Een commentaar van september 2016 in The New York Times riep op tot een proef met lage -carb-diëten voor het plegen van bariatrische chirurgie. Dit heeft een onmiddellijke, oppervlakkige oproep aan diegenen onder ons die zich inzetten voor levensstijl als medicijn. Dit zijn de remedies in de keuken in plaats van de operatiekamer! Helaas is dit commentaar echter misleidend. Er is geen basis voor een selectief argument voor koolhydraatarme diëten; ze zijn net zo geschikt om op korte termijn te werken en falen na verloop van tijd, net als elk ander.
Hoewel er een goede verslaggeving is over voeding en gezondheid, is er veel dat misvattingen en denkfouten bestendigt; het zou onmogelijk zijn om ze allemaal hier aan te pakken. Maar dit stuk New York Times is is de moeite waard om te verkennen en op te helderen, vooral vanwege het grotere, belangrijke gesprek dat het oproept. Garth Davis, MD, is lid van de True Health Initiative Council en is uniek gekwalificeerd om te onthullen hoe de auteurs van dit artikel de rol van chirurgie voor gewichtsverlies verkeerd hebben voorgesteld, wat behoorlijk effectief is wanneer het oordeelkundig wordt toegepast. Hij beoefent medisch en chirurgisch gewichtsverlies in Houston, waar hij de medische directeur is van de afslankchirurgie in het Memorial City Hospital. Hij is ook de auteur van de boeken
Proteinaholic: waarom onze obsessie met vlees ons de nek omdraait , eneen gids voor gewichtsverlies chirurgie .Dr. Davis kijkt vanaf de hoogte en biedt een realiteitscheck over de voedingspatronen die het meest betrouwbaar en consistent zijn gekoppeld aan een blijvende gewichtscontrole en levenslange promotie van de gezondheid.
Een afslankingsperspectief van een chirurg: Garth Davis, MD
Als chirurg en specialist in gewichtsverlies die meer dan 15 jaar lang duizenden patiënten hebben behandeld, was ik verrast door het recente opiniestuk van de New York Times: "Voordat u $ 26.000 uitgeeft aan gewicht Loss Surgery, Do This. " Het stuk staat vol met drogredenen die ik graag wil bespreken.
Ten eerste: De auteurs impliceren dat chirurgie voor gewichtsverlies niet effectief is. De effectiviteit van een operatie voor gewichtsverlies is gedurende vele jaren gevalideerd met grote onderzoeken. Terwijl de auteurs de aandacht vestigen op verschillende onderzoeksdocumenten, werden ze allemaal uitgevoerd gedurende korte perioden. Vervolgens proberen de auteurs om gewichtsverliesoperaties te vergelijken met koolhydraatarme diëten. Nogmaals, zij kunnen deze vergelijking niet nauwkeurig maken. Langetermijnstudies over koolhydraatarme diëten ontbreken omdat mensen zich vanwege de bijwerkingen gewoon niet aan hen kunnen houden.
Korte termijn bijwerkingen van koolhydraatarme diëten zijn constipatie, zwakte, duizeligheid, hoofdpijn, verwardheid, buikpijn, prikkelbaarheid, misselijkheid, braken, depressie, cognitieve stoornissen en spierkrampen. Langdurige bijwerkingen van koolhydraatarme diëten kunnen zijn: hoog cholesterol, hart- en vaatziekten, nierstenen, botverlies, erectiestoornissen, ondervoeding en een verhoogd risico op kanker.
De auteurs vestigen de aandacht op een paper na 10 patiënten gedurende twee weken. Studies die zo klein zijn en voor zo’n korte termijn zijn gedaan, geven ons niet genoeg gegevens om ingrijpende beweringen te doen.
Als mensen zijn behandeld met zowel koolhydraatarme diëten als met maag-bypass, kunnen de resultaten niet eens vergeleken worden.
Vijf jaar later zie ik 80 procent tot 85 procent van mijn maagomleidingspatiënten af van hun diabetische medicatie, wat zeer de moeite waard is. Er zijn geen vijf jaar durende onderzoeken naar koolhydraatarme diëten, omdat de meeste mensen het gewoon niet zo lang volhouden.
Ten tweede: de auteurs lijken te veronderstellen dat patiënten die bariatrische chirurgen hebben gezien, nog nooit op dieet zijn geweest.
In feite hebben al onze praktijkpatiënten meerdere malen geprobeerd om gewicht te verliezen. Velen hebben sinds "vetkampen" als kinderen een dieet gevolgd. Het belangrijkste dieet van onze patiënten is het Atkins-dieet (een populaire koolhydraatbeperkte aanpak), vaak vele malen, wat leidt tot een angst voor koolhydraten.
Niemand gaat naar de operatie zonder een dappere poging te hebben gedaan om op dieet te gaan. Voor veel verzekeringsmaatschappijen zijn pre-operatieve pogingen tot een dieet verplicht en ik ken heel weinig chirurgen die een patiënt zouden opereren die nog nooit heeft geprobeerd om af te vallen.
Derde
:
De auteurs onthullen een gebrek aan kennis over het wortelmechanisme dat diabetes veroorzaakt.
Ze lijken te veronderstellen dat diabetes gewoon een gevolg is van een hoge bloedsuikerspiegel, terwijl de hoge suiker in feite het symptoom is, en niet de oorzaak, van diabetes. Een lagere inname van koolhydraten zal de bloedsuikerspiegel doen dalen, maar het gaat niet over de centrale kwestie – het lichaam kan de koolhydraten niet langer verwerken.In werkelijkheid wordt diabetes veroorzaakt door de opname van vet in spier- en levercellen. Dit bemoeilijkt sterk het vermogen van het lichaam om insulinereceptoren te maken en zonder insulinereceptoren kan geen suiker in de cel komen. Het koolhydraatarme dieet zal de bloedsuikerspiegel verlagen, maar het onderliggende probleem van insulineresistentie zal niet worden opgelost. Ten vierde:
De auteurs lijken te suggereren dat het koolhydraatarme dieet tot voor kort het favoriete en enige dieet voor diabetes was.
Dit is gewoon fout. In feite, aan de Duke University in de jaren 1940, behandelde Walter Kempner, MD, met succes het rijstdieet.
Gerandomiseerde klinische onderzoeken die in 1976 begonnen, benadrukken gezamenlijk de werkzaamheid van een plantaardig dieet bij diabetesmanagement. En recente onderzoeken die werden gefinancierd door de National Institutes of Health (NIH) hebben ons laten zien dat plantaardige voeding nog effectiever is dan het dieetplan van de traditionele American Diabetes Association (ADA). Dientengevolge omvat de ADA op planten gebaseerde eetpatronen als een maaltijdplanningsoptie in hun voedingsaanbevelingen voor mensen met diabetes. Echt, elk caloriebeperkt dieet zal voordelen hebben met betrekking tot het beheersen van de bloedsuikerspiegel.
Ten vijfde: de auteurs insinueren dat koolhydraatarme diëten op een of andere manier ten onrechte zijn opgegeven en moeten worden teruggebracht.
Het idee is dat koolhydraatarme diëten werkten, maar de "vetarme rage" vroegtijdig en ten onrechte een einde maakte aan de populariteit van het koolhydraatarme dieet. Low-carb diëten bestaan al sinds de jaren 1800. Er zijn in de loop der jaren talloze best verkochte boeken geweest die low-carb aanzagen als een heilige graal. Toch is het dieet herhaaldelijk uit de gratie geraakt, niet vanwege een saaie samenzwering, maar omdat de bijwerkingen ervan hebben voorkomen dat het op lange termijn wordt gebruikt.
Ik heb jarenlang deelgenomen aan de jaarlijkse bijeenkomst van de American Society of Bariatric Physicians (nu OMA genaamd); koolhydraatarme diëten waren een hoeksteen van de therapie voor deze organisatie. Ze zijn doorgegaan met het gebruik van dit dieet en hebben het niet opgegeven, zoals de auteurs willen.
Mijn vraag is of koolhydraatarme diëten door de overgrote meerderheid van mijn patiënten meerdere keren worden gebruikt en door de meerderheid van de artsen worden gebruikt in een poging om diabetes en obesitas te behandelen, waarom hebben we dan nog steeds zo’n enorm probleem? Het is duidelijk dat koolhydraatarme diëten niet werken als een oplossing voor de lange termijn. Zoals ik tegen mijn patiënten zeg: "Als je doet wat je altijd hebt gedaan, krijg je wat je altijd hebt gekregen."
Een ziekelijke zwaarlijvige patiënt met diabetes vertellen om nog een ander koolhydraatarm dieet te volgen, is een vorm van vetverbranding en is het volledig ongepaste beheer van deze ziekte.
Hoe kun je diabetes type 2 het beste voorkomen en omkeren?
Stel jezelf de volgende vraag: Welke samenlevingen in de wereld hebben de meest blijvende algehele gezondheid en de laagste diabetespercentages? De National Geographic Blue Zones-studie vond verschillende gebieden in de wereld met een onberispelijke gezondheid en het grootste aantal honderdplussers per hoofd van de bevolking. De voedingspatronen van deze ongelijksoortige gemeenschappen delen een veel voorkomende rode draad – ze worden allemaal gedomineerd door voedsel dat rijk is aan koolhydraten.
Aziaten eten in het verleden koolhydraten zoals rijst en zoete aardappelen als hoofdbestanddeel. En terwijl diabetes in Azië ooit zo goed als onbestaande was, beginnen nu China en andere Aziatische landen stijgende percentages van de ziekte te zien – niet vanwege de koolhydraten, maar vanwege het vlees dat steeds centraler in het dieet wordt.
Terwijl de media oververtegenwoordigde, vaak misplaatste informatie over koolhydraatarme diëten blijft afdrukken, reageren lezers met een intense angst voor koolhydraten. Deze angst leidt tot een hoge consumptie van vleesproducten. Deze verhoogde vleesconsumptie is problematisch, omdat het kan bijdragen aan hypertensie en hartaandoeningen terwijl het uw risico op kanker verhoogt.
Ik ben het met de auteurs eens dat we bij sommige mensen de noodzaak van een operatie door een dieet kunnen elimineren, maar dat dieet moet heel hoog zijn in fruit, groenten, peulvruchten en volle granen. Mijn suggestie aan patiënten die te maken hebben met obesitas en diabetes is om overwegend hele voedingsmiddelen, plantaardige voeding en lichaamsbeweging te eten. Ze moeten de crash / rage-diëten opgeven en zich richten op gezond plantaardig voedsel dat ervoor gezorgd heeft dat veel samenlevingen een gezond en ziektevrij leven leiden.
Als obesitas of diabetes type 2 ernstig is, is chirurgie een buitengewoon effectief hulpmiddel. Geen enkel dieet heeft overal in de buurt van de bewezen effectiviteit van chirurgie, en in dit moderne tijdperk is een operatie een zeer veilige optie. Dat gezegd hebbende, moet de tool worden gebruikt om te veranderen naar een gezondere levensstijl en niet als een doel op zichzelf.
