Polyartritis, inflammatoire artritis en reumatoïde artritis zijn een voorbeeld van verwarrende medische terminologie. De termen worden vaak door elkaar gebruikt, maar zijn ze echt synoniem of verwijzen ze naar drie verschillende soorten artritis? Laten we elk afzonderlijk bekijken, zodat u volledig kunt begrijpen hoe deze termen verband houden en wat ze betekenen wanneer u ze ziet in discussies over artritis.
Polyarthritis
Polyarthritis verwijst naar artritis die meer dan vier gewrichten aantast. Polyartritis resulteert meestal in polyartralgie, gedefinieerd als pijn in meer dan vier gewrichten. Daarom beschrijft polyartritis een patroon van gewrichtsbetrokkenheid, maar het is geen specifiek type artritis. Reumatoïde artritis kan worden aangeduid als een type polyartritis wanneer het om vier of meer gewrichten gaat. Andere aandoeningen die polyartritis kunnen produceren zijn psoriatische artritis, amyloïdose, lupus, sclerodermie, juveniele idiopathische artritis, alfavirale infecties. Het kan ook een voorbijgaand symptoom zijn als onderdeel van een acute ziekte zoals reumatische koorts.
Inflammatoire artritis
Inflammatoire artritis treft meestal meerdere gewrichten in het hele lichaam tegelijkertijd. Het wordt veroorzaakt door een auto-immuunziekte waarbij een overactief immuunsysteem de eigen weefsels van het lichaam aanvalt. Deze actie resulteert in een gewrichtsontsteking.
Artritis veroorzaakt door ontsteking wordt vaak geassocieerd met gewrichtspijn en stijfheid, vooral na perioden van rust of inactiviteit, zoals in ochtendstijfheid. Er kan zwelling, roodheid en warmte rond de aangetaste gewrichten zijn.
Inflammatorische artritis kan ook worden geassocieerd met systemische effecten.
Reumatoïde artritis, artritis psoriatica en spondylitis ankylopoetica zijn vormen van inflammatoire artritis. Simpel gezegd, het verwijst naar soorten artritis die gepaard gaan met ontsteking en actieve synovitis.
Het doel van de behandeling van inflammatoire vormen van artritis is ontsteking onder controle te brengen en permanente gewrichtsschade te voorkomen. De aanpak voor het behandelen van inflammatoire vormen van artritis is verschoven naar meer agressief dan het was slechts twee of drie decennia geleden. Ziekte-modificerende anti-reumatische geneesmiddelen (DMARD’s) en biologische medicijnen maken nu meestal deel uit van het behandelingsregime voor inflammatoire typen van artritis. Methotrexaat is de meest voorgeschreven DMARD en kan worden gebruikt in combinatie met andere DMARD’s (bijv. Drievoudige therapie) of met de biologische geneesmiddelen. TNF-blokkers, een van de soorten biologische geneesmiddelen, verminderen op effectieve wijze chronische ontstekingen bij mensen met reumatoïde artritis, verminderen mortaliteit en verminderen het risico op cardiovasculaire gebeurtenissen.
Reumatoïde artritis
Reumatoïde artritis is een specifieke ziekte en het is een type inflammatoire polyartritis, dus alle drie de termen zijn erop van toepassing. Reumatoïde artritis is een auto-immuunziekte waarbij meestal veel gewrichten symmetrisch zijn en hetzelfde gewricht aan beide kanten van het lichaam aantasten.
Reumatoïde artritis kan ook geassocieerd zijn met systemische effecten. Vroege en agressieve behandeling van reumatoïde artritis kan helpen gewrichtsschade door de ontsteking te voorkomen.
Verwante maar niet synonieme voorwaarden
Synoniemen zijn gelijkwaardig in betekenis. Op basis van die definitie zijn polyartritis, inflammatoire artritis en reumatoïde artritis niet synoniem, maar ze zijn absoluut gerelateerd. Alle drie termen kunnen geschikt worden gebruikt voor het beschrijven van kenmerken van reumatoïde artritis.
