Er zijn ouders en schoonfamilies die zichzelf uitschakelen om autisme te begrijpen en het leven gemakkelijker en aangenamer te maken voor hun kinderen en kleinkinderen in het spectrum. Er zijn zussen en broers die volledig begrijpen dat het leven met autisme ingewikkeld en moeilijk kan zijn – en die op vrolijke wijze oppassen, respijtzorg en oprechte ondersteuning bieden.
Dan zijn er die uitgebreide families die …
niet ‘dat alles’ zijn.
Het is niet moeilijk te begrijpen waarom een uitgebreide familie het moeilijk kan hebben met autisme, vooral als ze het nog nooit eerder hebben meegemaakt. Bijvoorbeeld –
- De meeste typische volwassenen zijn erg ongemakkelijk met zelfs heel kleine verschillen in sociale communicatie. We zijn zorgvuldig getraind om specifieke antwoorden te verwachten, en wanneer we ze niet krijgen, zijn we ongemakkelijk. Meer significante verschillen (bijvoorbeeld een kind dat non-verbaal is) kunnen echte angst veroorzaken.
- Mythen en misvattingen over autisme kunnen verlammend werken. Sommige mensen zijn onder de misvatting dat mensen met autisme besmettelijk zijn, niet in staat om te leren, enzovoort.
- Autistische kinderen die agressief zijn kunnen zelfs familieleden bang maken, die bang zijn voor hun eigen veiligheid en de veiligheid van hun kinderen.
- Sommige familieleden van een familie schamen zich voor het feit dat ze een gehandicapt familielid hebben. Dit kan ‘fout’ zijn, maar het is niet ongebruikelijk. Intellectuele beperkingen en geestesziekten worden traditioneel (indien ten onrechte) als ‘zwakheden’ beschouwd, en mensen met autisme kunnen een verstandelijke beperking hebben en worden vaak (ten onrechte) verondersteld geestesziek te zijn.
- In sommige gevallen voelen uitgebreide familieleden zich ‘opgescheept’ wanneer hen wordt gevraagd om huisvesting te bieden voor gehandicapte gezinsleden. Ze hebben hun wegen, en hun tradities, en – terecht of ten onrechte – hebben geen behoefte om te veranderen.
Het is prima om te zeggen "wel, ze hebben het mis: mijn kind met autisme is een geweldig persoon en dat zouden ze moeten zien, vooral omdat ze geacht worden familie te zijn!" Maar iets zeggen maakt het niet zo.
Als u echt wilt dat uw gezin uw kind met autisme ondersteunt, of zich op zijn minst comfortabel om hen heen voelt, moet u een aantal steunpunten aanbrengen, zowel voor uw kind als voor uw gezin. Je zult misschien ook moeilijke keuzes moeten maken over hoeveel werk je echt in het proces wilt doen.
Hier zijn een paar tips om in gedachten te houden:
- Denk aan de situatie waarin u stapt. Is het de moeite waard om een kind met autisme mee te nemen naar een familiebruiloft of begrafenis? Als uw kind waarschijnlijk iets doet, verslapt, stimuleert of op een andere manier ongewenste aandacht creëert, zijn dit misschien niet de juiste locaties voor opname. Ja, hij is een lid van het gezin, en door rechten moet iedereen worden verwelkomd, maar wetende dat dit niet zal gebeuren, kun je ervoor kiezen de mogelijke valkuilen te omzeilen.
- Aanbod wat autisme-training. Niet elke volwassene in je familie geeft om wat dan ook te horen over wat autisme is of wat je kind nodig heeft. Enkelen zullen echter waarschijnlijk dankbaar zijn voor alle hulp die u kunt bieden over wat voor soort interacties werken, welke niet, hoe te reageren op doorzettingsvermogen, enzovoort. Voor die mensen die bereid zijn om te leren, is het de moeite waard om de tijd te nemen om les te geven.
- Ken je eigen familie en maak dienovereenkomstig keuzes. Je moeder kan proberen je onder druk te zetten om bij haar te blijven voor de feestdagen, maar je weet dat ze in paniek raakt als je kind iets doet wat ze niet verwacht. Gewapend met die kennis, moet u misschien in een nabijgelegen hotel blijven – en de interactie tussen moeder en uw kind beperken. Ze vindt het misschien niet leuk, maar het is beter dan je nooit te zien!
- Plan een snelle, sierlijke ontsnapping. De meeste mensen met autisme worden snel overweldigd door veel lawaai, licht, geuren en eisen voor sociale interactie. Als je dit weet, is het logisch om het decor te leggen voor een sierlijke ontsnapping wanneer je kind tekenen van stress vertoont. Ja, kom naar de barbecue – maar laat familieleden weten "we moeten misschien vroeg vertrekken." Als het beter gaat dan verwacht, kun je altijd "van plan veranderen" en blijven.
- Weet hoe je met een moeilijk moment om zult gaan. Je bezoekt de uitgebreide familie voor de feestdagen en je autistische kind vertoont tekenen dat hij op het punt staat te smelten. Wat doe jij? Hopelijk heb je van tevoren met je gastheer gesproken over een stille ruimte die je in dit soort situaties kunt gebruiken. Op die manier kunnen jij en je kind naar behoefte wegglippen en terugkeren wanneer het klaar is.
- Ondersteuning bij de hand. Er zijn situaties, zoals een bezoek aan een restaurant, een pretpark, enz., Waarin het bijna onmogelijk is om een autistisch kind te helpen omgaan met stress terwijl het ook een "goede" dochter, zoon, zus, broer of ouder van broers en zussen is . Wetende dat dat het geval is, is het verstandig om ten minste één andere volwassene bij de hand te hebben die de taak kan overnemen, door uw autistisch kind te helpen of door toezicht te houden op de andere kinderen (of veeleisende volwassenen) in uw groep.
- Heb een plan om je eigen angstniveau te verlagen.Als je zoals veel mensen bent, wil je dat je uitgebreide familie blij met je is, trots op je en comfortabel met jou en je partner en kinderen. Wanneer u echter een kind met autisme heeft, is dat niet altijd mogelijk. U kunt hierdoor boos, gefrustreerd of verdrietig worden. Hoe kun je stoom afblazen? Weten dat je ergens heen moet met je niet-zo-gelukkige gevoelens kan een familiebezoek maken of breken.
