die moet worden uitgesloten van het verkrijgen van een verzekering; je hoeft alleen HIV te hebben. Individuele hele en tussentijdse levensverzekeringen voor mensen met hiv

Vandaag de dag is er slechts één verzekeringsmaatschappij in de VS die individuele levens- en overlijdensdekking biedt aan mensen met hiv.

Gevormd in samenwerking met Fortune 500-gigant Prudential Financial, is AEQUALIS een onafhankelijke organisatie die zich richt op het verlenen van financiële diensten aan onderbediende gemeenschappen die leven met de ziekte.

AEQUALIS biedt momenteel vier verschillende verzekeringsvehikels, elk met verschillende dekkingen, beperkingen en kwalificerende criteria:

Individuele termijn en permanente levensverzekering met dekking variërend van $ 100.000 tot meer dan $ 4.000.000

Instant Issue-termijnverzekering waarvoor geen medisch onderzoek en aanbiedingen vereist zijn dekking van tussen $ 25.000 en $ 300.000
Instant issue hele levensverzekering, beschouwd als een startersbeleid, dat een dekking biedt van tussen $ 5000 en $ 35.000 zonder verhoging van premiebetalingen
Vereenvoudigde uitgiftetermijnlevensverzekering zonder medisch onderzoek of laboratoriumwerk met dekking variërend van $ 25.000 tot meer dan $ 350.000
Hoe geweldig dit alles ook klinkt, er zijn enkele kanttekeningen die op te merken zijn:

Eerst en vooral een forse premie verwachten.

Bij het indienen van een offerte voor een permanente levensverzekering vroegen we om een dekking van 250.000 dollar voor een 55-jarige hiv-positieve man met een behandeling die geen voorgeschiedenis van ziekte had, niet rookte en een aanhoudende niet-waarneembare virale last had. De telefonische quote was iets meer dan $ 650 per maand, of ongeveer vijf keer wat de man zou betalen als hij HIV-negatief was. Ten tweede zijn de acceptatiecriteria niet zo eenvoudig als het klinkt.
Rode vlaggen worden bijvoorbeeld opgeworpen als u ooit een behandelingsfout hebt gehad of lange tijd in het buitenland hebt gewoond. Hetzelfde geldt als uw CD4-aantal ooit lager was dan 200, als u hepatitis B of C heeft gehad (zelfs als u bent behandeld) of als u ooit een ernstige opportunistische infectie heeft gehad. Hoewel je deze dingen technisch niet hoeft te onthullen, is er misschien geen manier om het te verbergen. Zelfs als u hebt gekozen voor een "geen medisch examen" -beleid, moet u er niet van uitgaan dat de verzekeraar u op uw woord zal brengen.

Als u eenmaal geslaagd bent voor het eerste gesprek, is de volgende stap om een controle uit te voeren bij het Medisch Informatiebureau (MIB) en verificatie van uw medische geschiedenis bij uw primaire zorgverlener te vragen. Om te worden goedgekeurd, moet u de toegang tot deze en andere medische bestanden ondertekenen.

Het hebben van een rode vlag betekent niet noodzakelijk dat u geweigerd wordt, maar het kan uw maandelijkse premie verhogen of uw toegang tot bepaalde verzekeringsproducten beperken.

Andere levensverzekeringsopties

Als er geen traditionele levensverzekeringen voor u beschikbaar zijn, zijn er nog een aantal opties die u kunt verkennen. Over het algemeen bieden ze u niet een zo hoog mogelijke uitkering bij overlijden als een individueel beleid, maar ze kunnen voldoende zijn om bepaalde kosten te dekken (zoals begrafenis of educatieve uitgaven) als u sterft.

Een van de meest haalbare opties:

Groepsverzekering op basis van werkgevers

kan worden aangeboden door uw bedrijf, in sommige gevallen voor zowel de werknemer als de echtgenoot van de werknemer. Uitkeringen bij de dood liggen in de orde van $ 10.000 voor de werknemer en $ 5.000 voor de echtgenoot. Als groepsplan zijn de kosten meestal goedkoper. Vrijwillige levensverzekeringen van uw werkgever
is een andere optie die wordt aangeboden door grotere bedrijven, waardoor werknemers (en soms hun echtgenoten) levensverlengende dekking zonder bewijs van verzekerbaarheid. Sommige van deze plannen bieden een uitkering bij overlijden van maximaal $ 100.000. Gegarandeerde uitgifte van levensverzekeringen
(ook wel gewaarborgde acceptatiepolissen genoemd) zijn kleine levensverzekeringspolissen met een uitkering bij overlijden variërend van $ 5.000 tot $ 25.000. Typisch, er zijn geen gezondheidskwesties en goedkeuring is gegarandeerd. Als zodanig zullen de premies hoog zijn en zullen de volledige voordelen gewoonlijk pas een of twee jaar na de effectieve datum ingaan. Als alle andere opties mislukken, kunt u een pre-paid begrafenisplan aanvragen (ook bekend als een pre-need plan). Deze worden meestal verkocht via uitvaartcentra en bieden u de mogelijkheid om een vast bedrag of een termijnplan te betalen. Sommige uitvaartcentra plaatsen uw geld in een trustfonds dat wordt geactiveerd voor vrijlating na uw overlijden; anderen zullen een verzekeringspolis afsluiten die zichzelf als begunstigde noemt.

Heeft u een levensverzekering nodig?

Als u te maken krijgt met de weigering van een levensverzekering, kunt u overwegen om uw aandacht te verleggen naar pensioenplanning. Dit geldt vooral als u in goede gezondheid verkeert en nog steeds werkt.

Veel organisaties zijn begonnen programma’s aan te bieden die de financiële welzijn van mensen met hiv op lange termijn aanpakken. De belangrijkste onder hen is New York Life, gevestigd in Manhattan, dat in 2013 het initiatief "Positieve planning" lanceerde om 11.000 van zijn agenten te trainen over de financiële behoeften van de hiv-populatie.

Veel gemeenschapsgerichte HIV-organisaties bieden soortgelijke programma’s, waardoor klanten gratis seminars kunnen bijwonen of financiële specialisten kunnen ontmoeten op een één-op-één-basis. U kunt ook contact opnemen met lokale community colleges, waarvan er vele cursussen over pensioenplanning bieden.

Of je levensverzekeringen kunt krijgen of niet, het meest productieve dat je kunt doen, is je van tevoren zo ver mogelijk voorbereiden om elk aspect van je pensioen aan te pakken, niet alleen je overlijden.