Omdat fibromyalgie en chronisch vermoeidheidssyndroom het centrale zenuwstelsel betreffen, krijgen we allerlei vreemde dingen met onze zenuwen. Samen met brandend, tintelend gevoel, gevoelloosheid en speldenprikken, kunnen we jeuk ervaren die ernstig en aanhoudend kan zijn.
Dit is hoe één persoon met fibromyalgie de jeuk beschrijft:
"Ik moet de ‘jeuk’ achterhalen omdat ik letterlijk mijn huid eraf wil halen! Ik zou het leuk vinden om te horen of iemand anders dit heeft ervaren. Het is altijd symmetrisch en het is altijd symmetrisch. voelt alsof elke zenuw onder mijn huid wordt geëlektrocuteerd. "
Veel mensen kunnen zich in verband brengen met dat soort jeuk en hoe gek het ons kan maken. Het is gek, vooral omdat krabben niets helpt. Voor mensen met een pijnstoornis genaamd allodynie, waardoor aanraking pijn doet, kan het krabben van een jeuk ervoor zorgen dat het hele gebied ook van de pijn schreeuwt.
Eén fibromyalgie-onderzoek gepubliceerd inKlinische reumatologiemeldde bij ongeveer twee procent van de patiënten jeuk zonder een bekende oorzaak. Ze keken echter alleen naar symptomen die patiënten hadden gemeld en het is mogelijk dat dit symptoom niet altijd wordt gemeld. Verscheidene van onze symptomen kunnen onder de radar vliegen, met weinig mensen die zich realiseren dat ze aan deze ziekten zijn gebonden.
Waarom doen we jeuken?
We hebben niet veel onderzoek naar deze specifieke vraag, maar het is waarschijnlijk dat we jeuken omdat onze zenuwen – en in feite ons hele zenuwstelsel – niet normaal zijn.
Velen van ons met deze aandoeningen hebben een symptoom dat paresthesie wordt genoemd, wat een abnormale zenuwsensatie is.
Dat is ook de reden waarom we speldenprikken krijgen, branden, tintelen, enz. Het wordt meestal veroorzaakt door neuropathie, wat beschadigde zenuwen betekent.
Onderzoekers stonden er lange tijd perplex van, omdat het niet leek alsof we zenuwen hadden beschadigd. Nu is er echter enig bewijs dat we doen.
Bij fibromyalgie hebben studies kleine fibre neuropathie aan het licht gebracht, wat schade aan specifieke delen van bepaalde zenuwen is.
Het onderzoeksteam van Anderson, Berk en Maes heeft een verband voorgesteld tussen chronisch vermoeidheidssyndroom en een ontsteking van het immuunsysteem waarvan bekend is dat het neuropathie veroorzaakt.
Er valt echter nog iets anders te overwegen: narcotische pijnstillers, zoals hydrocodon en oxycodon. Jeuk is een bekende bijwerking van deze medicijnen, dus als u ze voor pijn neemt, moet u zich ervan bewust zijn dat zij de oorzaak van uw jeuk kunnen zijn.
Wat kan helpen?
Omdat dit geen "normale" jeuk is, ontlast het het niet, dus dat laat ons proberen de vingernagels tegen te houden terwijl we mogelijke behandelingen onderzoeken.
Verschillende dingen kunnen u helpen bij het wegwerken of op zijn minst verminderen van de jeuk:
- Capsaïcine. Dit is een actuele pijnstiller die je cellen van hun pijnboodschappers uitput, waardoor ze in wezen gedwongen worden te stoppen met klagen. Loop hier echter eerst voorzichtig mee. Het heeft een brandwond die te intens is voor sommige mensen. (Meer over capsaïcine.)
- IJs. Het afkoelen van het gebied kan ontstekingen verlichten die mogelijk druk op de zenuwen uitoefenen, maar het allerbelangrijkste kan het gevoel verminderen. (Leer goed te ijsberen.)
- Pijnstillers. Voor de jeuk zelf is acetaminophen (het ingrediënt in Tylenol) waarschijnlijk de beste oplossing. (Acetaminophen zit in veel producten, waaronder sommige verdovende pijnstillers, dus zorg ervoor dat je niet meer dan één medicijn neemt dat het bevat.) Nogmaals, als de zenuwpijn een gevolg is van een ontsteking, kunnen ontstekingsremmers helpen goed. Zoals hierboven vermeld, kunnen narcotische pijnstillers jeuk veroorzaken, dus kunnen ze niet helpen tegen dit symptoom.
- Kalmeren van het zenuwstelsel. Bepaalde supplementen (theanine, rhodiola), medicijnen (Xyrem, Valium, Xanax), acupunctuur en yoga en meditatie kunnen allemaal helpen voorkomen dat je zenuwen overgevoelig worden en dit soort sensaties veroorzaken.
Misschien is het iets anders
Natuurlijk kun je door veel dingen anders dan zenuwstoornissen jeuken, dus het loont om ervoor te zorgen dat je jeuk niet door een van hen veroorzaakt wordt. Als u huidafwijkingen opmerkt, moet u er met een arts over praten. Let ook op associaties tussen jeuk en voedsel, huidverzorgingsproducten en andere mogelijke allergenen.
Ongeacht de vermoedelijke oorzaak, moet u uw arts op de hoogte stellen van uw jeuk.
Hij / zij kan u misschien helpen om succesvolle behandelingen te vinden.
