hiv-resistentie is een probleem dat elke persoon in therapie uiteindelijk zal tegenkomen. Het kan zich soms vanzelf ontwikkelen na jaren van behandeling of, meer algemeen, wanneer een persoon er niet in slaagt om de medicijnen te nemen zoals voorgeschreven. Nog zorgwekkender is het feit dat de drugsweerstand van persoon tot persoon kan worden overgedragen via seksueel contact, gedeelde naalden of andere risicovolle activiteiten.
Ondanks de wijdverspreide bezorgdheid over resistentie tegen hiv-medicijnen, blijven veel mensen in de war over de vraag waarom het gebeurt of wat ze kunnen doen om het te stoppen.
Hier is een inleiding die kan helpen:
1Antiretrovirale geneesmiddelen veroorzaken geen resistentie
Wanneer een HIV-infectie optreedt, is het niet met een enkel type HIV maar met een pool van duizenden verschillende variante soorten, elk een beetje anders dan de volgende .
Geneesmiddelresistentie wordt veroorzaakt wanneer de omgeving van de virale pool wordt veranderd. Wanneer antiretrovirale geneesmiddelen aan de mix worden toegevoegd, hebben de virussen die het meest in staat zijn te overleven voorrang op degenen die dat niet kunnen. De overlevenden zijn wat we resistente virussen noemen.
Na verloop van tijd kunnen de resistente virussen de dominante stam worden. Dit gebeurt meestal wanneer de behandeling wordt gestopt of onderbroken, waardoor de resistente varianten zich kunnen vermenigvuldigen en uiteindelijk kunnen overheersen.
2Wild-type HIV Is HIV in de meest natuurlijke staat
In de onbehandelde virale pool staat de overheersende variant bekend als wild-type. Wild-type virus is niet opgenomen en kan worden beschouwd als HIV in zijn meest natuurlijke staat. Het is ook de meest "geschikte" variant en kan overleven waar anderen dat niet kunnen.
In de meeste gevallen zal wild-type HIV de overhand hebben op alle andere varianten. Pas wanneer de virale pool wordt blootgesteld aan antiretrovirale medicijnen, zal de samenstelling van de bevolking beginnen te veranderen.
3HIV repliceert snel maar is vatbaar voor fouten
Als HIV niet wordt behandeld, vermenigvuldigt het zich veelvuldig en produceert het elke dag wel 10 miljard nieuwe virussen. Maar tegelijkertijd is hiv gevoelig voor codeerfouten bij het repliceren. De virussen die door deze fouten worden veroorzaakt, worden ‘mutaties’ genoemd.
"Mutatie" betekent niet inherent "resistent". De overgrote meerderheid hiervan is zo vertekend dat ze niet kunnen infecteren of zelfs overleven.
Bij gelegenheid zal echter een mutatie ontstaan die in staat is gastheercellen te infecteren en te overleven in de aanwezigheid van antiretrovirale geneesmiddelen. Deze mutaties zijn resistent tegen geneesmiddelen.
Hoewel ze minder "fit" zijn dan wildtype-virussen, geeft hun vermogen om aan de effecten van de hiv-behandeling te ontsnappen, een grotere kans om niet alleen te overleven, maar ook de overhand te hebben.
4 Mutaties kunnen de medicijnresistentie vergroten
Medicijnresistentie gebeurt niet allemaal tegelijk. Het ontwikkelt zich langzaam in de loop van de tijd als de resistente populatie zich blijft vermenigvuldigen en extra mutaties uitvoert.
Af en toe ontwikkelt zich een nieuwe resistente mutatie bovenop de oude, waardoor de conditie van het virus toeneemt. Naarmate meer en meer van deze mutaties opbouwen, kan een virus gaan van een gedeeltelijk resistent virus naar een volledig resistent virus.
Wanneer de medicijnen het virus niet langer kunnen onderdrukken, wordt de behandelingsfout verklaard en is een andere combinatie van medicijnen nodig om de onderdrukking te herstellen.
5Het hebben van een resistent virus betekent niet dat u resistent bent
De weerstand wordt in graden gemeten. Een resistente variant kan volledig resistent, gedeeltelijk resistent of volledig gevoelig zijn voor een specifiek HIV-medicijn.
Het hebben van een resistente mutatie betekent niet noodzakelijk dat uw behandeling zal mislukken. Dit komt omdat HIV-therapie uit drie geneesmiddelen bestaat, die elk meerdere varianten kunnen onderdrukken. Dus als een van uw medicijnen een bepaalde variant niet kan onderdrukken, kan één of beide overgebleven geneesmiddelen dat meestal wel.
Maar dat betekent dat je elke dag je medicijnen moet nemen. Als u hiaten in uw behandeling heeft, kunnen resistente varianten zich repliceren en beginnen met het bouwen van aanvullende, mogelijk schadelijke mutaties.
6 Weerstand kan aan andere mensen worden doorgegeven
Zelfs als u nieuw bent geïnfecteerd, is het mogelijk om een resistent virus van de persoon die u heeft geïnfecteerd te erven. We noemen dit een doorgegeven weerstand. Er zijn in feite gevallen geweest waarbij een nieuw geïnfecteerd individu diepe resistentie tegen meerdere geneesmiddelen heeft geërfd van verschillende klassen van HIV-geneesmiddelen.
Volgens onderzoek van de Centers for Disease Control and Prevention heeft ongeveer een op de zes nieuwe infecties in de VS betrekking op een overgedragen resistentie tegen een of meer antiretrovirale middelen.
7 Resistentietests helpen bij het selecteren van de juiste geneesmiddelen
Resistentietests zijn een soort bloedonderzoek waarmee kan worden vastgesteld tegen welke hiv-medicijnen u resistent bent en waarvoor u vatbaar bent. Het geeft uw arts een momentopname van de soorten en niveaus van geneesmiddelresistentie die in uw virale pool bestaan.
Op deze manier kan uw arts de combinatie van geneesmiddelen kiezen die het best in staat is om uw unieke virale populatie te behandelen.
8 Kleef Adherentie Geeft het Virus een Survival Edge
Hiv-therapie wordt dagelijks genomen om ervoor te zorgen dat u genoeg medicijnen in uw systeem hebt om het virus tot niet-detecteerbare niveaus te onderdrukken. Ze doden het virus niet, maar voorkomen dat het repliceert.
Als u uw medicijnen niet regelmatig gebruikt, zullen de bloedspiegels beginnen te dalen en het virus opnieuw laten repliceren. Terwijl nieuwere geneesmiddelen meer "vergevingsgezind" zijn en rekening houden met de occasionele gemiste dosis, blijft slechte therapietrouw de primaire oorzaak van falen van de behandeling.
Volgens onderzoek van de John Hopkins University is minder dan 60 procent van de Amerikanen die antiretrovirale therapie gebruiken in staat om een niet-waarneembare virale last te bereiken of te behouden.
9 Resistentie tegen één medicijn kan meerdere klassen beïnvloeden
Omdat mutaties de fysieke kenmerken veranderen (fenotype) van een virus, zal elke resistentie die een virus kan hebben voor één geneesmiddel waarschijnlijk andere geneesmiddelen van dezelfde klasse beïnvloeden. We noemen dit kruisresistentie.
Dit was een veelvoorkomende gebeurtenis met oudere HIV-geneesmiddelen zoals Sustiva (efavirenz) en Viramune (nevirapine), die beide behoren tot dezelfde klasse van niet-nucleosidemedicijn. Als je bijvoorbeeld resistentie tegen Viramune hebt ontwikkeld (wat gemakkelijk zou kunnen met slechts één enkele mutatie), zou je waarschijnlijk ook Sustiva verliezen.
Hoewel dit iets minder vaak voorkomt bij nieuwere antiretrovirale geneesmiddelen, is het nog steeds niet ongebruikelijk dat de behandeling mislukt en merkt u dat u niet alleen één of twee geneesmiddelen, maar een hele klasse geneesmiddelen heeft verloren.
10 Resistentie is niet futiel, maar het is voor altijd
Zodra u een resistent virus hebt, heeft u altijd dat resistente virus. En aangezien dat virus van de ene persoon op de andere overging, kan het weerstand blijven opbouwen tegen weerstand.
Dientengevolge kunnen nieuw geïnfecteerde personen zich bevinden met minder behandelingsopties, terwijl opnieuw geïnfecteerde personen minder in staat zijn om virale suppressie te bereiken, zelfs met volledige therapietrouw.
Optimale therapietrouw en veiligere sekspraktijken zijn essentieel om niet alleen het risico op overdracht te verminderen, maar ook de levensduur van uw hiv-medicijnen te verlengen.
