De hilum van de longen is het wigvormige gebied op het centrale deel van elke long, gelegen op het mediale (middelste) aspect van elke long. De hilus is waar de bronchiën, de slagaders, aders en zenuwen de longen binnendringen en verlaten.
Anatomie van de Hilum
Zowel de rechter- als de linkerlong hebben een hilus die ongeveer halverwege de longen ligt, en iets naar achteren (dichter bij de wervels dan naar de voorkant van de borstkas).
Elke long kan worden gevisualiseerd met een apex (de bovenkant), een basis (de bodem), een wortel en een hilus.
De belangrijkste bronchiën, longslagaders, longaders en zenuwen zijn de structuren die de longen in dit gebied binnenkomen en verlaten. Lymfeklieren, hilarische lymfeklieren genoemd, zijn ook in deze regio aanwezig. Beide hilums zijn vergelijkbaar in grootte, met de linker hilum meestal iets hoger in de borst gevonden dan de rechter hilum.
Beeldvorming
Op een röntgenfoto van de borst onthult de hilaire regio een schaduw die bestaat uit de combinatie van lymfeklieren, de longslagaders en de longaderen. Vanwege de overlapping van deze structuren kan het soms moeilijk zijn om vergroting van deze lymfeklieren of de aanwezigheid van een massa in dit gebied te detecteren. Dit is een van de redenen waarom gewone röntgenfoto’s op de borst longkanker kunnen missen.
Beeldvormingstests zoals CT-scans (vooral met contrast) kunnen leiden tot een betere visualisatie van deze structuren.
Soms zijn verdere testen zoals een PET-scan, bronchoscopie met endobronchiale echografie of mediastinoscopie nodig om de regio beter te visualiseren of om een biopsiemonster te verkrijgen.
Afwijkingen
Dit hilale gebied van de long kan worden beïnvloed door tumoren in het gebied (waaronder zowel primaire tumoren en metastatische tumoren), vergroting van hilarische lymfeklieren, als ook abnormaliteiten van de longslagaders of aders.
Hilar vergroting / Hilar Masses
Er zijn vier belangrijke redenen waarom de hilum van een of beide longen vergroot weergegeven op een röntgenfoto. Deze omvatten:
- Tumoren en lymfadenopathie. Kankers zoals longkankers en lymfomen, maar ook kanker die zich vanuit andere delen van het lichaam naar dit gebied heeft verspreid (uitgezaaide kanker) kan in deze regio massa’s veroorzaken. Mogelijke oorzaken van vergrote hilaire lymfeklieren (lymfadenopathie) worden hieronder besproken.
- Pulmonale veneuze hypertensie (verhoogde druk in de longaderen). Pulmonale veneuze hypertensie kan optreden als gevolg van medische aandoeningen zoals hartfalen en problemen met de hartklep, zoals mitralisstenose en mitrale regurgitatie.
- Pulmonale arteriële hypertensie (PAH), een verhoogde druk in de longslagaders. PAH kan voorkomen als een primaire ziekte (niet secundair aan een ander probleem) of als een secundair probleem dat op zijn beurt het vaakst wordt veroorzaakt door chronische obstructieve longziekte (COPD.)
- Verhoogde pulmonaire bloedstroom. Aandoeningen zoals cyanotische congenitale hartaandoeningen (hartafwijkingen bij de geboorte die een blauwe tint van de huid veroorzaken vanwege een verminderd zuurstofgehalte) kunnen resulteren in een verhoogde pulmonale bloedstroom.
Hilar lymfadenopathie (vergrote hilarische lymfeklieren)
Vergrote lymfeklieren in de hilus kunnen voorkomen in zowel de rechter- als de linkerhilus (bilaterale lymfadenopathie) of alleen op de zijkant (asymmetrische lymfadenopathie.) De oorzaken kunnen zijn:
- Longkanker. Longkanker is de meest voorkomende oorzaak van ongelijke hilarische regio’s bij volwassenen, zowel door de aanwezigheid van tumor als door de aanwezigheid van betrokken lymfeklieren.
- Andere kankers. Gemetastaseerd borstkanker kan leiden tot hilarische lymfadenopathie, zowel door de verspreiding van de kanker in deze regio als door de betrokken lymfeklieren. Lymfoom en andere mediastinale tumoren kunnen ook leiden tot vergrote hilaire lymfeklieren.
- Tuberculose. Wereldwijd is tuberculose de meest voorkomende oorzaak van hilar adenopathie bij kinderen.
- Ontsteking. Aandoeningen zoals sarcoïdose, amyloïdose en silicose kunnen hilaire lymfadenopathie veroorzaken. Sarcoïdose is de meest voorkomende oorzaak van bilaterale vergroting van de lymfeklieren, vooral bij jonge volwassenen. De hilarische lymfekliervergroting met sarcoïdose is meestal symmetrisch in tegenstelling tot andere veel voorkomende oorzaken. Geneesmiddelreacties zijn ook een relatief veel voorkomende oorzaak van hilar adenopathie.
- Andere infecties. Infecties zoals mycobacteriën, virale infecties zoals infectieuze mononucleosis, berylliose, tularemie, histoplasmose en coccidiomycose kunnen in dit gebied tot vergrote lymfeklieren leiden. In de Verenigde Staten is histoplasmose gebruikelijk in de valleien van de Ohio en Mississippi rivier, met coccidiomycosis vaker in de zuidwestelijke staten.
- Andere oorzaken. De ziekte van Castleman is een aandoening die wordt gekenmerkt door abnormaal lymfeweefsel. Hartfalen kan ook leiden tot hilar adenopathie.
Kort overzicht
Er zijn een aantal omstandigheden die een abnormaal uiterlijk van het hilum kunnen veroorzaken bij beeldvormende onderzoeken, waarvan er vele ernstig zijn. De eerste stap is echter om ervoor te zorgen dat bevindingen niet alleen te wijten zijn aan verkeerde positionering van het lichaam bij het nemen van deze films. Met het aantal structuren dat door dit gebied loopt, kan zelfs een milde rotatie het uiterlijk van een afwijking geven als er geen aanwezig is.
Tumoren, zowel primair als gemetastaseerd, zijn een veel voorkomende oorzaak van zowel hilarische massa’s als lymfadenopathie. De meest voorkomende oorzaken zijn over het algemeen tuberculose wereldwijd en aandoeningen zoals histoplasmose, coccidiomycose en sarcoïdose in de Verenigde Staten.
Als uw arts een afwijking op uw examen constateert, zullen verdere testen worden aangegeven. Ze zal ook een zorgvuldige geschiedenis vragen op zoek naar andere symptomen die wijzen op een tumor, infectie of ontstekingsproces. Meestal is een biopsie nodig om een definitieve diagnose te krijgen.
Voorbeeld: John kreeg te horen dat de kanker in zijn rechterlong zich had verspreid naar zijn hilarische lymfeklieren, lymfeklieren in de buurt van het gebied waar de bronchiën de longen binnendringen.
