Wat zijn gestandaardiseerde ziekteverzekeringsplannen?

Als u uw eigen ziekteverzekering koopt, hebt u misschien wel gehoord van gestandaardiseerde plannen, afhankelijk van waar u woont. Verschillende van de door de staat beheerde zorgverzekeringsbeurzen bieden al in zekere mate gestandaardiseerde plannen. Maar als de open inschrijving op 1 november begint, zullen gestandaardiseerde plannen voor het eerst beschikbaar zijn in staten die de federaal gerunde uitwisseling gebruiken, met het debuut van "Simple Choice" -plannen.

Hoe werkt standaardisatie?

Planstandaardisatie is precies hoe het klinkt. Richtlijnen worden opgesteld in termen van specifieke dekkingsdetails, en alle gestandaardiseerde plannen moeten dezelfde dekking bieden voor die aspecten van het plan.

Healthcare.gov implementeert gestandaardiseerde plannen voor 2017, hoewel deelname optioneel is, althans in het begin. Toen het ministerie van Volksgezondheid en Human Services de voordelen- en betalingsparameters voor 2017 publiceerde, legden ze de details voor de zes gestandaardiseerde planontwerpen voor die vervoerders zouden kunnen aanbieden (details staan ​​op pagina 309 van de uitkerings- en betalingsparameters). HHS heeft zoveel mogelijk gewerkt om de gestandaardiseerde planontwerpen gelijk te houden aan de plannen die al in 2015 werden aangeboden.

Voor vervoerders die gebruik maken van de federaal gefaciliteerde beurs (bijv. Healthcare.gov), is er een gestandaardiseerde planoptie voor elk van de brons-, zilver- en goudmetaalniveaus, plus drie extra gestandaardiseerde planontwerpen op zilverniveau voor mensen die in aanmerking komen voor kostendelende subsidies.

De federaal beheerde beurs heeft in 2017 geen gestandaardiseerd HSA-gekwalificeerd planontwerp, hoewel HSA-gekwalificeerde plannen nog steeds beschikbaar zijn om te kopen bij de niet-gestandaardiseerde plannen die beschikbaar zullen zijn.

Voor de gestandaardiseerde Simple Choice-plannen zullen veel aspecten van de dekking hetzelfde zijn, ongeacht welke zorgverzekeraar het plan aanbiedt.

Bijvoorbeeld, alle gestandaardiseerde zilverplannen in de federaal beheerde beurs zullen $ 3500 aftrekbare bedragen hebben, $ 30 primaire zorg kantoor bezoeken copays, en $ 15 / $ 50 / $ 100 copays voor generieke / preferente merknaam / niet-geprefereerde merknaam drugs (co-assurantie voor specialiteit drugs zullen 40 procent zijn voor gestandaardiseerde zilverplannen).

Wanneer consumenten zich dit najaar aanmelden bij Healthcare.gov (open inschrijving begint op 1 nov.), Zullen ze de plannen voor Simple Choice prominent tussen de beschikbare opties zien verschijnen; de uitwisseling heeft toegewijd om het gemakkelijk te maken voor mensen om te bepalen welke plannen gestandaardiseerd zijn en welke niet.

Hoe verschillen gestandaardiseerde plannen van elkaar?

Hoewel gestandaardiseerde plannen appels-tot-appelsvergelijkingen veel eenvoudiger maken, moet u nog steeds letten op de details van het plan. Plannen kunnen van elkaar verschillen op gebieden die niet specifiek worden behandeld in de richtlijnen voor standaardisatie van plannen. Aanbiedersnetwerken en formules (gedekte geneesmiddelenlijsten) zullen ook aanzienlijk verschillen van het ene plan naar het andere.

Dus hoewel u misschien drie gestandaardiseerde zilveren plannen vergelijkt die allemaal dezelfde contante kosten hebben voor geneesmiddelen op recept, moet u de formulieren van elk bedrijf bekijken om te bepalen of ze een specifiek medicijn bevatten dat u nodig heeft, en zo ja, welke drempel geldt.

Voor de Simple Choice-plannen dat Healthcare.gov voor 2017 debuteert, is er slechts één providernetwerk per plan toegestaan, dus er zullen geen gelaagde netwerkplannen zijn tussen de gestandaardiseerde opties. Maar de netwerken zelf zullen van plan tot plan verschillen.

Zijn de gezondheidsplannen niet al gestandaardiseerd?

De Affordable Care Act bracht al een zekere mate van standaardisatie op de individuele ziekteverzekeringsmarkt, met de introductie van classificeringen op metaalniveau voor gezondheidsplannen. Alle individuele ziektekostenverzekeringen met ingangsdatum januari 2014 of later, inclusief plannen die buiten de beurzen worden verkocht, moeten passen in een classificatie op metaalniveau of een catastrofaal plan zijn.

Omdat alle nieuwe gezondheidsplannen brons, zilver, goud, platina of catastrofaal zijn, is het voor consumenten eenvoudiger om appels met appels te vergelijken dan vóór 2014. Maar de classificaties op metaalniveau worden bepaald op basis van de actuariële waarde (AV ) van het plan. En dat is niet een maatregel die veel betekent voor de individuele consument. Bronsplannen hebben AV van 60 procent (het is eigenlijk een bereik, van 58 procent tot 62 procent, het bereik van +/- 2 procentpunten geldt voor alle classificatieniveaus), zilveren plannen hebben een AV van 70 procent, gouden plannen hebben een AV van 80 procent en platina-plannen hebben een AV van 90 procent.

Dus een zilverplan kan naar verwachting ongeveer 70 procent van de totale zorgkosten voor een hele standaardpopulatie betalen. Maar dat is een gemiddelde, inclusief mensen die heel weinig gezondheidszorg uitgeven, samen met mensen die gedurende het jaar mogelijk een miljoen dollar aan zorg nodig hebben.

De persoon met zeer weinig uitgaven voor gezondheidszorg kan het grootste deel van of al haar eigen zorg betalen gedurende het jaar, afhankelijk van haar planningsstructuur (dat wil zeggen, als zij een aftrekbaar bedrag van $ 3000 heeft en slechts $ 1.000 aan gezondheidszorg gebruikt waarop het eigen risico van toepassing is, zij zou de volledige kosten zelf betalen). Aan de andere kant betaalt een persoon wiens zorgkosten in de loop van het jaar een miljoen dollar bedragen maar een klein deel van haar eigen kosten, aangezien haar zorgplan 100 procent van haar kosten zal betalen nadat ze het eigen risico heeft bereikt voor haar plan.

Hoewel plannen binnen hetzelfde metalen niveau ongeveer dezelfde AV hebben, kunnen de dekkingsspecificaties aanzienlijk verschillen van het ene plan naar het andere. Het is bijvoorbeeld gebruikelijk om zilveren plannen met eigen risico’s te zien die uiteenlopen van $ 1.500 tot $ 4.500. Sommigen hebben copays voor kantoorbezoeken, terwijl anderen dat niet doen. Sommigen hebben de hoogste "out-of-pocket" -blootstelling toegestaan, terwijl andere een lagere eigenwaarde hebben. Kortom, er zijn veel verschillende manieren waarop een plan een AV kan bereiken binnen een van de bereiken die zijn ingesteld voor plannen op metaalniveau.

Dus hoewel consumenten die hun zoektocht naar één enkel metalen niveau versmallen plannen vergelijken die allemaal een vergelijkbare algehele waarde bieden, kunnen ze nog steeds vinden dat het planvergelijkingsproces overweldigend kan zijn, vooral in staten met veel ziektekostenverzekeraars die deelnemen aan de uitwisseling .

De introductie van gestandaardiseerde planontwerpen is een poging om het planvergelijkingsproces meer intuïtief te maken en kan ook helpen de prevalentie van discriminerende planontwerpen te verminderen.

Staten die reeds gestandaardiseerde plannen hebben

Verschillende staten hebben al gestandaardiseerde plannen in hun uitwisselingen. De ontwerpen van het plan verschillen van staat tot staat, maar de algemene focus ligt op het identiek houden van eigen risico’s, copays, co-assurantie en totale out-of-pocketkosten in alle gestandaardiseerde plannen op een bepaald dekkingsniveau. Dus, bijvoorbeeld, alle gestandaardiseerde zilverplannen in de ruil van Oregon zullen $ 2.500 individuele aftrekposten hebben in 2017 en $ 35 eerstelijns gezondheidszorg kantoor bezoeken copays.

Veel van de gestandaardiseerde planontwerpen dekken poliklinische zorg met copays in plaats van deze toe te passen op het eigen risico. De meeste staten met gestandaardiseerde planontwerpen laten ook luchtvaartmaatschappijen toe om niet-gestandaardiseerde plannen aan te bieden:

  • InCaliforniëkunnen met exchange alleenluchtvaartmaatschappijen gestandaardiseerde plannen aanbieden. Overdekt Californië – de door de staat gerunde uitwisseling – staat geen niet-gestandaardiseerde plannen toe gestandaardiseerde plannen om te verkopen, en was in grote mate voorstander van de introductie van gestandaardiseerde plannen in staten die Healthcare.gov gebruiken in plaats van hun eigen uitwisselingen uit te voeren.New York
  • vereist dat zorgverzekeraars ten minste één gestandaardiseerd plan op elk metaalniveau aanbieden, hoewel verzekeraars ook de mogelijkheid hebben om maximaal drie niet-gestandaardiseerde plannen aan te bieden. 61 procent van de mensen die zich via de staat New York in 2015 hebben ingeschreven, hebben gestandaardiseerde plannen geselecteerd.Massachusetts
  • heeft in 2010 gestandaardiseerde individuele ziekteverzekeringsplannen geïntroduceerd en deze blijven beschikbaar via de staatsuitwisseling, Massachusetts Health Connector. Maar dragers die plannen verkopen in de Massachusetts-beurs hebben ook de mogelijkheid om niet-gestandaardiseerde plannen aan te bieden.In het
  • District of Columbiaheeft de exchange-DC Health Link gestandaardiseerde plannen geïntroduceerd in 2016, maar vervoerders hebben nogal wat flexibiliteit om ook niet-gestandaardiseerde plannen aan te bieden. De uitwisseling vereist alleen dat een vervoerder het gestandaardiseerde plan aanbiedt op elk metalen niveau waarvoor de vervoerder plannen aanbiedt.Connecticut
  • ’s Exchange-Access Health CT-vereist dat luchtvaartmaatschappijen ten minste één gestandaardiseerd goudplan aanbieden, ten minste één gestandaardiseerd zilverplan (wat het goedkoopste zilverplan moet zijn dat de vervoerder aanbiedt) en ten minste twee gestandaardiseerde bronzen plannen , waarvan er één HSA-compatibel moet zijn. Vervoerders mogen geen poortwachtersvereisten implementeren voor hun gestandaardiseerde plannen; ingeschrevenen moeten de mogelijkheid hebben om specialisten te bezoeken zonder een verwijzing van een huisarts. Zolang de vervoerders voldoen aan de gestandaardiseerde planvereisten, kunnen ze ook maximaal twee niet-gestandaardiseerde platinaplannen aanbieden, en maximaal drie niet-gestandaardiseerde plannen in elk van de brons-, zilver- en goudcategorieën.Oregon
  • had aanvankelijk een volledig door de staat gerunde uitwisseling, maar gebruikt nu ook Healthcare.gov als inschrijvingsplatform. De staat creëerde gestandaardiseerde plannen in de categorieën brons, zilver en goud, maar verzekeraars die dekking bieden in de beurs kunnen ook maximaal twee niet-gestandaardiseerde plannen en twee ‘innovatieve’ plannen aanbieden op elk dekkingsniveau.De staatsbeurs van Vermont, Vermont Health Connect, heeft gestandaardiseerde plannen voor brons, zilver, goud en platina, plus aanvullende gestandaardiseerde plannen op het bronzen en zilveren niveau die HSA-compatibel zijn. De twee maatschappijen in ruil van de staat bieden ook niet-gestandaardiseerde planopties.
  • HHS maakt gestandaardiseerde plannen in 2017 heel erg optioneel – voor vervoerders en voor consumenten. Afhankelijk van hoe goed de Simple Choice-plannen worden ontvangen, kunnen ze in de toekomst verplicht worden in de federaal beheerde beurs.En hoewel sommige critici beweren dat gestandaardiseerde plannen de innovatie in de ziekteverzekeringsmarkt onderdrukken, is het de moeite waard om op te merken dat bijna alle door de staat gerunde beurzen die al verplichte gestandaardiseerde plannen hebben, luchtvaartmaatschappijen ook in staat stellen niet-gestandaardiseerde plannen te verkopen.

Like this post? Please share to your friends: