Heb je ooit het gevoel gehad dat je oren geblokkeerd waren zodat je ze niet kon horen? Heb je ooit in je oren geknald of geklikt of moeite gehad om je evenwicht te bewaren?
Dit zijn slechts enkele van de symptomen die verband houden met de stoornis van de gehoorbuis (ook bekend als de stoornis van de buis van Eustachius). Het kan worden veroorzaakt door een aantal aandoeningen, maar is het meest geassocieerd met een opeenhoping van slijm of een onevenwichtigheid van de luchtdruk in het middenoor.
Anatomie
De gehoorbuis, ook wel de buis van Eustachius genoemd, is een klein kanaal dat loopt van het middenoor naar de achterkant van de keel (nasopharynx). De gehoorbuis heeft verschillende belangrijke functies:
- Deze opent en sluit als reactie op veranderingen in de luchtdruk om de druk in het middenoor te egaliseren.
- Het kan sluiten als reactie op harde geluiden om delicate oorstructuren te beschermen.
- Het verwijdert slijm uit het middenoor, waardoor het in de achterkant van de keel kan lekken.
De gehoorbuis bij kinderen loopt in een meer horizontale hoek dan bij volwassenen. Naarmate de leeftijd vordert, wordt de buis groter en wordt geleidelijk meer verticaal om een betere afvoer mogelijk te maken. Dit verklaart waarom kinderen meer vatbaar zijn voor problemen met de gehoorgang.
Terwijl de gehoorbuis normaal gesloten is, wordt deze wel periodiek geopend, bijvoorbeeld wanneer we slikken, geeuwen of niezen. Dit verklaart waarom we vaak moeten slikken om onze oren te "ploffen" wanneer we een berg oprijden of opstijgen in een vliegtuig.
Wanneer u slikt, wordt uw hoorbuis geopend en wordt de druk automatisch gelijk gemaakt.
Oorzaken en symptomen
In grote lijnen doet zich een disfunctie van de gehoorbuis voor wanneer de buis van Eustachius de luchtdruk niet gelijk maakt of niet in staat is om slijm uit het middenoor te verwijderen.
Als de luchtdruk snel verandert, kan dit ongemak, pijn en zelfs een gescheurd trommelvlies veroorzaken.
Als slijm niet correct wordt verwijderd, kan dit leiden tot middenoorinfecties (otitis media), vocht in het oor (sereuze otitis media) of gehoorverlies veroorzaakt door veranderingen in de positie van het trommelvlies (middenooratelectase). Deze omstandigheden kunnen pijn, gehoorverlies, duizeligheid en zelfs gehoorschade tot gevolg hebben.
Oorzaken variëren van ziekte en fysiologie tot veranderingen in atmosferische druk, waaronder:
- een gehoorbuis die abnormaal klein is (vooral kinderen)
- trauma veroorzaakt door snelle veranderingen in omgevingsluchtdruk (barotrauma)
- een gehoorbuis die wordt geblokkeerd door vergroot weefsel (zoals adenoïden)
- verstopte neus veroorzaakt door allergieën of infecties
- infectie in het oor zelf
- goedaardige gezwellen of tumoren die de gehoorbuis blokkeren
Diagnose
Er zijn verschillende methoden voor het diagnosticeren van de oorzaken van dysfunctie van de gehoorbuis. Een KNO-arts, ook wel otolaryngoloog genoemd, is een specialist die gekwalificeerd is om dit soort aandoeningen te diagnosticeren.
Na een beoordeling van uw medische geschiedenis of symptomen, zal de arts beginnen met het beoordelen van het probleem met het gebruik van verschillende instrumenten:
- Een visueel hulpmiddel genaamd otoscope zal worden gebruikt om naar uw trommelvlies (trommelvlies) te kijken. Veranderingen in het uiterlijk of de mobiliteit kunnen vaak wijzen op vocht in het oor. Een gescheurde trommel kan ook visueel worden vastgesteld.
- Er kan een fiberoptische endoscoop worden gebruikt, waarvan het instrument door de neus wordt ingebracht om te zien of vergrote weefsels de gehoorbuis blokkeren.
- Een tympanometrie is een ander gespecialiseerd instrument dat de luchtdruk in het middenoor kan meten, met een hoge drukaflezing die wijst op een disfunctionering van de gehoorbuis.
De tests zijn vrij eenvoudig en veroorzaken geen ongemak meer dan dat u uw temperatuur in het oor neemt.
Als er ernstige problemen zijn, kunnen beeldvormingstests zoals computertomografie (CT-scans) of MRI (Magnetic Resonance Image) worden opgezocht om te zoeken naar weefsels of massa’s die de buis kunnen blokkeren.
Als uw arts van mening is dat de disfunctie wordt veroorzaakt door allergie, een allergoloog of kan worden gezocht voor verder onderzoek.
Behandelingen
De behandeling van auditieve buisstoornissen varieert en is grotendeels gebaseerd op de oorzaak van het probleem.
In het geval van vocht in het oor kunnen veel mensen de vloeistof op eigen kracht door de tijd heen zuiveren. Als de vloeistof na drie tot zes maanden nog steeds aanwezig is, kan een arts ervoor kiezen om de overtollige vloeistof af te tappen met beademingsbuizen.
Als vergrote weefsels (zoals adenoïde, poliep, tulband of tumor) de oorzaak zijn, kunnen ze worden verwijderd met behulp van de procedure endoscopische chirurgie van de sinussen.
Het is belangrijk om onderliggende aandoeningen, waaronder allergieën, infecties of gezwellen, die mogelijk het probleem veroorzaken of eraan bijdragen, te behandelen.
Preventie
Preventie is altijd beter dan behandeling, en in het geval van dysfunctie van de gehoorbuis, kunnen de middelen voor preventie niet eenvoudiger zijn.
Om pijn of schade veroorzaakt door snelle veranderingen in luchtdruk te voorkomen, slikken of geeuwen regelmatig wanneer u opstijgt in een vliegtuig of op een steile berg rijdt. Als u scubaduikt, daalt u langzaam af om de druk geleidelijk te laten oplopen.
In sommige gevallen kan het helpen om een decongestivum te nemen, zoals pseudo-efedrine, vlak voor het vliegen of duiken. Je moet ook eventuele onderliggende allergieën of sinusproblemen laten behandelen om barotrauma te voorkomen.
Als u toch luchtdrukgerelateerd oortrauma ervaart, geef het dan de tijd om te genezen. Een gescheurde trommel wordt over het algemeen in een paar dagen vanzelf beter. In meer ernstige gevallen kan een operatie nodig zijn, maar dit is meer de uitzondering dan de regel.
