De term thyroiditis verwijst over het algemeen naar elke aandoening die een ontsteking van de schildklier inhoudt. Schildklierontsteking is meestal verdeeld in twee brede categorieën – pijnloos en pijnlijk – die betrekking hebben op het niveau van pijn die zij veroorzaken bij patiënten.
Een van de soorten pijnloze vormen van thyroïditis is een vorm die bekend staat als de thyroïditis van Riedel. Het is ook bekend als Riedel’s struma, fibreuze thyroïditis en invasieve thyroiditis.
Bij Riedel’s thyroïditis wordt het normale schildklierweefsel vervangen door wat bekend staat als fibrose – overmatige hoeveelheden bindweefsel. Deze fibrose kan ook verder reiken dan de schildklier in andere delen van de nek en ervoor zorgen dat de schildklier abnormaal gehecht raakt in de nek.
De oorzaak van Riedel’s thyreoïditis is niet bekend, maar experts theoretiseren dat de aandoening auto-immuun is, aangezien in een aantal onderzoeken de meerderheid van de patiënten met de aandoening positief testten op antithyroid-antilichamen.
Diagnose en behandeling van Riedel’s thyroïditis
Om te bepalen hoe Riedel’s thyreoïditis wordt gediagnosticeerd en behandeld, heb ik een overzicht van thyroiditis geraadpleegd op UpToDate – een elektronische referentie die door veel artsen en patiënten wordt gebruikt en die diepgaande medische informatie bevat.
"Getroffen patiënten hebben nekpijn of benauwdheid, soms dysfagie of heesheid, en een diffuse, hoewel soms asymmetrische, struma die erg hard, gefixeerd en vaak niet duidelijk scheidbaar is van de aangrenzende weefsels. De meeste patiënten zijn euthyroid, maar er zijn er enkele hypothyreoïd en de antithyreoïd-antilichaamconcentraties in het serum zijn vaak hoog De diagnose wordt gesteld door schildklierbiopsie
"Prednisontherapie kan plaatselijke symptomen verlichten. In een kleine casus bleek tamoxifen effectief in het vertragen of misschien zelfs helpen oplossen van de progressie van de ziekte. Chirurgie mag alleen worden uitgevoerd na overweging van de risico’s en voordelen. Een operatie kan echter geïndiceerd zijn om tracheale of oesofageale compressie te verlichten en soms om carcinoom uit te sluiten.
Tekenen dat u Riedel’s thyreoïditis heeft, omvatten daarom:
- Strakheid of ongemak in de nek
- Moeilijkheidsgraad slikken
- Heesheid
- Een vergroting van de schildklier (bekend als struma), vooral een die hard aanvoelt.
Uw arts zal waarschijnlijk bloedtests uitvoeren om te controleren op onevenwichtigheden in de schildklierhormoonspiegels en verhoogde antilichamen.
Maar om een diagnose te bevestigen, is een fijne naaldafzuiging biopsie nodig.
In sommige gevallen zal uw arts het corticosteroïde geneesmiddel prednison voorschrijven om de symptomen te verlichten. De oestrogeenblokkerende drug tamoxifen is ook een nieuwe medicamenteuze behandeling die effectiviteit heeft aangetoond bij het vertragen of oplossen van de progressie van Riedel’s thyroïditis.
Zelden kan de zieke schildklier uw vermogen om te slikken of te ademen verstoren, en kan een operatie noodzakelijk zijn.
