Als uw arts denkt dat u galstenen heeft, zult u waarschijnlijk verder worden getest, waarschijnlijk met beeldvorming, zoals een echografie of computertomografie (CT) -scan. Dit is om zijn of haar vermoedens te bevestigen en mogelijk te helpen om andere aandoeningen uit te sluiten die in de plaats zouden kunnen komen, zoals een nierinfectie, prikkelbare darmsyndroom of chronische pancreatitis.
Hier is een blik op tests en procedures die vaak worden gebruikt voor het diagnosticeren en evalueren van galblaas- en galwegaandoeningen.
Labs
Een bloedtest zal geen galstenen diagnosticeren en zal waarschijnlijk normaal zijn als u een ongecompliceerde case hebt, maar u kunt toch wat bloedwerk hebben gedaan om te controleren op infectie of ontsteking van uw lever, pancreas, galwegen of galblaas. Tests kunnen ook complicaties van galstenen, zoals pancreatitis of geelzucht, aantonen en ook andere ziekten met vergelijkbare symptomen uitsluiten.
Beeldvorming
Het zien van een beeld van wat er gaande is in uw galblaas en galkanalen is het belangrijkste element voor het maken van een nauwkeurige diagnose. Er zijn een aantal beeldvormende tests die uw arts kan gebruiken om galstenen te diagnosticeren en om andere aandoeningen uit te sluiten.
Ultrasound
Ultrasound maakt gebruik van geluidsgolven om de galkanalen, lever en pancreas zichtbaar te maken. Wanneer er galstenen aanwezig zijn, worden ze gezien in de galblaas of in de galwegen.
Het wordt beschouwd als de test voor symptomen van galkoloden en is de eerste test die wordt overwogen als een arts galstenen vermoedt.
Er is weinig risico verbonden aan de echografie-test en het is de meest voorkomende en beste test voor het diagnosticeren van galstenen. Bij patiënten met obesitas of bij patiënten die recentelijk hebben gegeten, kan de echografie geen galstenen opnemen.
Endoscopische echografie
Een endoscopische echografie maakt gebruik van een scoop met een echografie aan het uiteinde van het instrument. De speciale echografie scope wordt doorgegeven in de darmen waar medische professionals een interne visualisatie van de galkanalen, galblaas en pancreas kanalen krijgen.
Speciale training is vereist om de endoscopische echografie te gebruiken, die soms wordt gebruikt om galbuisstenen te vinden die mogelijk worden gemist door reguliere echografie. Andere toepassingen voor de endoscopische echografie omvatten de diagnose van alvleesklierkanker en kanker van de galkanalen.
Computerized Tomography (CT) Scan
Hoewel de CT-scan galstenen kan identificeren, is deze meestal niet zo effectief als de echografie. Een CT-scan kan ook kanker in de lever en pancreas diagnosticeren. Deze test is de geprefereerde methode om de ernst van pancreatitis te beoordelen.
Endoscopische retrograde cholangiopancreatografie (ERCP)
ERCP is een ander type endoscooptest uitgevoerd met röntgenstralen die toegang biedt tot de galkanalen en pancreaskanalen. De ERCP maakt het ook mogelijk dat galstenen die tijdens de procedure worden ontdekt, uit de galkanalen of de pancreaskanalen worden verwijderd. Deze test is redelijk invasief.
Magnetische resonantie cholangiopancreatografie (MRCP)
MRCP maakt gebruik van apparatuur voor magnetische resonantie beeldvorming (MRI) die speciale computersoftware gebruikt om beelden van de galkanalen en pancreaskanalen te maken. Deze niet-invasieve test doet dit op een manier die vergelijkbaar is met ERCP zonder de noodzaak van een interne scope. Wanneer MRCP abnormale resultaten onthult, is verdere evaluatie (met ERCP) of behandeling (met chirurgie) noodzakelijk.
Hydroxyliminodiazijnzuur (HIDA) -scan
Ook bekend als hepatobiliaire scan of cholescintigrafie, gebruikt dit radioactief materiaal dat in uw ader is geïnjecteerd om foto’s te tonen van uw galwegen die door een speciale camera zijn genomen. U kunt ook een stof krijgen die ervoor zorgt dat uw galblaas samentrekt, zodat de scan dat ook kan oppikken.
Deze test wordt meestal gebruikt om te zien of uw galwegen geblokkeerd zijn of dat uw galblaas niet samentrekt zoals zou moeten.
Uw behandeling zal waarschijnlijk afhangen van de resultaten van uw beeldvormingstests. Als uw galstenen werden gedetecteerd via beeldvorming, maar zonder symptomen te vertonen, kan uw arts u adviseren af te wachten en te zien of de symptomen zich ontwikkelen. Galstenen zonder symptomen, ook wel silent gallstones genoemd, hebben meestal geen behandeling nodig.
Differentiële diagnoses
Soms kunnen symptomen van galstenen overlappen met andere aandoeningen. Daarom moet uw arts deze andere aandoeningen regelen voordat u met galstenen wordt gediagnosticeerd. De laboratorium- en beeldvormingsproeven die hierboven zijn besproken, kunnen helpen om deze voorwaarden van elkaar te onderscheiden.
Sommige stoornissen met vergelijkbare symptomen van de bovenbuik en samen met galstenen zijn onder meer:
- Hepatitis
- Chronische pancreatitis
- Prikkelbare darmsyndroom
- Ischemische hartziekte
- Gastro-oesofageale refluxziekte
- Maagzweer Pijn "Nierinfectie
- Ureterstenen (stenen in uw ureter)
- Functionele galblaasstoornis, dat is wanneer u pijn in uw galblaas hebt, maar geen galstenen
- Sfincter van Oddi-disfunctie, die pijn kan veroorzaken uit de back-up van de gal
- Het is mogelijk om sommige van deze aandoeningen bovendien te hebben en niet-gerelateerd naar galstenen; je kunt bijvoorbeeld zowel het prikkelbare darm syndroom als galsteen hebben.
En omdat galstenen extra gezondheidsrisico’s kunnen veroorzaken, is het mogelijk voor iemand wiens galstenen onbehandeld zijn om tegelijkertijd een gerelateerde complicatie te diagnosticeren, waaronder acute cholecystitis (galblaasontsteking), choledocholithiasis (wanneer een galsteen vast komt te zitten in een van de gal ductus), acute pancreatitis en acute cholangitis (een infectie in de galwegen).
Uw arts kan aanvullende tests uitvoeren als hij of zij denkt dat u naast of in plaats van galstenen een van deze andere aandoeningen heeft.
