NSAID’s (niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen) bestrijden artritis door het ontstekingsproces te verstoren. NSAID’s zijn een grote groep geneesmiddelen die vaak worden gebruikt voor de behandeling van artritis vanwege hun:
- pijnstillende (pijnstillende) eigenschappen
- ontstekingsremmende eigenschappen
- antipyretische (koortsverlagende) eigenschappen
NSAID-categorieën
Er zijn drie soorten NSAID’s:
- salicylaten (beide geacetyleerd, zoals aspirine en niet-geacetyleerd)
- traditionele NSAID’s
- COX-2 selectieve remmers
NSAID’s die vaak worden gebruikt voor artritis zijn onder meer:
- Ansaid (generieke naam flurbiprofen)
- Arthrotec (generieke naam diclofenac met misoprostol)
- aspirine (acetylsalicylzuur)
- Cataflam (generieke naam diclofenac-kalium)
- Celebrex (generieke naam celecoxib)
- Clinoril (generieke naam sulindac)
- Daypro (generieke naam oxaprozin)
- Disalcid (generieke naam salsalaat)
- Dolobid (generieke naam diflunisal)
- Feldene (generieke naam piroxicam)
- Ibuprofen (merknamen zijn Motrin, Advil, Mediprin, Nuprin, Motrin IB)
- Indocin (generieke naam indomethacine)
- Ketoprofen (merknamen zijn Orudis, Oruvail, Actron, Orudis KT)
- Lodine (generieke naam etodolac)
- Meclomen (generieke naam meclofenamaatnatrium)
- Mobic (generieke naam meloxicam)
- Nalfon (generieke naam fenoprofen)
- Naproxen (merknamen omvatten Naprosyn, Aleve, Naprelan, Anaprox)
- Ponstel (generieke naam mefenamic acid)
- Relafen (generieke naam nabumetone)
- Tolectine (generieke naam tolmetin-natrium)
- Trilisaat (generieke naam choline magnesiumtrisalicylate)
- Voltaren (generieke naam diclofenacnatrium)
Hoe NSAID’s werken
In eenvoudige termen, NSAID’s werk door ontsteking te verminderen. Ze doen dit door het blokkeren van een sleutelenzym van ontsteking genaamd cyclo-oxygenase, dat arachidonzuur omzet in prostaglandinen en leukotriënen.
Prostaglandinen veroorzaken lokale ontsteking. Daarom verminderen NSAID’s door ontsteking van cyclo-oxygenase ontstekingen.
Een bepaalde NSAID werkt mogelijk beter voor u dan degene die u eerder hebt geprobeerd – of helemaal niet werkt. Dat komt door iets dat farmacokinetische verschillen wordt genoemd – het proces waardoor een medicijn wordt geabsorbeerd, gedistribueerd, gemetaboliseerd en geëlimineerd.
Meer over het enzym cyclo-oxygenase
Er zijn twee vormen van cyclo-oxygenase, bekend als COX-1 en COX-2. COX-1 is betrokken bij het handhaven van gezond maag- en nierweefsel. COX-2 is het enzym dat verantwoordelijk is voor ontsteking. Omdat traditionele NSAID’s zowel COX-1 als COX-2 blokkeren, kunnen ze ongewenste bijwerkingen hebben, zoals maagirritatie of een verminderde nierfunctie. Dat is de reden waarom onderzoekers NSAIDS ontwikkelden die COX-2 alleen blokkeren. Deze COX-2 selectieve remmers zijn de nieuwste groep van NSAID’s.
FDA-acties voor alle NSAID’s
In 2004 heeft de fabrikant van de COX-2-selectieve remmer Vioxx deze vrijwillig uit de handel genomen nadat uit studies bleek dat langdurig gebruik het risico op een hartaanval en beroerte zou kunnen verhogen. Een daaropvolgende beoordeling door de Amerikaanse Food and Drug Administration leidde tot de eis van 2005 dat alle niet-aspirine NSAID’s een gerelateerde waarschuwing dragen.
Het is belangrijk om deze potentiële risico’s met uw arts te bespreken. (De nasleep heeft slechts één COX-2-remmer op de markt achtergelaten – Celebrex.)
Effectiviteit van NSAID’s
- Pijn en ontsteking komen soms voor in een circadiaans ritme (dagelijkse ritmische cyclus op basis van een interval van 24 uur). Daarom kunnen NSAID’s op bepaalde momenten effectiever zijn.
- Ongeveer 60% van de patiënten reageert op elke afzonderlijke NSAID. Een proefperiode van drie weken moet u voldoende tijd geven om te weten of het medicijn voor u werkt. Helaas zal ongeveer 10% van de patiënten met reumatoïde artritis NSAID’s vinden die niet voor hen werken.
- NSAID’s kunnen de tekenen en symptomen van infectie maskeren.
- Ongunstige effecten van NSAID’s die op elk moment kunnen optreden, zijn onder meer nierfalen, leverfunctiestoornissen, bloeding en maag- (maag) ulceratie.
- NSAID’s (met name indomethacine) kunnen interfereren met medicijnen die worden gebruikt om hoge bloeddruk en hartfalen te beheersen (zoals bèta-adrenerge antagonisten, angiotensine-converterende enzymremmers of diuretica).
- Sommige onderzoekstudies suggereren dat langdurig NSAID-gebruik het gewrichtskraakbeenverlies kan versnellen, maar er is meer onderzoek nodig.
De onderste regel
Er kan niet worden voorspeld welke NSAID u het beste van dienst zal zijn. Geen enkele NSAID is bewezen superieur te zijn ten opzichte van de anderen voor pijnverlichting. Nadat een NSAID is geselecteerd, moet de dosis worden verhoogd totdat de pijn is verlicht of totdat de maximaal getolereerde dosis is bereikt. De reactie van de patiënt moet een richtlijn zijn voor het kiezen van de juiste dosis, met behulp van de laagst mogelijke dosis om pijnverlichting te verkrijgen. Bespreek altijd de voordelen en mogelijke risico’s van NSAID’s met uw arts.
