In de jaren ’90 van de vorige eeuw begonnen veel verzekeringen de intramurale zorg te beperken na een borstamputatie in een orbilaterale mastectomie om kosten te beheersen. Ze hebben de dekking van ziekteverzuim tot 24 uur na deze grote operaties verlaagd en deze procedures als poliklinisch geclassificeerd. Voorafgaand bepaalde de arts van een vrouw meestal hoeveel ziekenhuisverpleging ze nodig zou hebben voordat ze naar huis zou terugkeren.
Categorisering van deze uitgebreide operaties als poliklinische procedures leverde hen de titel Drive-through Mastectomies op.
Wat is er mis met het idee dat een vrouw naar huis kan terugkeren nadat ze heeft aangetoond dat ze volledig is hersteld van de verdoving als ze iemand heeft om haar mee naar huis te nemen? Het is gevaarlijk! In eerste instantie kan dit kostenbesparend zijn, maar op de lange termijn niet.
Wat zou er mis kunnen gaan? Er is het gevaar van infecties en bloedingen en het zijn groggy en misselijk van anesthesie. Er is gewoonlijk de behoefte om krachtige medicijnen intraveneus toe te dienen voor pijnverlichting. Als een vrouw direct na het verwijderen van haar borst (en) een reconstructie heeft, voegt dit nog een paar uur toe aan haar operatie.
Een vrouw heeft tijd nodig om te leren hoe te zorgen voor de chirurgische riolering die vloeistof wegvoert uit haar wondsite (s) gedurende enkele dagen na haar operatie. Ze heeft ook een paar dagen nodig om zich aan te passen aan wat haar net is overkomen, niet alleen fysiek, maar ook emotioneel.
Elke vrouw moet de mogelijkheid hebben om minimaal 2 dagen in het ziekenhuis te blijven, en langer als er complicaties zijn.
Ik had geen reconstructie voor mijn tweede primaire borstkanker; Ik ben om 8:30 uur geopereerd aan een bi-laterale borstamputatie en om 15.00 uur ontwaakt. Veroorzaakt, op een morfine-infuus, niet in staat om op te staan en de ontspanningsruimte te gebruiken, kan ik me niet voorstellen hoe moeilijk het zou zijn geweest voor mij om naar huis te gaan, slechts enkele uren na de operatie.
Na 2 dagen hersteltijd kon ik naar huis gaan, ervan overtuigd dat ik wist hoe ik voor mezelf moest zorgen.
Ik herinner me maar al te goed mijn ervaring met het volgen van mijn poliklinische lumpectomie 10 jaar eerder. Ik kwam om 7.30 uur aan voor een operatie. Ik werd naar de operatiekamer gebracht om 13.00 uur. De standaard in die tijd was een 1-staps procedure die begon met een biopsie van wat uit mijn borst werd verwijderd terwijl ik nog onder narcose was. Dan, op basis van de bevindingen, zou mijn chirurg een lumpectomie of een borstamputatie uitvoeren. Ik werd na 16.00 uur wakker in de verkoeverkamer om voor de eerste keer te leren dat ik borstkanker had en mijn chirurg had een lumpectomie uitgevoerd.
De procedure duurde langer dan verwacht en ik was duizelig en ernstig misselijk omdat ik zwaar verdoofd was. Tegen acht uur was ik er nog te ver van om alleen te lopen. Dus vroeg ik of ik kon blijven overnachten en ’s ochtends kon vertrekken. Mij werd verteld dat dit niet mogelijk zou zijn zonder schriftelijke toestemming van mijn verzekeringsmaatschappij en het was te laat om dat gezien de tijd te regelen.
Het was bitter koud en zwaar sneeuwde. Mijn zoon moest me naar zijn auto brengen en vervolgens naar mijn appartement, zodra hij me thuis had gebracht. Er moeten uitzonderingen op de 24-uurslimiet gelden voor speciale omstandigheden, zelfs voor lumpectomieën.
Via de pleitbezorgingsinspanningen van steungroepen voor borstkanker en verkozen functionarissen hebben meer dan 20 staten wetgeving aangenomen die ziektekostenverzekeringsmaatschappijen vereist om een verblijf van minimaal 2 dagen in het ziekenhuis en langer te dekken voor meer gecompliceerde operaties.
Helaas zijn "Drive-through Mastectomies" nog steeds aanwezig in meer dan de helft van de staten in de VS
Gekozen functionarissen werken aan wetgeving om een einde te maken aan wat een nationale trend is geworden. De Tweede Kamer heeft wetgeving goedgekeurd die een einde maakt aan de praktijk van ‘drive-through’-mastectomieën.
"De wet ter bescherming van patiënten tegen borstkanker" (H.R. 135), zou het verplicht stellen voor verzekeringsplannen om ten minste 48 uur intramurale ziekenhuiszorg te bieden na een operatie aan de borstamputatie.
Er zou ook een minimum van 24 uur zijn voor intramurale zorg na een lymfeklierdissectie.
Deze wetgeving zorgt voor een korter verblijf bij een patiënt als een vrouw en haar arts vinden dat het goed voor haar is. Verzekeringsmaatschappijen moeten betalen voor een verblijf langer dan 48 uur als de arts vindt dat dit nodig is.
Als u wilt weten of uw land beleid heeft ter ondersteuning van de "Wet bescherming kankerpatiënten in de borst", raadpleegt u Mastectomy Hospital Stays.
