Mononucleosis (mono) wordt meestal veroorzaakt door het Epstein-Barr-virus (EBV), hoewel mono-achtige ziekten worden veroorzaakt door andere virussen en organismen. Mono wordt voornamelijk verspreid via speeksel, daarom wordt het ook wel de ‘zoenziekte’ genoemd. Iemand met mono-tal wordt al enkele maanden als besmettelijk beschouwd. Op volwassen leeftijd zijn de meeste mensen geïnfecteerd met EBV, maar hebben ze mogelijk alleen milde symptomen gehad in plaats van mononucleosis.
Veel voorkomende oorzaken
Infectie door het Epstein-Barr-virus (EBV) of, minder vaak, cytomegalovirus (CMV), veroorzaakt mononucleosis. Bovendien veroorzaken verschillende andere virussen en de parasietToxoplasma gondii illness ziekten met vergelijkbare symptomen die mogelijk als mononucleosis worden gediagnosticeerd. Hoe Mono zich verspreidt
EBV wordt vaak door speeksel verspreid. Nauw contact en activiteiten zoals het delen van een beker, rietje of eetgerei kunnen EBV verspreiden. Het kan ook worden verspreid door andere lichaamsvloeistoffen, waaronder slijm, bloed, sperma en vaginale vloeistoffen. De verspreiding is meestal van iemand die het virus afwerpt maar er geen symptomen van heeft.
Symptomen ontstaan meestal vier tot zes weken nadat u bent blootgesteld aan het virus, waardoor het moeilijk is vast te stellen hoe u de infectie hebt opgelopen.
Prevalentie en leeftijdsgroepen
Ongeveer de helft van alle kinderen is vóór 5 jaar besmet met EBV, vaak zonder symptomen of slechts met een milde ziekte. Ongeveer 95 procent van de volwassen bevolking in de Verenigde Staten is besmet met EBV.
Infectie veroorzaakt meestal symptomen en ziekte bij tieners en jonge volwassenen. Als u een tiener bent die is geïnfecteerd met het virus zonder dat u het op een jongere leeftijd hebt gehad, kunt u ongeveer 25 procent van de tijd mononucleosisziekte krijgen.
Baby’s jonger dan 1 jaar oud worden zelden mono omdat ze antilichamen van hun moeder ontvangen die hen gedurende verschillende maanden van hun leven beschermen.
Een moeder met een actieve of gereactiveerde EBV-infectie kan het virus doorgeven aan haar baby, maar dit leidt vaak niet tot symptomen of ziekte bij de baby.
Besmettelijke periode en recidief
Onderzoekers weten niet precies hoe lang een persoon met acute mono besmettelijk zal blijven. Hoewel velen u na zes maanden het "alles duidelijke" teken zullen geven, is uit een aantal onderzoeken gebleken dat er mogelijk wel 18 maanden mogelijk infecties kunnen optreden. Dit komt omdat het EBV-virus nog steeds actief kan zijn, zelfs als u geen symptomen hebt.
Als u eenmaal bent besmet met EBV, vormt u antilichamen die voorkomen dat u deze een tweede keer krijgt. Dat gezegd hebbende, het is een soort herpesvirus en net als anderen in dat gezin, verlaat het nooit je lichaam. Nadat de eerste infectie volledig is verdwenen, zal het virus in rust komen en zal het meestal in een niet-infectieuze staat blijven.
Als uw immuunrespons in de toekomst echter wordt aangetast, bestaat er de mogelijkheid dat het virus opnieuw wordt geactiveerd en voor anderen weer besmettelijk is. In dergelijke gevallen kunt u zich moe of opgezwollen klieren voelen, maar bent u er anders niet van op de hoogte dat u besmettelijk bent. Op andere momenten zullen er geen symptomen zijn. Als het virus actief speeksel en andere lichaamsvloeistoffen afwerpt, kunt u EBV naar anderen overbrengen.
Risicofactoren voor levensstijl
Het is onwaarschijnlijk dat jonge volwassenen weten of ze al dan niet door EBV als kind zijn geïnfecteerd. Je zou al immuun kunnen zijn voor mono of je zou nog steeds het risico lopen om het te vangen. Er is geen vaccin en antilichaamschermen zijn niet uitgevoerd.
Het is moeilijk om te voorkomen dat mono zich verspreidt, maar u kunt passende zorg in acht nemen als u of een andere persoon mono heeft (of ervan herstelt). Het is belangrijk om te begrijpen dat de oplossing van monosymptomen niet betekent dat iemand minder besmettelijk is. Daarom moet u voorzorgsmaatregelen nemen, waaronder:
Kus vermijden
- Gedeelde gebruiksvoorwerpen vermijden
- Gedeelde drankjes of rietjes vermijden
- Hoesten of niezen bedekken
- Vaak uw handen wassen
- Iemand met mono wordt afgeraden om thuis te blijven na schooltijd of werk omdat ze infectieus zijn. In plaats daarvan wordt vrije tijd aanbevolen vanwege de symptomen die ze ervaren.
Hoewel orale seks niet als de overheersende modus van monoverzending wordt beschouwd, suggereert onderzoek dat hogere percentages van mono worden gezien bij seksueel actieve tieners. Als zodanig kan seksuele activiteit tijdens de actieve infectiestadia als een extra voorzorgsmaatregel worden afgeremd. Beschermende barrières zoals condooms en tanddammen kunnen helpen verspreiding van EBV te voorkomen en zijn ook nuttig voor het voorkomen van seksueel overdraagbare infecties en zwangerschap.
