Reageren wanneer iemand met dementie naar huis gaat

naar huis, door haar, haar gevoelens, haar huis, haar moeder, huis gaan

Het uiten van een verlangen om "naar huis te gaan" is een van de meest voorkomende preoccupaties bij mensen met de ziekte van Alzheimer. Familieleden en mantelzorgers in verpleeg- en verzorgingshuizen horen deze vraag vaak en hebben vaak moeite om te beslissen hoe ze het beste kunnen omgaan.

Waarom Alzheimerpatiënten vaak naar huis willen

Vaak vraagt ​​het vragen om naar huis te gaan gevoelens van onzekerheid, angst of depressie.

Aangezien de ziekte van Alzheimer aanvankelijk van invloed is op kortetermijngeheugen, kan het zijn dat "thuis" een langetermijnherinnering is van tijden en plaatsen die veilig en kalm waren. Een reden waarom een ​​geliefde misschien naar huis wil, hoewel ze al in haar huis is, is dat ze denkt aan haar ouderlijk huis dat niet langer bestaat.

"Thuis" kan ook representatief zijn voor het verlangen naar iets bekends. Vanwege het geheugenverlies bij dementie kan niets meer vertrouwd aanvoelen en kan de persoon onbewust "thuis" verbinden met het gevoel van vertrouwdheid en verbondenheid.

In plaats van ’thuis’ te zien als de gewone verblijfplaats van een persoon, kan een relevantere definitie zijn ‘de plaats waar iemands huiselijke genegenheden gecentreerd zijn’. Het is deze notie die waarschijnlijk wordt uitgedrukt door veel mensen met dementie – het belang van het koesteren van comfort en de waarde van gedeelde en liefdevolle intimiteit ervaren in het gezinsleven. Deze wens om weer contact te maken met het deel van het leven van je moeder dat de meeste veiligheid, intimiteit en comfort bood, is wat ze waarschijnlijk tot uitdrukking brengt.

Hoe te onthouden

Als je deze uitleg in gedachten houdt, probeer je de volgende keer dat je geliefde zegt naar huis te willen gaan, te praten over die dierbare aspecten van haar jeugdherinneringen: koken met haar moeder in de keuken, kaarten spelen of bordspellen, het spelen van de familiepiano, enz. Samen kijken naar oude familie- en huisfoto’s kan nuttig zijn, net als herinneringen ophalen aan haar kindertijd thuis en haar herinneringen.

U kunt ook proberen gebruik te maken van validatietherapie, een aanpak opgericht door Naomi Feil, die u aanmoedigt om vragen te stellen om de persoon met dementie te helpen haar gevoelens te verwerken en misschien zelfs door het verlies van haar gevoel van comfort te werken. Vraag haar om over haar huis te vertellen – hoe ze het mist, wat ze leuk vond aan haar familie, hoe haar favoriete eten gekookt door haar moeder rook en of ze een slaapkamer met broers en zussen deelde. Haar emoties op elkaar afstemmen door haar gevoelens weer te geven – "Je moet wensen dat je nu thuis zou kunnen zijn" – kan haar helpen te voelen dat je het verloren gevoel dat ze nu heeft begrijpt, en dat haar kan troosten.

-Bewerkt door Esther Heerema, MSW

Like this post? Please share to your friends: