De ACL (voorste kruisband) en de PCL (posterieure kruisband) zijn de twee belangrijkste ligamenten in de knie die samenwerken om stabiliteit in de knie te bieden. Ze kruisen elkaar en vormen een ‘X’ waardoor de knie kan buigen en uitstrekken zonder beweging van zijkant naar zijkant. En ze zijn twee van de meest voorkomende ernstige knieletsels die bij atleten voorkomen.
Overzicht
Het voorste kruisband (ACL) is een van de vier hoofdligamenten die stabiliteit bieden aan het kniegewricht. Verwondingen aan deze kruisbanden van de knie zijn typische verstuikingen. De ACL wordt meestal uitgerekt of gescheurd door een plotselinge draaiende beweging terwijl de voeten geplant blijven.
ACL-blessures komen het meest voor tijdens sporten die een plotselinge richtingsverandering vereisen, plotselinge, abrupte stops en starts, en veel springen zoals in voetbal, basketbal en voetbal. De meest gebruikelijke behandeling voor een gescheurde ACL is arthroscopische chirurgie en ACL-reconstructie.
Oorzaken
ACL-verwondingen, inclusief gedeeltelijke of volledige tranen, kunnen optreden wanneer een atleet snel van richting verandert, draait zonder de voeten te bewegen, abrupt vertraagt of een landing van een sprong mist. Dit type beweging kan ertoe leiden dat de ACL uitrekt tot het punt van scheuren.
Andere dingen kunnen bijdragen aan ACL-verwondingen; een is geslacht. Vrouwen hebben twee tot acht keer meer kans op ACL-verwondingen door genetica.
Blijkt dat ACL’s voor vrouwen 32 genen anders tot expressie brengen dan mannen, en drie van die tot expressie gebrachte genen reguleren specifieke eiwitten gerelateerd aan ligamentstructuur en integriteit.
PCL-letsels zijn waarschijnlijk met impact op de voorkant van de knie of door het hyperuitrekken van de knie. De PCL kan ook gewond raken door een directe impact van de buitenkant van het kniegewricht, zoals die optreedt tijdens voetbal of voetbal.
Zowel de ACL als PCL kunnen verwond of gescheurd zijn door een plotselinge draaiing van het kniegewricht.
Kruisbandverwondingen veroorzaken niet altijd pijn, maar meestal is er een luid knallend geluid te horen op het moment van de verwonding.
Behandeling
De mate van letsel kan bepalend zijn voor het type aanbevolen behandeling. Onvolledige ACL- en PCL-tranen worden conservatief behandeld om het lichaam zelfstandig te laten horen. Rust, ijs, compressie en verheffing zijn de onmiddellijke behandeling. Ontstekingsremmende medicijnen en NSAID’s kunnen helpen pijn te verminderen. Fysiotherapie wordt vaak aanbevolen om spierkracht terug te winnen en op te bouwen na verloop van tijd.
Voor een volledige scheuring van de ACL worden gewoonlijk arthroscopische chirurgie en ACL-reconstructie uitgevoerd.
Mediale collaterale ligamentletsels
Het mediale collaterale ligament (MCL) is gemakkelijker gewond dan het laterale collaterale ligament (LCL). Het wordt meestal veroorzaakt door een slag aan de buitenkant van de knie (zoals bij contactsporten) die het ligament aan de binnenkant van de knie rekt en scheurt.
Het klassieke teken van deze blessure is het horen van een "knal" en het zijdelings voelen van de knevesp. Pijn en zwelling zijn onmiddellijk. Om een collaterale ligamentische verwonding te diagnosticeren, zal een medische professional verschillende handmatige tests uitvoeren (druk uitoefenen op de zijkant van de knie om de mate van pijn en losheid van het gewricht te bepalen) en mogelijk een MRI bestellen om de diagnose te bevestigen.
Behandeling
Kleine verstuikingen van de onderpandweefsels zullen genezen met rust en geleidelijke terugkeer naar activiteit. R.I.C.E., rust, ijs, compressie en elevatie helpen pijn en zwelling te verminderen. Een kniebrace kan worden gebruikt om de knie te beschermen en te stabiliseren. Een verstuiking kan 2 tot 4 weken duren om te genezen. Een ernstig verstuikte of gescheurde collaterale ligament kan optreden samen met een gescheurde voorste kruisband, die meestal reparatie met arthroscopic chirurgie vereist.
