Moet Valproate (Depakote) worden gebruikt voor de behandeling van agitatie bij de ziekte van Alzheimer?

dementie behandelen, gedrag dementie, ziekte Alzheimer, antipsychotische medicatie, dementie kunnen, dementie Volgens

Valproaat is een medicijn dat wordt geclassificeerd als een anticonvulsivum en daarom wordt voorgeschreven om epileptische aanvallen te beheersen. Het wordt soms ook voorgeschreven om migraine te voorkomen en manische episodes bij een bipolaire stoornis te verminderen. Sommige artsen schrijven het ook voor om het uitdagende gedrag bij de ziekte van Alzheimer en andere vormen van dementie te behandelen.

Het gebruik van valproaat op deze manier wordt beschouwd als afwijkend omdat het niet is goedgekeurd door de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) voor dit gebruik.

"Valproaatproducten omvatten valproaatnatrium (Depacon), natriumvalproaatnatrium (Depakote, Depakote CP en Depakote ER), valproïnezuur (Depakene en Stavzor) en hun generieke geneesmiddelen", aldus de FDA.

Verschillende vormen van valproaat

Valproaat is er in verschillende vormen, waaronder tabletten, tabletten met verlengde afgifte, capsules met valproaat-hagelslag (deze capsules kunnen heel worden doorgeslikt of geopend en de inhoud wordt op zacht voedsel gestrooid voor mensen die moeite hebben met slikken) en injecties / IV’s voor degenen die geen orale medicatie kunnen innemen.

Waarom is Valproate gebruikt om uitdagend gedrag bij dementie te behandelen?

Een van de problemen bij de ziekte van Alzheimer is dat persoonlijkheden en gedragingen als gevolg van de ziekte kunnen veranderen. Enkele van de uitdagende gedragingen bij dementie kunnen zijn agitatie, rusteloosheid, strijdbaarheid, verbale agressie, weerstand tegen zorg, zwervend en paranoïde denken.

Het kan moeilijk zijn om te weten hoe te reageren op dit soort gedrag en emoties.

De medische gemeenschap heeft verschillende medicijnen geprobeerd om te proberen dit gedrag te verminderen, waaronder antipsychotische medicatie (die aanzienlijke negatieve bijwerkingen kan hebben en die sterk worden gereguleerd in de verpleeghuisindustrie), benzodiazepines (die ook met negatieve bijwerkingen en dubieuze effectiviteit gepaard gaan) en antidepressiva (die niet altijd effectief of geschikt zijn).

De conclusie is dat er over het algemeen geen zeer effectieve medicatie is om gedragsstoornissen bij dementie te behandelen.

Valproaat steeg dus als een mededinger in de poging om agitatie bij dementie te behandelen. Naast de hoop dat het een effectieve behandeling is, had valproate het voordeel dat het een medicijn was dat aanvankelijk iets meer onder de radar vloog in termen van de voorschriften van het verpleeghuis – die zich sterk concentreren op het verminderen en elimineren van antipsychotische medicatie in dementie maar niet zo gericht op valproaat.

Moet Valproate worden gebruikt voor de behandeling van uitdagend gedrag bij dementie?

Volgens meerdere onderzoeksstudies is het antwoord in het algemeen: Nee.

Waarom niet?

Het is vaak niet effectief. Hoewel er geïsoleerde anekdotische gevallen van effectiviteit zijn, concludeerden beoordelingen van meerdere onderzoeken dat valproaat niet nuttiger was dan een placebo (valse pil) in het verminderen van het uitdagende gedrag van dementie.

Volgens een andere studie gepubliceerd in JAMA Psychiatry, kon valproïne ook de cognitieve progressie van dementie niet vertragen, een voordeel dat niet werd verwacht met het gebruik ervan.

Bijwerkingen

Bij meerdere onderzoeken werd ook vastgesteld dat de deelnemers die valproaat kregen een hoog risico op bijwerkingen van de medicatie liepen.

Die bijwerkingen omvatten trombocytopenie (verlaagde bloedplaatjes), toegenomen onrust, loopstoornissen, tremor, sedatie en slaperigheid, misselijkheid, braken en diarree.

Alternatieven voor Valproaat

In plaats van te zoeken naar de medicijnfles om moeilijk gedrag bij dementie aan te passen, moet de eerste strategie altijd een niet-medicamenteuze aanpak zijn. Denk aan factoren die dit gedrag zouden kunnen veroorzaken, zoals het milieu, fysieke pijn, ongemak of rusteloosheid, en probeer die mogelijke oorzaken aan te pakken en aan te passen.

Maak gebruik van strategieën zoals de persoon enige tijd gunnen om alleen te kalmeren en dan later terug te komen om de taak te voltooien die u probeert te volbrengen.

Tot slot, erken dat stress en burn-out van de verzorger het gedrag van iemand met dementie kunnen verergeren. Controleer uzelf op tekenen van verzorgeroverlast en gebruik familie, vrienden en gemeenschapsbronnen om u te ondersteunen in de rol van uw verzorger.

Een woord van heel goed

Het is normaal en gepast om behandelingen te zoeken die helpen bij het moeilijke gedrag dat zich vaak bij dementie ontwikkelt. Helaas moeten we nog steeds een consistent veilige en effectieve medicatie voor dit doel vinden.

Zorg daarom voor ondersteuning als verzorger, aangezien de gedrags- en psychologische symptomen van dementie stressvol kunnen zijn. Deze ondersteuning kan u helpen om u minder geïsoleerd te voelen en zorgverleners toe te staan ​​om verschillende strategieën te delen die nuttig voor hen zijn geweest.

Like this post? Please share to your friends: