Melatonine staat van oudsher bekend als een behandeling voor jetlag en slapeloosheid. De geïntegreerde medische wereld beveelt het in toenemende mate aan voor vrouwen met borstkanker en voor fibromyalgie en chronisch vermoeidheidssymptoom. Maar melatonine wint steeds meer belang aan het vermogen om uw schildklier en hormonen te beïnvloeden.
Melatonine is een hormoon zelf, geproduceerd door de pijnappelklier, een kleine klier in de hersenen.
De pijnappelklier wordt beschouwd als de hoofdcontroller van de klok van ons lichaam, inclusief onze dagelijkse circadiane klok die ons vertelt wanneer we moeten slapen en wanneer we moeten ontwaken, en de biologische klok op langere termijn die belangrijke hormonale mijlpalen dicteert, zoals wanneer we gaan de puberteit en de menopauze in.
De pijnappelklier regelt de circadiane ritmen door melatonine vrij te maken, een hormoon dat voornamelijk ’s nachts wordt aangemaakt. Melatoninesynthese en -afgifte wordt voornamelijk gestimuleerd door duisternis.
Op basis van zijn rol in het circadiane ritme en de slaap, is melatonine bekend geworden als een nuttig slaaphulpmiddel, als een behandeling om jetlagverlies te voorkomen en de lichaamsklok opnieuw in te stellen naar een nieuwe tijdzone, en voor nachtdienstmedewerkers die moeite hebben met slapen .
Het was als slaapmiddel dat ik ’s nachts voor het eerst melatonine begon te gebruiken toen ik in de perimenopauze was. Ik was vaker wakker geworden en was vaak niet in staat om in slaap te vallen. Toen ik ’s ochtends wakker werd, voelde ik me vaag en moe.
Ik begon met het nemen van een lage dosis melatonine (3 mg), die ik rond 23:00 uur nam, ongeveer een uur voordat ik meestal in slaap viel. Na een week merkte ik dat ik minder vaak wakker werd en toen ik dat deed, kon ik me omdraaien en gemakkelijk weer in slaap vallen. Sterker nog, ik werd ’s morgens wakker en voelde me fris en energiek, in een goed humeur.
Nog verbazingwekkender was ik eigenlijk een paar minuten voor mijn alarm wakker. (Dit is absoluut niet kenmerkend, omdat ik meestal een van die mensen was die meerdere keren op de snoozelbar sloeg en pas toen met tegenzin me uit het bed gooide. Dus was het heel ongewoon om voor het alarm wakker te zijn!)
Bij de tijd dat ik de melatonine startte, was ik ook goed in mijn perimenopauze. Ik had een grillige periode van twee jaar en het was vijf maanden geleden sinds mijn laatste menstruatie. Ik had een periode van opvliegers doorstaan met een supplement dat Royal Maca heette en de opvliegers waren verdwenen. Ik had mijn arts gezien, die ontdekte dat ik extreem hoge FSH- en LH-niveaus-markers had die de menopauze kunnen bevestigen bij een vrouw die geen periodes meer heeft – en mijn oestrogeen- en progesteron-spiegels waren laag. Dus mijn arts en ik namen allebei aan dat ik in de menopauze zat – alles wat ik nodig had was om de volledige 12 maanden zonder periode te gaan, en het zou officieel zijn. En dus verraste wat er daarna gebeurde.
Ongeveer twee maanden nadat ik met de melatonine was begonnen, keerden mijn menstruaties terug. En toen ze terugkwamen, waren ze heel normaal. Ze waren niet ongewoon zwaar, zoals ze eerder waren geweest. De kleur was normaal en misschien wel het meest verrassende van allemaal, ze begonnen regelmatig elke 28 dagen te komen, wat al enkele jaren niet was gebeurd.
Ik heb de melatonine niet onmiddellijk aangesloten op de terugkeer van een normale menstruatiecyclus. Maar met niets anders veranderd in mijn regime, moest ik me afvragen of genormaliseerde menstruatiecycli bij perimenopauzale / menopauzale vrouwen een bekende bijwerking van melatonine waren. Ik verdiepte me in het onderzoek. En toen ontdekte ik Dr. Walter Pierpaoli en zijn fascinerende en baanbrekende onderzoek naar melatonine.
Melatonine en onze hormonen
De Italiaanse arts Walter Pierpaoli, MD, creëerde in 1996 een sensatie met de wereldwijde uitgave van zijn boek The Melatonin Miracle: Nature’s Age-Reversing, Disease-Fighting, Sex-Enhancing Hormone.
Het boek was een bestseller en Dr. Pierpaoli’s Melatonin Miracle introduceerde Amerikanen bij melatonine, dat net een paar jaar eerder zonder recept verkrijgbaar was in de VS, en zijn rol als slaapmiddel, jetlagremedie, immuunversterker en potentiële antioxidante kankerbestrijder.
Maar het boek was geen eenmalige inspanning van Dr. Pierpaoli. Al decennia lang onderzoekt en bestudeert hij melatonine en de effecten ervan.
Nadat ik het document van Dr. Pierpaoli heb gelezen, heb ik ook een onderzoekstijdschrift gelezen waaraan hij heeft bijgedragen, de Annals of the The New York Academy of Sciences van december 2005, getiteld Reversal of Aging: Reset the Pineal Clock. Deze editie van de Annals bevatte tal van wetenschappelijke artikelen en onderzoeksresultaten met betrekking tot melatonine, waaronder verschillende rapporten van Dr. Pierpaoli. Ik had ook het genoegen om persoonlijk met Dr. Pierpaoli te praten, om meer te weten te komen over zijn ideeën over melatonine en reproductieve en schildklierhormonen.
Ik heb geleerd dat veel onderzoekers melatonine veel meer als een hormonaal slaaphulpmiddel beschouwen. In plaats daarvan beschouwen ze melatonine meer als een chemische bemiddelaar die werkt op manieren die we niet volledig begrijpen, maar die Dr. Pierpaoli en anderen uitgebreid bestuderen.
Wat Dr. Pierpaoli in zijn boek en onderzoeksresultaten verklaart, is dat de pijnappelklier steeds minder melatonine produceert naarmate we ouder worden, maar als melatoninesupplementen worden ingenomen wanneer het melatoninegehalte van nature afneemt, kunnen sommige effecten van veroudering vertraagd zijn, gestopt of zelfs, zegt Dr. Pierpaoli, omgekeerd. Dr. Pierpaoli gelooft ook dat melatonine niet alleen de circadiaanse ritmen van de kielzogslaapcycli opnieuw kan synchroniseren, maar ook het endocriene systeem in het algemeen.
Dr. Pierpaoli beweert dat het verstrekken van extra melatonine, in een dosis van 3 mg per nacht, de pijnappelklier toestaat om als het ware te "rusten", en de pijnappelklier beschermt tegen veroudering, wat dan het verouderingsproces voor andere klieren en organen vertraagt . Het is een controversiële theorie, maar Dr. Pierpaoli en anderen hebben enkele intrigerende onderzoeken uitgevoerd die suggereren dat hij ergens mee bezig is.
In zijn geschriften beschrijft Dr. Pierpaoli dierstudies die aantonen dat oudere dieren die behandeld werden met melatonine, terugkeerden naar normale dagelijkse cycli van schildklierhormonen. Muizen die 24 maanden oud waren en behandeld met melatonine, 24 maanden is het muizenequivalent van 75 jaar oud voor mensen, hadden eierstokken die dubbel zo groot waren als onbehandelde muizen, wat duidt op een meer jeugdige seksuele functie. Dr. Pierpaoli transplanteerde ook de pijnappelklier van ouder wordende muizen in jonge muizen en omgekeerd. De jonge muizen met de oude pijnappelklier ontwikkelden allerlei aandoeningen die verband hielden met ouder worden, werden minder krachtig en vruchtbaar en stierven veel jonger dan normaal. De oude muizen met de jonge pijnappelklier droegen haren, kregen meer energie, ontwikkelden een hernieuwde geslachtsdrift en leefden gemiddeld zo lang dat als ze mensen waren, ze al 100 jaar energiek, actief, gezond en seksueel actief waren geweest oud.
Maar wat mijn eigen verrassende terugkeer van normale menstruatiecycli verklaarde, was een Italiaanse studie uitgevoerd door Dr. Pierpaoli waarin werd gekeken naar perimenopauzale en menopauzale vrouwen van 42 tot 62 jaar, waarbij de effecten van een dagelijkse dosis van 3 mg synthetisch melatonine gedurende zes maanden werden geëvalueerd. Die studie wees uit dat de melatonine de oestrogeenspiegels verhoogde en de schildklierfunctie verbeterde. De vrouwen onder de 50 jaar die melatonine gebruikten, hadden ook een verlaagd luteïniserend hormoon (LH) en follikelstimulerend hormoon (FSH) -niveau als gevolg van de melatonine. Bij sommige van de jongere vrouwen werden de normale menstruatiecycli hersteld. En verrassend genoeg keerde een aantal vrouwen die al in de menopauze zaten zelfs terug naar normale menstruatiecycli. Kort gezegd, volgens Dr. Pierpaoli en zijn collega-onderzoekers, vertraagde een lage dosis melatonine – of in sommige gevallen blijkbaar reversibele karakteristieke endocriene veranderingen die optreden tijdens de menopauze.
Met betrekking tot de schildklier leek de melatonine de TSH-spiegel niet te veranderen, maar hielp het de conversie van T4 naar T3 te vergemakkelijken, wat resulteerde in verhoogde T3-niveaus in de studiegroep.
Een opmerkelijke 96 procent van de vrouwen in de studie die melatonine hadden ingenomen, rapporteerde ook het totale verdwijnen van ochtenddepressie, een symptoom dat veel voorkomt bij vrouwen in de overgang en de menopauze. De vrouwen hadden ook minder klachten over opvliegers, minder hartkloppingen, en een betere kwaliteit en duur van de slaap.
Hoewel dit geen grote studie was, werd het rigoureus uitgevoerd en suggereert dat melatonine een sleutelrol kan spelen bij hormonale regulatie van perimenopausale en menopauzale vrouwen, en misschien nog meer bij mensen met onevenwichtigheden in de schildklier.
Dr. Pierpaoli is van mening dat de daling van melatonine die plaatsvindt in de jaren veertig van een vrouw, het hormonale signaal kan zijn dat het lichaam vertelt om de perimenopausale overgang te beginnen. We weten dat bij vrouwen van 40 tot 44, melatonine meestal aanzienlijk afneemt. Interessant is dat dit het punt is dat vaak het begin van de perimenopauze is. Het volgende belangrijke punt van melatonine-achteruitgang is van 50 tot 54 jaar, rond het moment waarop de menstruatie uiteindelijk voorgoed stopt bij de meeste vrouwen.
De intrigerende theorie van dr. Pierpaoli kreeg steun bij de bevindingen van een onderzoek uit 2008 dat werd gerapporteerd in het tijdschrift Menopause. Uit die studie bleek dat de pijnappelklier, via melatonine, betrokken is bij de mechanismen die het begin van de menopauze reguleren, en door hogere niveaus van melatonine te handhaven, kan het begin van de menopauze worden uitgesteld.
Dr. Pierpaoli is zonder enige twijfel een ijverige voorstander van melatonine. De arts zelf is een goede reclame voor zijn anti-verouderingsaanpak, meer dan 80, energiek en het bijhouden van een rigoureus schema van activiteiten, onderzoek, spreken, schrijven en reizen over de hele wereld. Dr. Pierpaoli zei dat als hij terug zou kunnen gaan in de tijd, wetend wat hij weet, hij op ongeveer 30-jarige leeftijd melatonine zou gaan nemen.
Dr. Pierpaoli beweert dat melatonine werkt als een hormonaal adaptogeen en helpt de bijnier, schildklier en reproductieve hormonen te matigen en het handhaven van de dag-nacht, maandelijkse, seizoensgebonden en levenslange cycliciteit van hormonen. Dr. Pierpaoli gelooft ook dat melatonine de dichtheid van oestrogeenreceptoren in doelweefsels zoals de borsten, baarmoeder en eierstokken verhoogt en hun gevoeligheid verbetert.
Enkele van de andere effecten van melatonine gerapporteerd door Dr. Pierpaoli zijn onder meer:
- helpt de cortisolspiegels in evenwicht te houden
- voorkomt atrofie van de eierstokken, vagina en baarmoeder
- verlengt de vruchtbaarheid
- verhoogt HDL ("goed") cholesterol
- verlaagt de bloeddruk
Zegt Dr. Pierpaoli:
Melatonine is zelf geen hormoon, maar echt een ‘koningin van alle hormonen’, die het hele ‘hormonale orkest’ controleert en aanstuurt.
Andere dokters op melatonine
Dr. Pierpaoli is niet de enige voorstander van melatonine. Schildklier- en hormoondeskundige David Brownstein, MD, adviseert dat melatonine voor de meeste patiënten ‘ongelooflijk veilig’ is. Dr. Brownstein zegt:
Melatonine met een lage dosis kan een ongelooflijk nuttig onderdeel zijn van hormoonbalancering. Niet alleen is het nuttig voor de slaap, maar het is ook nuttig voor het helpen van de andere hormonen, en in het bijzonder voor een verbeterde T4 tot T3-omzetting.
Dr. Jacob Teitelbaum, die werkt met chronisch vermoeidheidssyndroom, fibromyalgie en schildklierpatiënten, is van mening dat de effectiviteit van melatonine kan worden veroorzaakt door het vermogen om een goede nachtrust te bevorderen. Dr. Teitelbaum:
Wat er gebeurt, is wanneer je geen slaap hebt, je het hele systeem onderdrukt. Een goede nachtrust is het herstellen van de hypothalamische functie. En de melatonine zorgt op zijn minst voor een betere slaapkwaliteit. En bovendien, in het hele hormoonsysteem, kan de pijnappelklier worden beschouwd als de leider van het hele orkest. Als het traag is, kan de rest van het hormonale systeem traag zijn.
Suppletie met melatonine
Hoe vul je melatonine aan?
Dr. Pierpaoli’s aanbeveling is om 3 mg van de in de tijd vrijgegeven melatonine in te nemen, om 11 uur ’s morgens. of een uur voordat je gaat slapen, wat het eerste is. Hierdoor kunt u een "melatoninestoot" hebben op het moment dat het lichaam het op natuurlijke wijze zou produceren.
De belangrijkste bijwerkingen in de literatuur van laaggedoseerde melatonine lijken wat ochtendmisselijkheid, levendige dromen en nachtmerries te zijn, of lichte hoofdpijn na gebruik bij een klein percentage van de gebruikers. Dit is een teken dat u wellicht terug wilt naar een lagere dosis.
Volgens hormoon en schildklierdeskundige Richard Shames, MD:
Je zou kunnen beginnen met 3 mg, en dan kijken of je net zo goed een voordeel kunt krijgen van naar 2 mg gaan, en dan mogelijk naar 1 mg. Mijn algemene mening is dat het niet waarschijnlijk is dat een dosis van 1 mg hoofdpijn en depressie als bijwerking zal veroorzaken.
Er zijn echt geen gepubliceerde langetermijnstudies die de gegevens van laaggedoseerde melatonine evalueren. Maar alle artsen met wie ik heb gesproken, veel mensen die zelf een lage dosis melatonine gebruiken en het aanbevelen aan patiënten, zijn van mening dat we op basis van de resultaten van kortetermijnstudies waarschijnlijk geen problemen zullen ontdekken met langdurig gebruik van lage dosis melatonine. Melatonine mag echter niet worden gebruikt door vrouwen die zwanger zijn of borstvoeding geven.
Als u geïnteresseerd bent in aanvulling met melatonine, kies dan zorgvuldig uw merk nadat u met uw arts hebt gesproken. U wilt ervoor zorgen dat u een zuivere melatonine van farmaceutische kwaliteit krijgt en deskundigen suggereren dat u alleen synthetische melatonine en niet melatonine afgeleid van dieren gebruikt.
Je zult soms horen dat melatonine niet wordt aanbevolen voor mensen met een auto-immuunziekte, en voor vrouwen die problemen hebben met de schildklier als gevolg van de auto-immuunziekte van Hashimoto of Graves, lijkt dit misschien problematisch. Het is nog steeds een controversieel probleem. Maar ik vroeg Dr. Pierpaoli hierover en hij zei dat er één geïsoleerd geval was waarbij melatonine werd gekoppeld aan auto-immune hepatitis. Hij zei dat de zorgen ongegrond zijn, dat de melatonine lijkt te helpen het immuunsysteem goed te laten functioneren, niet over de functie, zoals nadeligen suggereren. Dr. Pierpaoli voelt – samen met andere artsen waarmee ik sprak – dat melatonine nuttig is voor auto-immuunziekten. hij legde uit waarom hij in een interview gaf aan International Anti-Ageing Systems, een in het Verenigd Koninkrijk gevestigde apotheek:
Wat betreft auto-immuniteit, melatonine moet worden gebruikt bij auto-immuunziekten, simpelweg omdat het een normale immuunreactie en het vermogen van het immuunsysteem om te herstellen erkennen "zelf" antigenen. We hebben volledig herstel waargenomen! De etiologie van alle auto-immuunziekten die de huid, de klieren, het bloed en elk ander weefsel aantasten, is gebaseerd op aangeboren of verworven onvermogen om onze eigen lichaamsweefsels te herkennen en zo een auto-immuunreactie op te zetten. Veroudering zelf is grotendeels een verborgen, latent en verraderlijk auto-immuunproces dat leidt tot vasculitis (sclerose van bloedvaten), auto-antilichamen en kanker. Ons werk van 40 jaar heeft geleid tot de demonstratie dat de immuniteit volledig onder hormonale controle staat. Melatonine verhoogt de synthese van agressieve auto-antilichamen niet, integendeel, het zal geleidelijk leiden tot genezing van de onderliggende basale hormonale afwijkingen en het initiëren van het auto-immuunproces.
Pierpaoli, Walter "Omkering van veroudering: de pijnappelklier opnieuw instellen." December 2005, Wiley-Blackwell. Online.
