Schurft is een aandoening veroorzaakt doorSarcoptes scabiei, een mijt. Het wordt gekenmerkt door een jeukende sensatie die al dan niet gepaard gaat met uitslag. Schurft beïnvloedt mannen en vrouwen gelijk, is te zien bij mensen van alle leeftijden en verspreidt zich naar mensen van alle etnische groepen en in geografische regio’s over de hele wereld. Er wordt zelfs geschat dat wereldwijd jaarlijks minstens 300 miljoen gevallen van schurft voorkomen.
Schurft kan worden behandeld en wordt meestal niet geassocieerd met schadelijke gezondheidsproblemen, hoewel huidinfectie of littekens kunnen optreden als gevolg van overmatig krabben en de daaruit voortvloeiende bacteriële infectie.
Symptomen
De lijst met schurftverschijnselen en symptomen is een intense jeuk die binnen enkele dagen na blootstelling aan de mijt begint, maar die tot enkele weken daarna kan beginnen. De incubatietijd, de tijd tussen blootstelling aan de mijt en het begin van symptomen, is korter als je de infectie eerder hebt gehad.
Jeuk treft meestal de oksels, ellebogen, polsen, vingers, borsten, billen of geslachtsdelen en heeft meestal geen invloed op het gezicht. De jeuk is gewoonlijk de hele tijd aanwezig, maar is vaak ’s nachts merkbaarder.
De jeuk van schurft kan gepaard gaan met zichtbare huiduitslag die kan verschijnen als kleine rode bultjes, striemen of schilferige laesies. U kunt huidafwassels en krasjes ontwikkelen als gevolg van herhaaldelijk krassen op uw jeukende huid.
Symptomen kunnen erger zijn als u een allergische reactie op de mijt hebt. Zeer jonge kinderen kunnen een grotere betrokkenheid hebben, zoals het gezicht, hoofd, handpalmen en voetzolen, terwijl volwassenen dat niet doen.
Een geavanceerde vorm van schurft, Noorse schurft, wordt gekenmerkt door korstgebieden die grote hoeveelheden mijten bevatten.
Oorzaken
Schurft wordt veroorzaakt door een invasie van de mijt in de huid, die optreedt wanneer er direct huid-op-huidcontact is met iemand die de aandoening heeft. Dit kan zijn en is vaak seksueel contact, maar andere soorten van nauw en langdurig huidcontact worden ook geassocieerd met de verspreiding van schurft (zoals vaak het geval is in overbevolkte situaties). Iemand een snelle knuffel geven of een handdruk geven, brengt je meestal niet in gevaar.
De mijt leeft niet langer dan een dag of twee op levenloze voorwerpen, dus het is zeldzaam om schurft te vangen door dingen aan te raken die in contact zijn geweest met iemand die schurft heeft of heeft gehad. Desalniettemin, hoewel het niet vaak voorkomt, kan bedorven beddengoed of kleding een nieuwe infectie veroorzaken.
De parasitaire mijt is klein, meestal te klein om met het blote oog te worden gezien. De vrouwelijke mijt ligt onder de huid en legt 10 tot 25 eieren voordat ze sterft. De eieren komen drie dagen later uit en de larven bewegen naar het oppervlak van de huid. De larven rijpen in 10 tot 14 dagen volwassen uit.
Diagnose
Het oordeel van een arts is meestal het enige dat wordt gebruikt om schurft te diagnosticeren, en hij of zij zal specifiek rekening houden met de aanwezigheid van intense jeuk en het uiterlijk en de locatie van een uitslag. Misschien is uw huiduitslag waarschijnlijk eerder een schurft als u met iemand samenwoont of in contact bent gekomen met iemand met schurft.
De uitslag
De uitslag die schurft veroorzaakt, kan vaak lijken op andere huiduitslag. Nogmaals, een schurft uitslag treedt meestal op de polsen, tussen de vingers, in de oksels, rond de taille, en in het genitale gebied. Hoewel uitslag op die locaties niet helemaal schurft bevestigt, is het iets dat zeker het vooruitzicht van het oproept.
De uitslag veroorzaakt rode papels met kleine lijnen die zijn bevestigd, de zogenaamde holen, die in wezen het pad van de mijt volgen. Omdat de mijt meestal niet ver reikt als hij eenmaal onder de huid is, zijn de holen al dan niet zichtbaar. De uitslag kan ook leiden tot een intense ontsteking in de huid met blaren, roodheid en jeuk.
Schurftfoto’s kunnen u een goed idee geven van hoe een uitslag van schurft eruit kan zien.
Diagnostische tests
Er zijn geen goede tests die scabiës kunnen diagnosticeren, maar een arts kan overwegen een klein deel van de uitslag af te schrapen en deze onder een microscoop te laten onderzoeken op mijten of mijteneitjes; schilferige huid zorgt voor de beste monsters. Vaak worden de mijt en de eieren echter niet gevisualiseerd, zelfs als een persoon schurft heeft.
Sommige geavanceerde microscopische technieken kunnen de gevoeligheid van de diagnose verbeteren.
Behandeling
De volgende behandelingsopties kunnen helpen bij het wegwerken van schurftuitslag.
- Permethrin 5% crème:Standaard eerstelijnsbehandeling voor de meeste mensen, inclusief zwangere vrouwen of vrouwen die borstvoeding geven en kinderen vanaf 2 maanden oud. Breng het royaal aan vanaf de bovenkant van de nek tot de voetzolen voor het slapengaan en spoel het ’s morgens af. Het is belangrijk om te weten dat permethrine de veiligste behandeling is voor zwangere vrouwen.
- Ivermectin: Een alternatieve therapie, maar niet aanbevolen voor kinderen die minder dan 33 kilo wegen. Dit orale medicijn wordt gebruikt om andere parasieten te behandelen. De gebruikte dosis wordt berekend op basis van uw gewicht en de medicatie wordt in twee doses ingenomen, twee weken na elkaar. Het is momenteel niet goedgekeurd door de FDA voor de behandeling van schurft, maar er zijn studies die aantonen dat het effectief is, en de Centers for Disease Control (CDC) beveelt het gebruik aan voor mensen die niet verbeteren met behandelingen voor scabies die FDA zijn goedgekeurd.
- Zwavelzalf (neergeslagen zwavel): Nog een veilige tweedelijnsbehandeling bij zwangere vrouwen. Het wordt ook gebruikt als eerstelijnsbehandeling voor pasgeborenen jonger dan 2 maanden oud.
Medicijnen werken door de mijten te doden, maar ze blijven in de huid totdat het lichaam ze afbreekt en absorbeert. Dit proces kan ongeveer vier weken duren en het is normaal dat de uitslag van de schurft erg lang jeukt. Topische steroïden toegepast op bijzonder lastige plekken en orale antihistaminica, zoals Benadryl (difenhydramine Hcl), kunnen de jeuk helpen verlichten.
Preventie
Zoals gezegd, is de beste manier om schurft te voorkomen, het vermijden van nauw contact met degenen die het hebben. Dat gezegd hebbende, veel gevallen van schurft worden doorgegeven van de ene persoon naar de andere voordat het eerste individu zelfs weet dat ze zijn getroffen.
Als u in nauw contact bent geweest met iemand bij wie de diagnose schurft is gesteld, moet u ook worden behandeld, of u nu tekenen of symptomen van schurft vertoont of niet. Vaak worden hele huishoudens behandeld, zelfs als slechts één persoon schurft heeft. Als uw zorgverlener aanbeveelt om uw hele gezin te behandelen, moet iedereen tegelijkertijd worden behandeld.
Alle kleding, beddengoed en handdoeken die door de persoon met schurftuitslag worden gebruikt, moeten in warm water worden gewassen en in een föhn worden gedroogd. Zeer hoge temperatuur vernietigt de mijt, waardoor deze zich niet kan verspreiden. Als u bepaalde voorwerpen niet kunt wassen, kunt u contact vermijden en deze gedurende drie dagen in een plastic zak doen om ze te ontsmetten. De mijt kan maandenlang op iemands lichaam overleven, maar slechts gedurende een paar dagen op voorwerpen, die inspanningen levert om voorwerpen te ontsmetten die effectief zijn als ze op de juiste manier worden uitgevoerd.
Een goed woord
Als je schurft hebt, kan jeuk en huiduitslag heel ongemakkelijk zijn. U kunt veel sneller en comfortabeler herstellen als u medische hulp krijgt zodra u weet dat u bent blootgesteld of zodra u tekenen of symptomen van de aandoening begint te krijgen, afhankelijk van wat zich het eerst voordoet.
Er kan een stigma in verband worden gebracht met schurft, omdat velen zich niet precies bewust zijn van de oorzaak. Als u zich zorgen maakt, vindt u het misschien handig om uw diagnose te bespreken met de mogelijke gevolgen, uitleg te geven over de stappen die u neemt om gedeelde ruimtes te beschermen en te praten over wat u hebt geleerd over hoe gemakkelijk het kan worden verspreid.
