Al vroeg in zijn boek, Dr. Datis Kharrazian vraagt: "Als het controlelampje op uw auto oplicht, wat zou slimmer zijn: om de motor te onderzoeken of het licht te verwijderen?" Het boek gaat verder met te zeggen dat het nalaten om naar de onderliggende redenen achter de symptomen te zoeken – en in plaats daarvan, eenvoudigweg het voorschrijven van schildkliermedicatie – is als "het verwijderen van het motorlicht."
Op zoek naar de onderliggende redenen voor Hashimoto en hypothyreoïdie is het idee achter het boek van Dr. Kharrazian: Waarom heb ik nog steeds schildkliersymptomen? Wanneer mijn laboratoriumtests normaal zijn: een revolutionaire doorbraak bij het begrijpen van de ziekte van Hashimoto en hypothyreoïdie. Dr. Kharrazian is een chiropraktijkbeoefenaar met expertise in voeding en neurologie, en zijn boek is populair gebleken bij sommige holistische beoefenaars – waaronder chiropractoren en voedingsdeskundigen – evenals sommige schildklierpatiënten die op zoek zijn naar andere manieren – naast of in plaats van schildkliergeneesmiddelen – om de ziekte van Hashimoto en hypothyreoïdie aan te pakken. (Je kunt de diepgaande vraag en antwoord van Mary Shomon met Dr. Kharrazian lezen over de rol van chiropractoren in schildklierbeheer hier.)
In essentie, Waarom heb ik nog steeds schildkliersymptomen maakt duidelijk dat hypothyreoïdie geen one-size is -fits-all diagnose, en terwijl behandeling met schildkliervervanging sommige mensen helpt, lost het niet noodzakelijk de symptomen bij iedereen op.
Waarom de behandeling van de schildklier de symptomen niet voor iedereen oplost, is de allesoverheersende vraag die Dr. Kharrazian probeert te beantwoorden. Om deze vraag aan te pakken, heeft Dr. Kharrazian zijn theorieën over de oorzaken van de ziekte van Hashimoto geschetst, evenals zijn uitleg over de verschillende oorzaken van wat hij ‘functionele hypothyreoïdie’ noemt – die hij definieert als hypothyreoïdie ondanks normaal – of "euthyroid" -niveaus op schildklierbloedtesten.
Hij levert voedings- en supplementprotocollen, evenals veranderingen in het voedingspatroon, waarvan hij denkt dat deze de Hashimoto’s en functionele hypothyreoïdie zullen aanpakken en oplossen. Hij bespreekt ook de noodzaak om bloedsuiker, spijsvertering en bijnieronevenwichtigheden te evalueren en te beheren, en schetst de tests en supplementen die nodig zijn om elk type disfunctie te evalueren en behandelen. Er is veel diepgaand onderzoek in de benadering van Dr. Kharrazian, en zijn aanbevelingen worden diepgaand uitgelegd, en met veel citaten en tijdschriftreferenties.
Dr. Kharrazian wijst op de twee belangrijkste richtingen om te zoeken naar de oorzaken van hypothyreoïdie: de ziekte van Hashimoto en zes soorten stoornissen in de metabole pathway.
Kijkend naar Hashimoto’s, gaat het boek in op de problemen van het immuunsysteem die de ziekte kunnen veroorzaken, Dr. Kharrazian concentreert zich op twee verschillende typen Hashimoto’s, wat hij TH-1 (TH staat voor T-helper-cel) domineert. waar de natuurlijke moordenaar en T-cellen die andere cellen doden, overmatig geproduceerd worden en TH-2 dominant zijn, waar teveel B-cellen – de cellen die immuun-onvriendelijke indringers identificeren – overmatig geproduceerd worden. Hij geeft gedetailleerde aanbevelingen met betrekking tot tests om deze problemen te beoordelen, en voedingsprotocollen die volgens hem zullen bijdragen aan het moduleren van deze immuunresponsen.
Een van de gebieden waar Dr. Kharrazian baanbrekend werk heeft verricht, is informatie over de rol van voeding als trigger voor de ziekte van Hashimoto. In het bijzonder, zegt hij, "anekdotisch bewijs suggereert sterk dat een dieet dat niet alleen glutenvrij is, maar ook zuivelvrij is, de beste resultaten oplevert bij het beheer van Hashimoto’s."
We weten dat glutengevoeligheid en coeliakie vaker voorkomen bij patiënten met Hashimoto en andere auto-immuunziekten, maar in zijn boek betoogt Dr. Kharrazian dat de koppeling veel sterker is dan gewoonlijk wordt erkend en stelt voor dat de meeste mensen met Hashimoto of hypothyreoïdie moeten overwegen een glutenvrij dieet.
Volgens Dr. Kharrazian: "Omdat de moleculaire structuur van gluten zo sterk lijkt op die van de schildklier, kan het probleem er een zijn van een verkeerde identiteit. Telkens wanneer onverteerd gluten onterecht in de bloedbaan glijdt, reageert het immuunsysteem door het te vernietigen voor verwijdering."
Dr. Kharrazian staat ook sterk tegenover de controversiële kwestie van jodiumsuppletie. Geen fan van jodiumsuppletie voor Hashimoto’s patiënten, Dr. Kharrazian beveelt aan dat patiënten "een auto-immuunziekte van de schildklier uitsluiten", voordat jodium wordt gestart, als het überhaupt wordt ingenomen.
Beyond Hashimoto’s, Dr. Kharrazian beschouwt functionele hypothyreoïdie als het resultaat van een van de zes metabole dysfuncties die hij heeft geïdentificeerd, waaronder:
- Primaire hypothyreoïdie, waarbij de hypofyse helemaal niet functioneert
- Hypothyreoïdie als gevolg van hypofunctionering in de hypofyse
- Onvermogen om te converteren T4 in T3 vanwege overmaat cortisol
- Overmatige productie van T3 die resistentie tegen schildklierhormoon veroorzaakt, meestal als gevolg van overmatig testosteron door insulineresistentie en / of polycysteus ovariumsyndroom
- Hypothyreoïdie door verhoogd schildklierbindend globuline, het resultaat van oraal gebruik voorbehoedsmiddel of oestrogeenbehandeling
- Onvermogen van hormonen om cellen binnen te komen door overmatig cortisol
Hier presenteert Dr. Kharrazian informatie die lijkt op en een aanvulling vormt op het werk van Kent Holtorf, MD en Dr. John Lowe, die voor een aantal jaren, onderzoek gedaan naar en geschreven over schildkliertransport, verminderde T4-T3-conversie, reverse T3-dominantie , T3-resistentie en andere factoren die voorkomen dat cellen, weefsels en organen effectief genoeg schildklierhormoon krijgen.
Het boek biedt gedetailleerde aanbevelingen met betrekking tot tests en voedingssupplementen voor elke stofwisselingsdisfunctie die leidt tot hypothyreoïdie.
De enige plaats waar ik de conclusie van Dr. Kharrazian ter discussie stel, is in zijn bewering dat primaire hypothyreoïdie het enige patroon van hypothyreoïdie is dat "effectief kan worden beheerd met schildkliervervangingshormoon." Het boek stelt zelfs: "de meerderheid van de mensen met hypothyreoïdie heeft geen behoefte aan schildklierhormoonmedicatie. In feite kan medicatie functionele hypothyreoïdie onomkeerbaar maken."
Naar mijn mening is dit te ver reikend. Het lijdt geen twijfel dat voedingsbenaderingen kunnen helpen om ontstekingen te kalmeren en sommige symptomen te verlichten, en bij een kleine subgroep van patiënten zelfs een schildklieraandoening op te lossen. Maar het bewijs voor de effectiviteit van deze benaderingen bij het daadwerkelijk behandelen van Hashimoto’s hypothyreoïdie, of het herstellen van de schildklierfunctie naar normaal, is nog steeds grotendeels anekdotisch en komt voornamelijk in de vorm van getuigenissen van andere chiropractors en hun patiënten.
Het probleem dat het boek mij opdringt, is dat de schildklierwereld momenteel wanhopig behoefte heeft aan een ontmoeting van de geest. We hebben endocrinologen die denken dat het geen zin heeft om te weten of je de ziekte van Hashimoto hebt, want, zoals veel patiënten hebben gehoord, "het zal niet veranderen hoe wij je behandelen." Conventionele artsen hebben absoluut niets te bieden aan patiënten die de onderliggende auto-immuunziekte willen aanpakken. En aan de andere kant van het spectrum hebben we overijverige chiropractors die misschien te ver gaan door onrealistisch het vermogen te verkopen om de meeste gevallen van Hashimoto’s of hypothyreoïdie op een voedingswaarde zonder medicijnen te ‘genezen / behandelen’.
Er is een oud gezegde dat luidt: "voor een man met een hamer, alles ziet eruit als een spijker." En om die reden bekritiseren we conventionele artsen omdat ze recepten gewoon als oplossingen voor elke kwaal moeten uitdelen. Maar het lijkt even open voor kritiek als sommige chiropraktijkbeoefenaars, die geen medicatie kunnen voorschrijven maar als hun "hamers" laboratoriumtests en voedingssupplementen hebben, dan suggereren dat alleen tests en voedingssupplementen Hashimoto’s en hypothyreoïdie kunnen genezen of behandelen.
Ik heb altijd geloofd dat een "one size fits all" -benadering geen plaats heeft in de behandeling van schildklier. Naar mijn mening is de echt patiëntgerichte benadering integratief en omvat het beste van alle disciplines. De meeste artsen, en met name endocrinologen, zouden baat kunnen hebben bij een zorgvuldige studie van de problemen die Dr. Kharrazian oproept, in het bijzonder, meer te leren over het immuunsysteem, de relatie met de schildklier, voeding en de factoren die het immuunsysteem kunnen schaden en de ziekte van Hashimoto en hypothyreoïdie veroorzaken.
Tegelijkertijd moeten sommige leden van de chiropractische gemeenschap meer realistische en ondersteunbare claims maken over behandeling en genezingen en erkennen dat meer dan een paar schildklierpatiënten de behandeling van de schildklier moeten voortzetten. Voor die patiënten kunnen chiropractische benaderingen een medische behandeling aanvullen en verbeteren, maar niet vervangen.
Naar mijn mening zullen de beste resultaten voor patiënten waarschijnlijk komen wanneer op voeding gerichte holistische artsen – inclusief goed geïnformeerde en ethische chiropractors – patiënten behandelen naast, maar niet noodzakelijk in plaats van, artsen. Op die manier kunnen patiënten die schildklierhormoon nodig hebben de medische behandeling krijgen die ze nodig hebben, terwijl ze onderliggende gezondheidsproblemen proberen aan te pakken en op te lossen.
Over het algemeen denk ik dat Waarom heb ik nog steeds schildkliersymptomen? is een uitstekend boek voor iedereen met Hashimoto’s, en eentje die het best kan worden geïntegreerd in de bredere schildklierboeken van een patiënt, net zoals veel van de benaderingen die Dr. Kharrazian uiteenzet, realistisch kunnen worden geïntegreerd in een bredere benadering van diagnose en behandeling van Hashimoto en hypothyreoïdie.
Laatste opmerking: het boek geeft aan dat het zich richt op hypothyreoïdie die het gevolg is van de ziekte van Hashimoto en functionele oorzaken, en biedt geen oplossingen voor patiënten met de ziekte van Graves, hyperthyreoïdie of schildklierkanker.
