Een overzicht van conjunctivitis

Conjunctivitis, ook wel roze oog genoemd, is de ontsteking of infectie van het bindvlies, het transparante membraan dat het witte deel van de oogbol en het binnenste ooglid bedekt. Sommige vormen (bacterieel, viraal) zijn zeer besmettelijk. Anderen kunnen worden geactiveerd door een allergie of blootstelling aan agressieve chemicaliën. Symptomen kunnen aanhoudend zijn en omvatten roodheid, jeuk, tranen, afscheiding en meer.

Aangezien er veel verschillende oorzaken van conjunctivitis zijn, is het belangrijk om een ​​arts te raadplegen die de juiste behandeling kan bepalen, waaronder oogdruppels, orale medicatie, zalven of niets anders dan comfortmaatregelen.

Symptomen

De symptomen van roze ogen worden geactiveerd wanneer het immuunsysteem reageert op een infectie of irriterend is met ontsteking. Dit omvat de verwijding van bloedvaten om grotere immuuncellen toegang te verlenen tot de plaats van een verwonding. Als er een infectie is, kan de accumulatie van dode witte bloedcellen en dode bacteriën (of virussen) leiden tot de vorming van pus.

Mensen met conjunctivitis kunnen enkele of alle volgende symptomen ervaren, evenals anderen, afhankelijk van het type dat ze hebben:

• Een roze verkleuring van één of beide ogen
• Een gruizig gevoel in het aangedane oog
• Jeukende of brandende ogen
• Overmatig scheuren
• Gezwollen oogleden
• Wazig zien
• Verhoogde gevoeligheid voor licht
• Een afscheiding uit het oog die ’s nachts een korst kan vormen

Oorzaken

Roze oog is een vrij veel voorkomende aandoening met vele mogelijke oorzaken. Ze kunnen worden opgesplitst in drie hoofdtypen: infectieuze conjunctivitis, allergische conjunctivitis en chemische conjunctivitis.

Infectieuze conjunctivitis:Virussen of bacteriën staan ​​hierachter. Het meest voorkomende virale type, dat zeer besmettelijk is, is epidemische keratoconjunctivitis (EKC) – waar de meeste mensen het over hebben wanneer ze naar roze ogen verwijzen.

Bacteriën zoals Stephylococcus en Streptococcus,meestal overgedragen door uw ogen aan te raken met onreine handen of oog make-up te delen, worden vaak geassocieerd met infectieuze conjunctivitis. Een serieus type (oftalmia neonatorum) kan ook worden gecontracteerd door baby’s als ze het geboortekanaal passeren.

Allergische conjunctivitis:Elke allergietrigger kan allergische conjunctivitis veroorzaken, waaronder seizoensgebonden allergieën, voedselallergieën of contactdermatitis van de oogleden (vaak veroorzaakt door wrijven van de ogen). Een uniek type, genaamd gigantische papillaire conjunctivitis (GPC), wordt geactiveerd door de voortdurende aanwezigheid van een vreemd lichaam in het oog, zoals contactlenzen.

Chemische conjunctivitis:Ook bekend als toxische conjunctivitis, kan dit worden veroorzaakt door alles in de omgeving dat het oog irriteert of verwondt, zoals rook, dampen, blootstelling aan zuur of overgechloreerde zwembaden.

Diagnose

Als u een roze oog hebt, zal de arts willen vaststellen of de oorzaak infectieus, allergisch of toxisch is. Om dit te doen, zal hij of zij willen beoordelen of:

• Eén of beide ogen betrokken zijn (aangezien infecties meestal slechts één oog treffen)
• Er is zichtbare ontlading (ook indicatief voor een infectie)
• De ontlading is dik of dun (zoals dit kan helpen bij het differentiëren van een virale of bacteriële infectie)

• Er zijn bloedingen in het oog (vaak bij virale infecties)
• Er zijn gezwollen lymfeklieren (een duidelijk teken van een infectie)
• Er zijn allergiesymptomen (zoals netelroos of allergische rhinitis)

Afhankelijk van het type en de ernst van de symptomen, kan uw arts bloedtests of -culturen willen uitvoeren om een ​​infectieuze oorzaak op te sporen, indien aanwezig. Andere tests kunnen een snelle adenovirusscreening omvatten om EKC of een fluoresceïne-oogkleuring te bevestigen om schaafwonden of tekenen van een pijn of laesie te zoeken (zoals kan optreden met het herpes simplex-virus).

Behandeling

De behandeling van roze ogen is afhankelijk van de onderliggende oorzaak.

In sommige gevallen kunnen de symptomen vanzelf verdwijnen. In andere gevallen kunnen ze plaatselijke oogdruppels of orale medicatie nodig hebben om een ​​onderliggende infectie te behandelen.

Onder de behandelmethoden:

• Bacteriële conjunctivitis:Ongecompliceerde gevallen kunnen vaak worden behandeld met antibiotische oogdruppels of plaatselijke zalven. In sommige gevallen kan een oraal antibioticum worden voorgeschreven. Symptomen hebben de neiging om binnen drie tot vier dagen op te lossen. De meeste gevallen ofthalmia neonatorum worden tegenwoordig vermeden vanwege de standaardpraktijk van het aanbrengen van een actueel antibioticum bij pasgeborenen op de bevalling.
• Virale conjunctivitis:Zoals met veel virale infecties, inclusief verkoudheid, moet de ziekte gewoon zijn gang gaan. Dit kan ergens tussen de twee en drie weken duren. Als er hevige pijn of ongemak is, kunnen steroïde oogdruppels worden gebruikt om verlichting te bieden. Orale antivirale middelen kunnen in bepaalde gevallen worden voorgeschreven.

• Allergische conjunctivitis:Het verwijderen van de allergietrigger is de beste behandeling. In het geval van gigantische papillaire conjunctivitis kan dit het verwijderen van uw contactlenzen gedurende twee tot drie weken inhouden en / of het overstappen van harde lenzen naar zachte lenzen. Koele kompressen, kunstmatige tranen en niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen kunnen pijn en ongemak helpen verlichten. Antihistaminica en / of lokale steroïde oogdruppels kunnen ook worden voorgeschreven.
• Chemische conjunctivitis:De behandeling omvat het spoelen van de ogen met water of een zoutoplossing. Ernstige gevallen kunnen plaatselijke steroïden vereisen. Ernstige chemische letsels, met name alkalische brandwonden, worden beschouwd als medische noodgevallen en worden op dezelfde manier behandeld als een brandwond.

Een heel woord

Als uw kind is gediagnosticeerd met infectieuze conjunctivitis, is het belangrijk om het kind uit de buurt van school te houden totdat de symptomen volledig zijn verdwenen. Probeer de verspreiding van infecties naar andere leden van de familie te voorkomen door regelmatig handenwassen aan te moedigen, oogcontact te ontmoedigen en persoonlijke voorwerpen niet te delen.

Dezelfde preventieve stappen zijn van toepassing als u geïnfecteerd bent. Bijkomend, als uw infectie bacterieel is, onthoud dan van weer aan het werk te gaan tot u minstens 24 uur behandeld bent met een actueel medicijn. Als de oorzaak viraal is, moet u mogelijk thuis bellen of werken totdat de symptomen volledig zijn verdwenen.

Als u vroeg naar het werk terugkeert, moet u uw uiterste best doen om uw oog niet te raken, omdat dit de ontlading kan overbrengen naar toetsenborden, deurknoppen en andere objecten die uw klasgenoten kunnen aanraken. Vermijd het dragen van een ooglapje, omdat dit de groei van bacteriën kan bevorderen. Breng in plaats daarvan antiseptische doekjes om oppervlakken te reinigen en vermijd handen schudden met collega’s of klanten.

Conjunctivitis is meestal een kleine ooginfectie, maar kan zich ontwikkelen tot een ernstiger aandoening als deze niet wordt behandeld. Hoewel vele vormen van roze ogen kunnen worden behandeld door een huisarts of kinderarts, moeten ernstige gevallen (of die niet reageren op therapie) door een oogarts worden gezien.