Blaasproblemen bij multiple sclerose komen vaak voor en zijn van invloed op ongeveer 80% van de mensen. Ze hebben ook medische en psychologische gevolgen, omdat ze urineweginfecties, nierproblemen, sociaal isolement en een verminderde zelfwaardering en / of kwaliteit van leven kunnen veroorzaken.
Het goede nieuws is dat er effectieve manieren zijn om dit verontrustende en ongemakkelijke MS-symptoom te beheersen.
Deze therapieën omvatten traditionele behandelingen zoals leefstijlinterventies en medicijnen, maar ook niet zo traditionele zoals Botox-injecties.
Voordat u Botox als een behandeling voor uw MS-gerelateerde blaasproblemen beschouwt, is het verstandig om eerst de basisbeginselen te begrijpen van hoe de blaas werkt en hoe deze door MS wordt beïnvloed.
Gezonde blaasfunctie
Bij een gezond persoon gaat urine van de nieren naar de blaas via twee buisjes, urineleiders genoemd. Zodra de blaas ongeveer vier tot acht ounce urine draagt, zet deze uit en triggert zenuwen om signalen naar het ruggenmerg te sturen (die dan de hersenen signaleren) dat de blaas leeggemaakt moet worden. Dit proces geeft je het gevoel dat je moet plassen.
Dan, nadat je een badkamer hebt gevonden, sturen de zenuwen in de hersenen signalen door naar het ruggenmerg om de ledigingsreflex te initiëren. Tijdens deze reflex trekt uw detrusor (blaas) spier samen of wurgt hij om urine uit de blaas vrij te maken.
Tegelijkertijd ontspant uw externe sluitspier om urine uit de blaas, door de urethra en uit het lichaam te laten stromen.
Blaasdisfunctie bij multiple sclerose
Bij multiple sclerose blokkeren laesies zenuwsignalering in de hersenen en het ruggenmerg die normaal de detrusorspier en de externe sluitspier controleren.
Dit kan leiden tot drie verschillende blaasproblemen:
- Blaas die problemen opslaat
- Problemen met het legen van de blaas
- Gecombineerde problemen met de opslag en lediging van de blaas
Problemen met het opbergen van de blaas (overactieve blaas)
Bij sommige mensen met MS kan de detrusorspier samentrekken (of knijpen) wanneer het wordt ook niet verondersteld (wanneer uw blaas weinig urine bevat) waardoor u het gevoel krijgt dat u de hele tijd moet urineren. Deze symptomen worden urinaire urgentie en frequentie genoemd. U kunt ook merken dat u ’s nachts opstaan om de badkamer te gebruiken, of u kunt een verlies van urine ervaren, de zogenaamde urge-incontinentie.
Problemen met het legen van de blaas (te volle blaas)
In andere gevallen is de ledigingsreflex verstoord, zodat de blaas overmatig expandeert zonder dat de hersenen en het ruggenmerg hoeven te signaleren dat een persoon moet plassen. Dit kan leiden tot dribbelen in de urine, aarzeling bij het initiëren van urineren of een ongecontroleerd verlies van urine, overloopincontinentie genaamd.
Gecombineerde blaasopslag en lediging
Nog andere mensen ervaren een combinatie van de twee soorten blaasproblemen. In dit geval veroorzaken MS-laesies in de hersenen en het ruggenmerg een gestoorde coördinatie tussen de detrusorspier en de externe sluitspierspieren, waardoor ze beide tegelijkertijd samentrekken.
Dit houdt urine in de blaas vast en veroorzaakt urinaire urgentie (zoals je plotseling moet plassen), twijfels bij het beginnen met urineren, dribbelen in de urine (veel mensen dragen een absorberend kussen) of een verlies van urine.
Traditionele behandelingen voor overactieve of spastische blaas bij MS
Als u MS heeft en symptomen van een overactieve blaas ervaart (zoals het ervaren van een plotselinge drang om vaak te plassen en te urineren), zal uw neuroloog waarschijnlijk eerst levensstijlinterventies en een anticholinergicum aanbevelen.
Gemeenschappelijke leefstijlinterventies omvatten het beperken van cafeïne en alcoholgebruik en het vermijden van vloeistoffen na het avondeten en voor het slapengaan.
Uw neuroloog kan ook aanbevelen dat vrouwen een absorberend kussen dragen of dat mannen een condookatheter dragen om de zorgen over eventueel verlies van urine tijdens de dag in het openbaar te verlichten.
Anticholinergische geneesmiddelen zoals Detrol (tolterodine) of Vesicare (solifenacine-succinaat) kunnen helpen bij het verminderen van de symptomen van urinaire frequentie, urgentie en incontinentie, hoewel ze onplezierige bijwerkingen zoals obstipatie, slaperigheid en een droge mond kunnen veroorzaken. Wees echter niet verrast als je een paar moet proberen voordat je de medicatie vindt die voor jou werkt.
Een nieuwere medicijn genaamd Myrbetriq (mirabegron) werkt door de spier rond de blaas te ontspannen, waardoor deze meer urine vasthoudt. Onderzoek toont aan dat het net zo effectief is als de anicholinergica bij het verminderen van urine-incontinentie (behalve niet zo effectief als Vesicare).
Onderzoek suggereert dat het misschien beter wordt verdragen, omdat het geen droge mond veroorzaakt, een significant beperkend neveneffect van veel anticholinergica. Dat gezegd hebbende, de meest voorkomende bijwerkingen van Myrbetriq zijn hoofdpijn, verkoudheidsverschijnselen, verhoogde bloeddruk en urineweginfectie.
Botox kan de volgende stap zijn als medicatie niet werkt
Als u problemen blijft ondervinden met blaasontlediging die verband houdt met uw MS, ondanks anticholinergische medicatie, kan uw neuroloog aanbevelen omabotulinumtoxine A (BOTOX) -een therapie die is goedgekeurd door de Verenigde Staten Food en Drug Administration (FDA) voor de behandeling van incontinentie van een overactieve blaas.
Werkt Botox bij de behandeling van overactieve blaas bij MS?
Een groot onderzoek in European Urology onderzocht de effecten van Botox op het verminderen van incontinentie bij mensen met overactieve blaas van beide MS of een dwarslaesie. Resultaten van de studie toonden aan dat deelnemers met MS die werden behandeld met Botox na 12 weken ongeveer 1,5 keer minder per dag aan urine-incontinentie leden dan aan MS-patiënten die werden behandeld met een placebo-injectie.
Bovendien bleek uit het onderzoek ook dat de deelnemers met MS behandeld met BOTOX ongeveer 86 milliliter meer urine per ongeldig hadden vernietigd dan de deelnemers die een placebo hadden gekregen.
Wat te verwachten tijdens uw Botox-injectie
Uw arts onderzoekt eerst de binnenkant van uw blaas met behulp van een cystoscoop – een dunne buis met aan het uiteinde een camera.
De arts injecteert de detrusorspier op verschillende plaatsen (ongeveer 30) met Botox, waardoor deze ontspant. Hierdoor kan de blaas meer urine vasthouden zodat de spier niet steeds samentrekt of knijpt, waardoor de symptomen van urinaire urgentie, frequentie en incontinentie worden verminderd.
De twee meest voorkomende bijwerkingen van BOTOX zijn:
- urineweginfectie
- urineren in de blaas
Om een blaasontsteking als gevolg van de procedure te voorkomen, zal uw arts waarschijnlijk een antibioticum voorschrijven voordat tijdens en enkele dagen na de BOTOX-behandeling.
Ook vanwege het risico op urineretentie na een Botox-behandeling, zal uw arts ervoor willen zorgen dat u op uw gemak schone intermitterende zelfkatheterisatie uitvoert voordat u de behandeling ondergaat, omdat dit een vrij veel voorkomend effect is.
In feite, in de hierboven genoemde klinische studie in Europese urologie, had ongeveer 30 procent van de deelnemers die niet eerder zelfkatheterisatie voorafgaand aan Botox hadden ondergaan (en de meeste deelnemers met MS waren) zelfkatheterisatie nodig voor urineretentie na Botox behandeling.
Botox bevat ook een waarschuwing in de vorm van een doosje dat ernstige, zelfs levensbedreigende bijwerkingen kan veroorzaken, zoals problemen met slikken, spreken of ademen door verzwakking van de spieren. Het botulinumtoxine kan zich ook naar andere delen van het lichaam verspreiden en een aantal ernstige symptomen veroorzaken zoals gegeneraliseerde spierzwakte of problemen met het gezichtsvermogen. Hoewel zeldzaam, deze waarschuwingen benadrukken het belang van een zorgvuldige en doordachte discussie met uw arts voordat u Botox gebruikt.
Een woord van heel dichtbij
Urine-problemen bij MS komen vaak voor, dus wees niet ongerust of beschaamd om ze met uw arts te bespreken. Het goede nieuws is dat er een aantal lifestyle- en medische therapieën zijn die u kunnen helpen de symptomen en de mogelijke complicaties te beheersen – en Botox is ook een redelijke optie als andere therapieën niet werken.
