Wanneer ik praat over seksueel overdraagbare aandoeningen, hebben mensen over het algemeen meer vragen over herpes dan over andere STD. Gedeeltelijk weerspiegelt dit het stigma dat geassocieerd is met het virus, waardoor het voor mensen erg moeilijk is om over te praten. Het weerspiegelt echter ook de enorme hoeveelheid verkeerde informatie die er is. Voor een paar ziekten die zo’n groot deel van de bevolking treffen, is er veel over zowel genitale als orale herpes dat de meeste mensen gewoon niet weten.
1 Kunnen mensen genitale herpes krijgen van orale seks?
Als ik met mensen praat over de risico’s van orale seks, is een van de dingen die ze het meest verbazen te horen dat koortsblaasjes tijdens orale seks overgebracht kunnen worden op de geslachtsorganen. In feite is genitale HSV-1 een groeiend probleem in de Verenigde Staten. Sommige wetenschappers schatten dat meer dan de helft van alle genitale herpesgevallen binnenkort zal worden veroorzaakt door wat ooit bekendstond als het orale herpes- of koortslipvirus.
2 Ik heb gehoord dat genitale HSV-1 geen big deal is, klopt dat?
Er is een mythe dat als je bent geïnfecteerd met genitale HSV-1, in tegenstelling tot HSV-2, je slechts één keer een uitbraak zult hebben en dan nooit meer problemen zult hebben. Hoewel het waar is dat genitale HSV-1 enigszins minder waarschijnlijk symptomatisch is dan genitale HSV-2, kunnen mensen met een virale infectie meerdere uitbraken van vergelijkbare ernst hebben. Er is geen manier om te zeggen of iemand genitaal HSV-1 of HSV-2 heeft, gewoon door naar de symptomen te kijken. Bovendien ervaren de meeste mensen met genitale herpes over het algemeen minder en minder ernstige uitbraken in de loop van de tijd – ongeacht het virus waarmee ze zijn geïnfecteerd.
3 Artsen geven niet genoeg om aan een herpeskuur te werken, toch?
Je zou verbaasd zijn hoe vaak mensen me vertellen dat de enige reden waarom er geen remedie is voor herpes of een vaccin is dat artsen en wetenschappers er niets om geven. Het is niet waar. Mensen werken aan zowel kuren als vaccins, maar herpes is een moeilijk doelwit. Met HPV was de ontwikkeling van vaccins relatief zeker werken, omdat de meeste mensen HPV-infecties alleen bestrijden.
Echter, antilichamen of geen antilichamen, herpesinfecties worden verondersteld levenslang te zijn. Dat betekent dat er geen gemakkelijke weg is om een vaccin te krijgen. Toch zou iedereen die met een succesvol vaccin of medicijn kwam, waarschijnlijk zowel roem als fortuin ontvangen. Er is voor beide een enorme markt en er is geen financieel voordeel te behalen door ze tegen te houden.
4 Als ik verkouden ben (HSV1) Bescherm ik tegen genitale herpes (HSV2)?
Veel mensen geloven dat als ze koortsblaasjes hebben, ze niet ook kunnen worden geïnfecteerd met genitale herpes. Helaas is het niet waar. Mensen kunnen op meerdere locaties met herpes worden geïnfecteerd.
5 Waarom testen artsen geen genitale herpes?
Er zijn een aantal redenen waarom artsen niet testen op genitale herpes. Meestal komen ze echter terug op de volgende bezorgdheid:
Artsen maken zich zorgen dat het stigma dat geassocieerd wordt met een herpesdiagnose zo verwoestend is dat het mensen het risico op ernstige emotionele schade brengt, wanneer er niet noodzakelijkerwijs een enorm voordeel is omdat ze weten dat ze geïnfecteerd zijn als ze geen symptomen hebben.
Ik ben het niet noodzakelijk eens met die bezorgdheid, maar ik begrijp het wel. Mensen maken zich zorgen over valse positieven die onnodige stress en depressie veroorzaken. Ze maken zich ook zorgen over echte positieven die schaamte en stigma veroorzaken voor mensen die anders misschien nooit hadden geweten dat ze besmet waren.
Persoonlijk denk ik dat meer screening en bewustzijn van hoe vaak herpes is, kan helpen het stigma te verminderen. Ik denk ook dat mensen er baat bij hebben om te weten of ze al dan niet geïnfecteerd zijn als ze onderhandelen over hun seksuele relaties. Er is misschien geen remedie voor herpes en condooms zijn mogelijk niet volledig effectief bij het stoppen van de overdracht, maar er zijn manieren om het partnerrisico te verminderen – inclusief zowel suppressieve therapie als condoomgebruik. Jammer genoeg, voor dergelijke gesprekken die mogelijk zijn, moeten mensen in staat zijn om te praten over herpes met minder schaamte en minder oordeel. Dat vereist een verschuiving van sociale normen die nog tientallen jaren kunnen duren.
