India is een van de meest bevolkte landen ter wereld met meer dan een miljard mensen die wonen in een geografisch gebied ongeveer een derde van de grootte van de VS Volgens onderzoek van Maulana Azad Medical College in New Delhi, ongeveer 6,3 procent van de bevolking (ongeveer 63 miljoen mensen) hebben een bepaald niveau van functioneel gehoorverlies.
Hoewel doofheid een grote uitdaging blijft voor een land dat gekenmerkt wordt door hoge niveaus van armoede – met 276 miljoen mensen die onder het door de staat voorgeschreven armoedeniveau leven – veranderen de dingen langzaam dankzij een groter publiek bewustzijn en betere toegang tot onderwijs en beroepsopleiding voor doven en slechthorend.
Dovencultuur in India
Als een divers land met veel regionale dialecten worstelt India met het aannemen van een officiële, gestandaardiseerde gebarentaal op de manier zoals de VS dat deden in de jaren zestig met de Amerikaanse gebarentaal (ASL).
Hoewel de Indo-Pakistaanse gebarentaal (IPSL) wordt beschouwd als het overheersende type dat in Zuid-Azië wordt gebruikt, zijn er binnen India veel verschillende variaties (waaronder de gebarentaal in Delhi, de gebarentaal van Bombay, de gebarentaal Calcutta en de gebarentaal Bangalore-Madras), elk met hun eigen specifieke syntaxis en grammatica.
Ook de ondertiteling op tv is achtergebleven ondanks een indrukwekkend nationaal kijkerspubliek. Naast het gebrek aan investeringen in de technologie, heeft een hoog niveau van analfabetisme onder volwassenen (ongeveer 37,2 procent volgens Unicef) de inspanningen om deze diensten aan het grote publiek uit te breiden, verminderd. Bovendien gaat slechts ongeveer twee procent van de dove kinderen in India naar school, waardoor een cultuur van analfabetisme en economische kansen blijft bestaan.
Een verdere uitdaging voor de cultuur zijn de sociale en religieuze barrières die vaak direct of indirect de doven onderdrukken. Een voorbeeld hiervan is de Wetten van Manu, een van de standaardboeken van de hindoe-canon, waarin wordt gesteld dat dove personen geen eigendom mogen hebben maar eerder moeten vertrouwen op de goede doelen van anderen.
Hoewel ze door veel hedendaagse Indiërs als archaïsch worden beschouwd, blijven dergelijke opvattingen een onderstroom van discriminatie voeden die onevenredig slechthorenden treft.
Dovenorganisaties in India
Ondanks deze grote fundamentele uitdagingen worden er aanzienlijke inspanningen geleverd om de oorzaken van doven en slechthorenden in India te bevorderen. Tegenwoordig heeft het land een aantal belangrijke organisaties die zich inzetten voor doven op nationaal, provinciaal en regionaal niveau. Deze groepen helpen cruciale diensten te coördineren en pleiten voor ondersteuning door campagnes zoals de jaarlijkse Dag van de Doven te ondersteunen in september.
Onder een aantal van de belangrijkste organisaties:
- Nationale vereniging van doven (New Delhi)
- Ali Yavar Jung Nationaal instituut voor gehooraandoeningen (Mumbai)
- All India Federation of the Deaf (New Delhi)
- Bihar Association of the Deaf (Patna) )
- Deaf Can Association (Bhopal)
- Delhi Association of the Deaf (New Delhi)
- Delhi Foundation for Deaf Women (New Delhi)
- West Bengal Society for the Deaf (Kolkata)
- Madras Association of the Deaf (Chennai)
- Tamil Nadu Federatie van Doven van de staat (Chennai)
- All India’s sportraad voor doven (New Delhi)
Educatie en training doven in India
India kon in de jaren zestig en zeventig niet meer dan tien dovenscholen in het hele land aanroepen.
Hoewel er nog steeds te weinig educatieve ondersteuning is voor dove kinderen en volwassenen, verbetert het geleidelijk. Tegenwoordig zijn er enkele honderden dovenscholen in het hele land met de hoogste concentratie in de staten Tamil Nadu, Maharashtra en Delhi.
Onder sommige van de meer prominente onderwijsinstellingen (per staat):
- Maatschappij voor het Onderwijs van Doven en Blinden (Andras Pradesh)
- Welzijnscentrum voor gehoor- en spraakgehandicapten (Haryana)
- Centrale Vereniging voor de Educatie van Doven (Maharashtra )
- Onderwijs Audiologie en Research Society (Maharashtra)
- Hoorcollege voor slechthorenden (Maharashtra)
- Shri Swami Samarth Speciaal opleidingsinstituut voor leraren (Maharashtra)
- Badhit Bal Vikas Kendra (Rajasthan)
- Deaf Relief Vereniging van Calicut (Kerala)
- Helen Keller Instituut voor doof en doofblind (Maharashtra)
- Multifunctioneel Trainingscentrum voor Doven in Delhi)
- Deaf and Dumb Industrial Institute of Latur (Maharashtra)
- Rehabilitation Council of India (Delhi)
