Hartstilstand is het kenmerk van de dood. Het is het moment waarop het hart stopt met het effectief pompen van bloed naar de spieren en weefsels van het lichaam, vooral de hersenen. Officieel wordt een hartstilstand beschouwd als een klinische dood, maar deze kan worden behandeld. Met de juiste CPR en mogelijk defibrillatie kan een patiënt met een hartstilstand mogelijk worden bespaard.
Het werkt echter niet altijd.
Wanneer kun je veilig aannemen dat een persoon dood is en het vruchteloos zou zijn om reanimatie te proberen? Dit is een pertinente vraag voor hulpverleners. Maar iedereen bevindt zich mogelijk in een situatie die de vraag naar voren brengt. Of je vraagt je misschien af waarom ze niet meer hebben gedaan om je geliefde te doen herleven.
5 Tekenen van overduidelijke en onomkeerbare dood
Sommige patiënten met een hartstilstand zullen simpelweg niet worden gereanimeerd, ongeacht hoe hard u het ook probeert. Om te achterhalen welke patiënten te dood zijn om gered te worden, zoeken hulpverleners vijf tekenen van onomkeerbare dood:
- Onthoofding: Scheiding van het hoofd van het lichaam is het worstcasescenario. Er is op dit moment niets wat de medische wetenschap kan doen om het hoofd weer op een lichaam te krijgen en het te laten werken. Artsen kunnen tenen, vingers, armen, benen en zelfs penissen opnieuw vastmaken, maar scheiding boven de kraag is een dealbreaker.
- Ontleding: Zodra het vlees begint te rotten, is er geen mogelijkheid tot reanimatie. Een woord van verduidelijking echter: vlees kan zelfs in een levend persoon in gebieden rond het lichaam sterven. Dat is de reden waarom bevriezing zwart wordt. Wanneer ontbinding een teken van de dood is, betekent dit dat het hele lichaam is begonnen te ontbinden, dat de persoon niet ademt en het hart niet klopt.
- Postmortale levendigheid: Wanneer het bloed stopt met stromen, neemt de zwaartekracht het over. De Latijnse term is livor mortis of blauwe dood. Bloed nestelt zich in de laagste punten van het lichaam, wat afhangt van de positie van het lichaam op het moment van overlijden. Als iemand in bed sterft, zullen de paarse strepen op hun rug – vergelijkbaar in kleur met blauwe plekken – de rimpels in de bladen volgen en laten zien dat bloed al een tijdje niet circuleert. Lividity kan in slechts 15 minuten verschijnen.
- Postmortale starheid: Er is een reden waarom dode mensen "stiffs" worden genoemd. Zodra het laatste beetje energie is opgebruikt in spiercellen, worden ze stijf totdat enzymen die door ontbinding zijn ontstaan, beginnen af te breken. De Latijnse term is rigor mortis of harde dood. De chemie is gecompliceerd, maar stijfheid begint kort na de dood en duurt dagen, afhankelijk van warmte en vochtigheid.
- Burned Beyond Recognition: Het laatste teken van onomkeerbare dood is heel specifiek. Het verwijst alleen naar patiënten die sterven aan brandwonden. Dit teken spreekt voor zich. Als een slachtoffer eenmaal zo slecht is verbrand dat hij of zij niet langer herkenbaar is, is er geen kans op reanimatie.
Het is niet verplicht om al deze tekens te hebben. Echter, in de aanwezigheid van een patiënt zonder pols, is een van deze symptomen een indicator dat er geen noodzaak is om reanimatie te proberen.
