Mycoplasma genitalium (MG) is pas sinds kort erkend als een belangrijk gezondheidsrisico. Het is een relatief veel voorkomende bacterie die in de jaren tachtig werd ontdekt en die ooit als onschadelijk werd beschouwd, effectief ‘op de rug van andere ziekten’ in plaats van op zichzelf ziektes te veroorzaken.
Deze dagen is dat niet langer waar. MG wordt beschouwd als een belangrijke oorzaak van seksueel overdraagbare aandoeningen (SOA’s), waarbij wetenschappers nog maar net beginnen met het geven van de volledige aandacht die het verdient.
Mycoplasma Genitalium
Het is nu duidelijk dat Mycoplasma genitalium de primaire in plaats van secundaire oorzaak is van vele infecties, waaronder vormen van bacteriële vaginose (BV) en niet-gonococcale urethritis (NGU). Het is ook in verband gebracht met bekkenontsteking (PID) en implicaties bij andere infecties die ooit aan andere bacteriën zijn toegeschreven.
Over het algemeen zijn de meeste gevallen van MB asymptomatisch. Als de symptomen verschijnen, zijn ze grotendeels niet-specifiek en gemakkelijk aangezien voor andere SOA’s zoals chlamydia en gonorroe. Ze verschillen ook aanzienlijk bij vrouwen en mannen:
- Vrouwen hebben de neiging om vaginale jeuk, brandend urineren en pijn tijdens geslachtsgemeenschap te ervaren. MG wordt ook geassocieerd met bacteriële vaginose, waarvan de symptomen een visachtige geur na geslacht en veranderingen in vaginale afscheiding kunnen zijn.
- Mannen, aan de andere kant, kunnen urethrale afscheiding ervaren, branden bij het plassen en pijn en zwelling van de gewrichten (artritis). MG is de meest voorkomende oorzaak van niet-chlamydiale niet-gonococcale urethritis bij mannen.
Uitdagingen bij het diagnosticeren van Mycoplasma Genitalium
De belangrijkste belemmering voor het diagnosticeren van MG is dat er geen goedgekeurde bloedtest is om infectie te bevestigen. Directe diagnose vereist een bacteriecultuur die tot zes maanden kan duren om te groeien. Er zijn andere manieren om het te identificeren, maar die tests zijn meestal gereserveerd voor onderzoek.
Daarom wordt MG meestal vermoedelijk gediagnosticeerd. Met andere woorden, een arts zal aannemen dat MT de oorzaak is nadat alle andere opties uitgebreid zijn uitgesloten.
Voor de meeste ervaren clinici van tegenwoordig wordt MG algemeen verondersteld betrokken te zijn bij zowel BV- als NGU-infecties. Volgens de Centers for Disease Control and Prevention worden 15 tot 20 mensen van NGO’s rechtstreeks door MG veroorzaakt. MG is ook betrokken bij een van de drie gevallen van aanhoudende of terugkerende urethritis.
Uitdagingen bij het diagnosticeren van Mycoplasma Genitalium
Mycoplasma genitalium wordt standaard behandeld met antibiotica, meestal één enkele dosis azithromycine. Hoewel azithromycine als veilig en effectief wordt beschouwd, is er nu bewijs voor toenemende resistentie tegen het geneesmiddel in populaties waar het breed wordt gebruikt.
Hoewel andere antibiotica kunnen worden vervangen, wordt doxycycline als minder effectief beschouwd (hoewel met een lager risico op resistentie), terwijl moxifloxacine goede werking biedt maar ook een risico op resistentie met zich meebrengt.
Dit wijst op een groeiend probleem met de syndromale behandeling van soa’s (behandeling van een klasse van ziekten op dezelfde manier). Het stelt vermoedelijk een persoon bloot aan medicijnen die mogelijk niet zo goed of effectief werken. In het geval van een bacteriële infectie kan dit bijdragen aan het toch al enorme probleem van antibioticaresistente bacteriën (zoals gezien bij ziekten zoals gonorroe).
Daarom blijft de ontwikkeling van een definitieve bloedtest om MG-infecties te bevestigen zo belangrijk.
